Иса пејғәмбәрлә шаҝирдләри Ҹәлиләдән чыхыб ҹәнуба јола дүшүрләр. Онлар Иордан чајыны кечиб јолларыны Переја бөлҝәсиндән салырлар. Кечән сәфәр Перејада оларкән о, фәрисиләрлә бошанма һаггында сөһбәт етмишди (Лука 16:18). Инди фәрисиләр ону сынамаг үчүн јенидән бу мәсәләни галдырырлар.

Муса пејғәмбәр демишдир ки, киши арвадыны ләјагәтсизлијә ҝөрә бошаја биләр (Ганунун тәкрары 24:1). Бошанма илә бағлы мүхтәлиф фикирләр мөвҹуддур. Бәзиләринин фикринҹә, һәтта ән хырда сәһв ләјагәтсиз бир шеј сајылыр. Буна ҝөрә дә фәрисиләр сорушурлар: «Киши истәнилән сәбәбә ҝөрә арвадыны бошаја биләр?» (Мәтта 19:3).

Иса пејғәмбәр бу суала мәһарәтлә ҹаваб верир. Онун ҹавабы инсан дүшүнҹәсинә јох, никаһын Банисинин нијјәтинә әсасланыр. О дејир: «Мәҝәр охумамысыныз ки, Јарадан башланғыҹдан онлары киши вә гадын олараг јарадыб вә белә дејиб: “Буна ҝөрә дә инсан өз ата-анасыны тәрк едиб арвадына бағланаҹаг вә икиси бир бәдән олаҹаг”? Беләликлә, онлар артыг ики јох, бир бәдәндир. Буна ҝөрә дә Аллаһын бир бојундуругда бирләшдирдијини гој һеч кәс ајырмасын» (Мәтта 19:4—6). Аллаһ Адәмлә Һәвваны никаһ телләри илә бирләшдирәндә онлара бу гурулушу позмаға әсас вермәмишди.

Фәрисиләр етираз едирләр: «Онда Муса нәјә ҝөрә арвада талаг кағызы вермәји бујуруб ону бошамаға изин вермишди?» (Мәтта 19:7). Иса пејғәмбәр онлара ҹаваб верир: «Муса инадкар олдуғунуза ҝөрә арвадынызы бошамаға изин вермишди, һалбуки башланғыҹдан белә олмајыб» (Мәтта 19:8). «Башланғыҹ» дејилдикдә Муса пејғәмбәрин вахты јох, Әдәндә никаһ гурулан вахт нәзәрдә тутулур.

Сонра Иса Мәсиһ ваҹиб фикри ачыглајыр: «Билин вә аҝаһ олун, ким арвадыны әхлагсызлыг [јунанҹа порнеја] етдијинә ҝөрә дејил, башга сәбәбә ҝөрә бошајыб өзҝәси илә евләнирсә, зина едир» (Мәтта 19:9). Бәли, Аллаһ јалныз әхлагсызлыг үстүндә бошанмаға изин верир.

Буну ешидәндә шаҝирдләр дејир: «Әҝәр иш беләдирсә, онда евләнмәмәк даһа јахшыдыр ки!» (Мәтта 19:10). Бәли, аилә гурмаг истәјән шәхс дәрк етмәлидир ки, бу бирҝүнлүк јох, әбәдилик иттифагдыр!

Иса пејғәмбәр субајлыгдан сөз салыр. О изаһ едир ки, бәзиләри бәдәниндә анаданҝәлмә гүсур олдуғу үчүн евләнә билмир. Бәзиләрини инсанлар буна јарарсыз едиб. Амма еләләри дә вар ки, евләнмәк вә ҹинси јахынлыг етмәк истәјини боғараг субај галыр, өзләрини бүтүнлүклә Падшаһлығын ишләринә һәср едирләр. Иса пејғәмбәр дејир: «Бу ҹүр [субај] јашамағы баҹаран, гој бу ҹүр јашасын» (Мәтта 19:12).

Бу вахт адамлар ушагларыны Иса Мәсиһин јанына ҝәтирирләр. Амма шаҝирдләр Мәсиһин бош јерә нараһат олмасыны истәмәдикләри үчүн ҹамааты данлајырлар. Лакин Иса пејғәмбәр буну ҝөрәндә өз наразылығыны билдирир: «Гојун ушаглар јаныма ҝәлсинләр, онлара мане олмајын, чүнки Аллаһын Падшаһлығы беләләринә мәхсусдур. Билин вә аҝаһ олун: Аллаһын Падшаһлығыны балаҹа ушаг кими гәбул етмәјән әсла ора ҝирмәјәҹәк» (Марк 10:14, 15; Лука 18:15).

Неҹә дә ҝөзәл дәрсдир! Аллаһын Падшаһлығында олмаг истәјириксә, ушаг кими тәвазөкар олмалы вә өјрәнмәјә ҹан атмалыјыг. Иса пејғәмбәр ушаглары гуҹаглајыб, онлара хејир-дуа вермәклә ушаглара өз мәһәббәтини ҝөстәрир. О, Аллаһын Падшаһлығыны балаҹа ушаг кими гәбул едәнләри дә белә севир (Лука 18:17).