Иса пејғәмбәр мәсләһәт верди ки, гардашлар араларында анлашылмазлыг јаранаркән мәсәләни тет-а-тет һәлл етмәјә чалышсынлар. Бу мәсләһәти Бутрус да ешидиб. Амма ҝөрүнүр, Бутрус конкрет билмәк истәјир, нечә дәфә барышмаға ҹәһд етмәлидир.

Бутрус сорушур: «Аға, кимсә мәнә гаршы ҝүнаһ иш ҝөрәндә ону нечә дәфә бағышламалыјам? Једди дәфә?» Бәзи дин хадимләри өјрәдирләр ки, ҹәми үч дәфә бағышламаг лазымдыр. Јәгин, Бутрус фикирләшир ки, једди дәфә бағышламагла алиҹәнаблыг етмиш олаҹаг (Мәтта 18:21).

Амма инсана гаршы едилән сәһвләрин һесабыны тутмаг Иса пејғәмбәрин өјрәтдији илә дүз ҝәлмир. О, Бутрусун јанлыш дүшүнҹәсини дүзәлдир: «Једди дәфә јох, лазым ҝәлсә, лап јетмиш једди дәфә бағышламалысан» (Мәтта 18:22). Јәни сајсыз-һесабсыз гәдәр бағышламаг лазымдыр. Иса пејғәмбәр ҝөстәрир ки, гардашыны бағышламаг үчүн Бутрус конкрет рәгәм гојмамалыдыр.

Бағышламағын зәрурилијини Бутрусун вә диҝәр шаҝирдләринин бејниндә һәкк еләмәк үчүн Иса Мәсиһ бир мәсәл данышыр. Бу мәсәл мәрһәмәтли ағасындан өрнәк алмајан нөкәр һагдадыр. Падшаһ нөкәрләри илә һагг-һесаблашмаг истәјир. Нөкәрләриндән бири она чох мәбләғдә, 10 000 талант [60 000 000 динар] пул борҹлу иди. Нөкәр бу мәбләғи һеч ҹүр гајтара билмәјәҹәкди. Беләҹә, падшаһ әмр едир ки, нөкәрин өзү вә арвад-ушағы сатылсын вә борҹ ҝери гајтарылсын. Онда нөкәр ағасынын ајағына дүшүб јалвар-јахар едир: «Аға, бир аз сәбир елә, һамысыны гајтараҹағам» (Мәтта 18:26).

Падшаһын нөкәрә рәһми ҝәлир вә онун бөјүк борҹуну ләғв едир. Борҹунун бағышландығыны ҝөрән нөкәр дәрһал ҝедиб она ҹәми 100 динар борҹу олан бир нөкәр јолдашыны ахтарыб тапыр. Ону тутуб: «Борҹуму гајтар», — дејәрәк боғмаға башлајыр. Бу заман нөкәр онун ајағына дүшүб  јалвар-јахар едир: «Бир аз сәбир елә, һамысыны гајтараҹағам» (Мәтта 18:28, 29). Лакин бу нөкәр она мәрһәмәт едән падшаһын даврандығы кими давранмыр. О, она ҹүзи борҹу олан јолдашыны зиндана атыр ки, борҹуну өдәјәнә гәдәр зинданда галсын.

Иса пејғәмбәр гејд едир ки, бу нөкәрин һәрәкәтини башга нөкәрләр ҝөрүрләр вә ҝедиб әһвалаты падшаһа данышырлар. Онда падшаһ бәрк гәзәбләнир вә һәмин нөкәри чағыртдырыб дејир: «Еј јарамаз нөкәр! Сән мәнә јалваранда мән бүтүн борҹуну бағышладым. Мәҝәр мән сәнә рәһм етдијим кими, сән дә нөкәр јолдашына рәһм етмәли дејилдин?» Гәзәбли падшаһ рәһмсиз нөкәрини дустагхана ҝөзәтчиләринә верир ки, борҹуну сон гәпијинә кими өдәјәнә гәдәр дустагханада галсын. Пејғәмбәр сөзүнә белә јекун вурур: «Әҝәр сиз дә башгаларыны үрәкдән бағышламасаныз, ҝөјдәки Атам да сизинлә белә давранаҹаг» (Мәтта 18:32—35).

Бу мәсәл бағышламағын зәрурилијини парлаг шәкилдә нүмајиш етдирир! Аллаһ ҝүнаһларымыздан топланан бөјүк борҹу бизә бағышлајыб. Бунун јанында иман баҹы-гардашларымызын сәһвләри һеч нәдир. Јеһова бизи бир дәфә јох, мин дәфәләрлә бағышлајыб. Бәс биз? Шикајәт үчүн әсасымыз олса да, бизә гаршы ҝүнаһ ишләмиш гардашымызы бир нечә дәфә бағышлаја билмәрик? Иса Мәсиһ Дағүстү вәзиндә өјрәтдији кими, Јеһова Аллаһ ҝүнаһларымызы бағышлајаҹаг, «неҹә ки өзүмүз дә бизә гаршы ҝүнаһ ишләјәнләри бағышламышыг» (Мәтта 6:12).