УШАГЛАР өзләрини јахшы апаранда валидејнләри севинир. Балаҹа гызы һансыса јахшы иш ҝөрәндә атасы фәхрлә башгаларына дејир: «Бу, мәним гызымдыр». Јахуд оғлу јахшы бир шеј едәндә атасы севинҹлә дејир: «Бу, мәним оғлумдур».

Иса да һәмишә Атасынын хошуна ҝәлән шејләри едир. Буна ҝөрә дә Атасы онунла фәхр едир. Јадындадыр, бир ҝүн Иса үч шаҝирди илә бирҝә оланда Атасы нә етмишди? ~ Бәли, Аллаһ ҝөјдән онун шаҝирдләринә демишди: «Бу Мәним севимли Оғлумдур, Ондан чох мәмнунам» (Матта 17:5).

Иса һәмишә Атасынын хошуна ҝәлән ишләри ҝөрмәкдән севинҹ дујур. Билирсән, нәјә ҝөрә? Чүнки о, Атасыны һәгигәтән севир. Әҝәр адам һансыса иши мәҹбури етсә, бу, она чәтин ҝөрүнәҹәк, анҹаг һәвәслә етсә, иш она асан ҝәләҹәк. Билирсән, нәјисә һәвәслә етмәк нә демәкдир? ~ Бу, үрәкдән, истәјәрәк етмәк демәкдир.

Һәтта јер үзүнә ҝәлмәздән әввәл дә Иса Атасынын она тапшырдығы һәр иши һәвәслә ҝөрүрдү. Чүнки о, Атасыны, Јеһова Аллаһы севир. Ҝөјдә Атасынын јанында оланда Иса чох хошбәхт иди. Лакин Аллаһ Исаја хүсуси бир тапшырыг верди. Бу тапшырығы јеринә јетирмәк үчүн Иса ҝөјү тәрк етмәли вә јер үзүндә ушаг кими доғулмалы иди. О, буну етмәјә һазыр иди, чүнки буну ондан Јеһова истәјирди.

Јер үзүндә ушаг кими доғулмаг үчүн Исанын анасы олмалы иди. Билирсән, онун анасы ким олду? ~ Онун ады Мәрјәм иди. Јеһова ҝөјдән Ҹәбрајыл мәләји Мәрјәмин јанына ҝөндәрди. Ҹәбрајыл  она деди ки, онун оғлу олаҹаг вә көрпәнин адыны Иса гојаҹаглар. Бәс ушағын атасы ким олаҹагды? ~ Мәләк деди ки, онун Атасы Јеһова Аллаһ олаҹаг. Буна ҝөрә дә Исаја Аллаһын Оғлу дејиләҹәк.

Сәнҹә, Мәрјәм буна неҹә јанашды? ~ О: «Јох, мән Исанын анасы олмаг истәмирәм», — дедими? Хејр, Мәрјәм Аллаһын истәјини јеринә јетирмәјә һазыр иди. Бәс Аллаһын Оғлу ҝөјдә јашаја-јашаја јер үзүндә ушаг кими неҹә доғула биләрди? Исанын доғулмасы башга ушагларын доғулмасындан нә илә фәргләнирди? Сән буну билирсән? ~

Аллаһ бизим илк валидејнләримиз Адәмлә Һәвваны елә јаратмышды ки, онлар бир-бирилә бирләшә билсинләр. Бундан сонра ананын бәтниндә көрпә бөјүјә биләрди. Инсанлар дејирләр ки, бу, әсил мөҹүзәдир! Мән әминәм ки, сән дә бунунла разылашаҹагсан.

Лакин бу дәфә Аллаһ даһа бөјүк мөҹүзә етди. О, Оғлунун һәјатыны ҝөјдән Мәрјәмин бәтнинә көчүрдү. Һәмин вахтадәк Аллаһ белә шеј етмәмишди, ондан сонра да етмәди. Беләликлә, башга ушаглар аналарынын бәтниндә бөјүдүјү кими, Иса да Мәрјәмин бәтниндә бөјүмәјә башлады. Бундан сонра Мәрјәм Јусифлә аилә гурду.

Исанын доғулмаг вахты јахынлашанда Мәрјәмлә Јусиф Бет-Лехем шәһәриндә идиләр. Лакин шәһәрдә адам елә чох иди ки,  Мәрјәмлә Јусиф галмаға ев тапмадылар. Буна ҝөрә дә онлар төвләдә галмалы олдулар. Орада Иса дүнјаја ҝәлди вә шәкилдә ҝөрдүјүн кими, ону ахура гојдулар. Ахур инәкләр вә башга һејванлар үчүн јем гојулан јердир.

Иса доғулан ҝеҹә гејри-ади шејләр баш верди. Бет-Лехем јахынлығында бир мәләк чобанлара ҝөрүнүб онларла данышды. Мәләк деди ки, Иса ади инсан дејил. О деди: «Мән сизә, бүтүн халгы чох севиндирәҹәк бир мүждә ҝәтирмишәм. Бу ҝүн инсанлары хилас едәҹәк бир нәфәр доғулду» (Лука 2:10, 11).

Мәләк чобанлара билдирди ки, онлар Исаны Бет-Лехемдә, ахурда јатан тапаҹаглар. Сонра ҝөјдә башга мәләкләр һәмин мәләјә гошулараг Аллаһа һәмд етдиләр. Мәләкләр охујурдулар: ‘Аллаһа  иззәт вә јер үзүндәки адамлара сүлһ олсун!’ (Лука 2:12—14).

Мәләкләр гејб оландан сонра чобанлар Бет-Лехемә ҝедиб Исаны тапдылар. Онлар Јусифлә Мәрјәмә ешитдикләри бүтүн јахшы шејләри данышдылар. Исанын анасы олмаға разы олдуғу үчүн Мәрјәмин неҹә севиндијини тәсәввүр едә биләрсән?

Сонра Јусиф вә Мәрјәм Исаны ҝөтүрүб Назарет шәһәринә ҝетдиләр. Исанын ушаглығы орада кечди. О бөјүјәндә ваҹиб ишә — инсанлары өјрәтмәјә башлады. Бу, Јеһова Аллаһын Өз Оғлуна тапшырдығы ишин бир һиссәси иди. Иса бу иши һәвәслә ҝөрүрдү, чүнки сәмави Атасыны чох севирди.

 Иса Бөјүк Мүәллим кими өз ишинә башламаздан әввәл, Вәфтизчи Јәһја ону Иордан чајында вәфтиз етди. О заман һејрәтамиз бир һадисә баш верди! Иса судан чыхан кими Јеһова ҝөјдән деди: «Бу Мәним севимли Оғлумдур, Ондан чох мәмнунам» (Матта 3:17). Валидејнләрин сәни севдијини дејәндә севинмирсән? ~ Әмин ола биләрик ки, Иса да севинирди.

Иса һәмишә дүзҝүн давранырды. О, һеч вахт өзүнү башгасы кими гәләмә вермирди. О, инсанлара өзүнүн Аллаһ олдуғуну демирди. Ҹәбрајыл мәләк Мәрјәмлә сөһбәтиндә демишди ки, Иса Аллаһын Оғлу адланаҹаг. Иса өзү дә дејирди ки, о, Аллаһын Оғлудур. О, һеч вахт Атасындан чох билдијини демирди. Иса демишди: «Ата Мәндән үстүндүр» (Јәһја 14:28).

Һәтта ҝөјләрдә оланда да Иса Атасынын дедији һәр шеји јеринә јетирирди. О: «Јахшы, едәрәм», — дејиб, сонра исә башга шеј етмирди. О, Атасыны севирди. Бир сөзлә, Иса Атасынын сөзүнә гулаг асырды. О, јер үзүнә ҝәләндән сонра да сәмави Атасы ону һансы иш үчүн ҝөндәрмишдисә, ону јеринә јетирирди. Иса вахтыны башга ишләрә сәрф етмирди. Елә буна ҝөрә дә Јеһова Оғлундан разыдыр!

Биз дә Јеһованы разы салмаг истәјирик, елә дејил? ~ Онда Иса кими, Аллаһа һәгигәтән дә гулаг асдығымызы ҝөстәрмәлијик. Аллаһ бизимлә Мүгәддәс Китаб васитәсилә данышыр. Јахшы олмазды ки, өзүмүзү Аллаһа гулаг асан кими ҝөстәрәк, әслиндә исә Мүгәддәс Китаба ујғун ҝәлмәјән шејләрә инанаг вә пис ишләр ҝөрәк. Сән белә фикирләшмирсән? ~ Һәмчинин јадда сахла ки, әҝәр Јеһованы һәгигәтән севириксә, онда Ону разы салмаг бизә севинҹ ҝәтирәҹәк.