Һәвва илана гулаг асды вә ағаҹын мејвәсиндән дәриб једи. Сонра һәмин мејвәдән Адәмә дә верди, о да једи.

Онларын етдији һәрәкәт дүзҝүн дејилди — бу, ҝүнаһ иди. Аллаһ онлары ҹәннәтдән говду.

Бундан сонра һәјат Адәмлә Һәвва вә ушаглары үчүн чәтин олду. Онлар гоҹалыб өлдүләр. Онлар һәр һансы руһани аләмдә јашамаға давам етмәдиләр, садәҹә олараг мөвҹудлугларына сон гојдулар.

Биз һамымыз Адәмлә Һәвванын нәслиндән олдуғумуз үчүн өлүрүк. Өлүләр нә ҝөрә, нә ешидә, нә дә ки бир иш ҝөрә билирләр (Ваиз 9:5, 10).

Јеһова инсанлары өлмәк үчүн јаратмамышды. Тезликлә О, өлүм јухусуна ҝедән инсанлары дирилдәҹәк. Әҝәр онлар Јеһованын сөзүнә гулаг ассалар, әбәди јашајаҹаглар.