Ҝүнорта саат он ики радәләридир. Бигафил бүтүн бу әразијә гаранлыг чөкүр вә тәхминән саат үчә кими давам едир (Марк 15:33). Зүлмәт гаранлыг һеч дә ҝүнәшин тутулмасы илә әлагәдар дејил. Чүнки ҝүнәшин тутулмасы јалныз ај тәзәләнәндә олур, инди исә Пасхадыр вә ај бәдирләниб. Бундан савајы, ҝүнәшин тутулмасы ҹәми бир нечә дәгигә чәкир. Демәли, бу гаранлыг Аллаһдандыр!

Тәсәввүр едирсиниз, Иса пејғәмбәри әлә саланлар буну ҝөрәндә һансы вәзијјәтдә олурлар? Гаранлыг вахты дөрд гадын пејғәмбәрин дирәјинә јахынлашыр. Бу гадынлар Мәсиһин анасы Мәрјәм, Сәлимә, Мәҹдәлли Мәрјәм вә балаҹа Јагубун анасы Мәрјәмдир.

Һәвари Јәһја Иса Мәсиһин гәм-гүссә ичиндә олан анасынын јанындадыр. Бәсләјиб бөјүтдүјү оғлунун дирәкдә әзаб чәкдијини ҝөрәндә ананын бағрыны, санки, гылынҹ јарыр (Јәһја 19:25; Лука 2:35). Иса пејғәмбәр өз дәрдини унудуб, анасынын дәрдини чәкир. О, ҝүҹ-бәла илә башыны Јәһјаја тәрәф чевириб анасына дејир: «Индән белә бу, сәнин оғлундур!» Сонра башыны Мәрјәмә тәрәф чевириб Јәһјаја дејир: «Индән белә бу, сәнин анандыр!» (Јәһја 19:26, 27).

Беләҹә, Иса Мәсиһ анасыны (јәгин ки, Мәрјәм артыг дулдур) өз севимли һәварисинин һимајәсинә бурахыр. Мәрјәмин диҝәр оғуллары һәлә она иман ҝәтирмәдикләри үчүн о, белә едир. Бунунла о, анасынын һәм физики, һәм дә руһани ҹәһәтдән гајғысына галыр. Иса пејғәмбәр бизләрә неҹә дә ҝөзәл нүмунә гојуб!

Гаранлыг чәкиләндә Иса Мәсиһ дејир: «Су истәјирәм». Бунунла о, пејғәмбәрлији јеринә јетирир (Јәһја 19:28; Зәбур 22:15). Онун нөгсансызлығы ахырадәк сынансын дејә, Аллаһ, санки, мүдафиәсини онун үзәриндән ҝөтүрүр. Буну һисс едән Мәсиһ уҹадан: «Ели, Ели, лама сабахтани?» — дејир. Бу, арами дилинин Ҹәлилә ләһҹәсиндәдир вә «Аллаһым, Аллаһым, нијә мәни тәрк етдин?» демәкдир. Орада дуранлардан бәзиләри бу сөзләри сәһв баша дүшүб дејирләр: «Бахын, Илјасы чағырыр». Онлардан бири гачыб сүнҝәри турш шәраба батырыр, сонра ону бир гамышын уҹуна тахыб ичмәк үчүн Иса пејғәмбәрә узадыр. Диҝәрләри исә дејирләр: «Әл чәкин ондан. Ҝөрәк Илјас ҝәлиб ону дирәкдән дүшүрәҹәк» (Марк 15:34—36).

Сонра Иса Мәсиһ гышгырыр: «Тамам олду!» (Јәһја 19:30). Бәли, о, Атасынын тапшырдығы һәр шеји јеринә јетирди. Сонда Мәсиһ дејир: «Ата, руһуму Сәнин әлинә әманәт едирәм» (Лука 23:46). О, һәјат гүввәсини архајынлыгла Аллаһа тапшырыр вә әминдир ки, Аллаһ бу гүввәни јенидән она гајтараҹаг. Бу сөзләри дејиб башыны әјир вә сон нәфәсини верир.

Иса пејғәмбәрин нәфәси кәсилән ан ҝүҹлү зәлзәлә олур вә зәлзәләдән гајалар јарылыр. Зәлзәлә о гәдәр ҝүҹлү олур ки, Јерусәлим әтрафындакы сәрдабәләри дағыдыр вә ҹәсәдләри бајыра атыр. Јолдан кечәнләр буну ҝөрүр вә мүгәддәс шәһәрә ҝедиб баш верәнләри данышырлар (Мәтта 12:11; 27:51—53).

Бундан әлавә, Иса пејғәмбәр өлән анда Аллаһын  мәбәдиндәки бөјүк пәрдә јухарыдан ашағыја ҹырылыб ики јерә бөлүнүр. Пәрдә Мүгәддәс Јери Ән Мүгәддәс Јердән ајырырды. Бу һејрәт доғуран мөҹүзә Јеһова Аллаһын Өз Оғлунун гатилләринә гаршы гәзәбини ҝөстәрмәклә јанашы, Исанын өлүмү сајәсиндә Ән Мүгәддәс Јерә, јәни ҝөјләрә ҝиришин ачылмасыны билдирир (Ибраниләрә 9:2, 3; 10:19, 20).

Ајдындыр ки, ҹамааты ваһимә бүрүјүр. Едам ишинә ҹавабдеһ олан ромалы јүзбашы дејир: «Бу адам, доғрудан да, Аллаһын Оғлу имиш» (Марк 15:39). Пилатын сарајында Иса Мәсиһин Аллаһын Оғлу олуб-олмадығы арашдырыларкән, јәгин ки, бу јүзбашы да орада иди. Инди исә о, там әмин олур ки, Иса салеһ инсандыр вә һәгигәтән дә Аллаһын Оғлудур!

Бу фөвгәлбәшәр һадисәләр башгаларына да ҝүҹлү тәсир едир. Онлар дәрин кәдәрдән вә хәҹаләтдән синәләринә вура-вура евләринә гајыдырлар (Лука 23:48). Бу һадисәләри кәнардан изләјәнләрин арасында хејли гадын шаҝирдләр дә вар. Иса Мәсиһин сәјаһәти заманы бәзән ону мүшајиәт едән бу гадынлар да чох мүтәәссир олублар.