Адәмлә Һәвванын ушаглары олду вә јер үзүндә инсанлар чохалды. Бир мүддәтдән сонра бәзи мәләкләр Шејтанын тәрәфини тутдулар.

Онлар гадынларла евләнмәк үчүн јер үзүнә ениб инсан ҹилдинә ҝирдиләр. Бу гадынларын гејри-ади оғуллары дүнјаја ҝәлди. Онлар чох ҝүҹлү вә гәддар идиләр.

Дүнја пислик едән инсанларла долду. Мүгәддәс Китабда дејилир: «Јеһова ҝөрдү ки, јер үзүндә инсанлар тамам позулуб, үрәкләриндәки фикирләр вә нијјәтләр анҹаг пислијә мејиллидир».

Нуһ јахшы инсан иди. Јеһова она деди ки, јер үзүнә бөјүк дашгын ҝәтирәҹәк вә пис инсанлары мәһв едәҹәк.

Һәмчинин Аллаһ Нуһа тапшырды ки, бөјүк ҝәми тиксин вә онун ичинә һәм аиләсини, һәм дә һәр нөв һејван јығсын.

Нуһ инсанлара Дашгынын олаҹағы барәдә хәбәрдарлыг едирди, лакин һеч ким она гулаг асмырды. Бәзиләри она ҝүлүр, диҝәрләри исә нифрәтлә јанашырдылар.

Ҝәмини тикиб гуртарандан сонра Нуһ һејванлары онун ичинә јығды.