Контентә кеч

Мүндәриҹаты ҝөстәр

ФӘСИЛ 109

Иса пејғәмбәр әлејһдарларыны мүһакимә едир

Иса пејғәмбәр әлејһдарларыны мүһакимә едир

МӘТТА 22:41—23:24 МАРК 12:35—40 ЛУКА 20:41—47

  • МӘСИҺ КИМИН ОҒЛУДУР?

  • МӘСИҺ ИКИҮЗЛҮ ӘЛЕЈҺДАРЛАРЫНЫ ИФША ЕДИР

Нисанын 11-дир. Дин хадимләринин Иса Мәсиһи ҝөздән салмаг, сөздә тутмаг вә ону Рома империјасына гаршы чыхармаг ҹәһдләри боша чыхды (Лука 20:20). Һәлә дә мәбәддә олан пејғәмбәр сөһбәти елә дәјишир ки, онларын әсил үзү ортаја чыхыр. Инди о, онлардан сорушур: «Мәсиһ һаггында нә дүшүнүрсүнүз? О, кимин оғлудур?» (Мәтта 22:42). Һамы чох јахшы билир ки, Мәсиһ Давуд пејғәмбәрин нәслиндән ҝәлмәлидир. Онлар да елә буну дејирләр (Мәтта 9:27; 12:23; Јәһја 7:42).

Иса пејғәмбәр сорушур: «Неҹә олур ки, Давуд илһам алараг ону “Аға” адландырыб дејир: “Јеһова Ағама деди: “Дүшмәнләрини ајағынын алтына гојанадәк сағымда отур”? Әҝәр Давуд ону “Аға” адландырырса, о, Давудун оғлу неҹә ола биләр?» (Мәтта 22:43—45).

Фәрисиләр сусурлар. Чүнки онлар Давуд пејғәмбәрин нәслиндән олан бир адамын ҝәлиб онлары Рома империјасынын әсарәтиндән гуртараҹағыны дүшүнүрләр. Амма Иса Зәбур 110:1, 2 ајәләринә истинад едәрәк Мәсиһин ади инсан һөкмдарындан үстүн олаҹағыны вурғулајыр. Мәсиһ Давуд пејғәмбәрин ағасы олаҹаг. Аллаһын сағында әјләшәндән сонра гүдрәтини ҝөстәрәҹәк. Иса пејғәмбәрин сөзләри гаршысында онун әлејһдарлары һеч бир сөз дејә билмирләр.

Иса пејғәмбәри бир чох инсанлар вә шаҝирдләри динләјир. Инди о, онлара мүраҹиәт едәрәк өзләрини мирзәләрдән вә фәрисиләрдән горумаға чағырыр. Бу адамлар Муса пејғәмбәрин јериндә отуруб Аллаһын ганунларыны өјрәдирләр. Иса Мәсиһ динләјиҹиләринә ҝөстәриш верир: «Дедикләри һәр шејә әмәл един, лакин ҝөрдүкләри ишләри ҝөрмәјин. Чүнки онлар дејирләр, амма етмирләр» (Мәтта 23:2, 3).

Сонра Иса Мәсиһ онларын икиүзлү олмаларына даир бир нечә нүмунә чәкир: «Онлар һәмаил кими тахдыглары ајә гутуҹугларыны ҝенишләндирир». Бәзи јәһудиләр Төвратдан ҝөтүрүлмүш парчалары кичик гутуҹуглара гојуб алынларына вә голларына бағлајырлар. Фәрисиләр ҹамаатын ҝөзүнә күл үфүрүб, ҝуја Гануну сәјлә иҹра етдикләрини ҝөстәрмәк үчүн бу гутуҹуглары бөјүдүрләр. Онлар һәмчинин палтарларынын әтәјиндәки сачаглары да узадырлар. Дүздүр, Аллаһ исраиллиләрә палтарларынын әтәјинә сачаг вурмағы бујурмушду (Сајлар 15:38—40). Амма фәрисиләр өзләрини инсанлара ҝөстәрмәк үчүн буну едирләр (Мәтта 23:5).

Шан-шөһрәт газанмаг истәји Иса Мәсиһин шаҝирдләринә дә сирајәт едә биләр. Буна ҝөрә дә пејғәмбәр онлара нәсиһәт верир: «Гојмајын сизи “Рабби” чағырсынлар, чүнки сизин бир Устадыныз вар, сиз исә бир-биринизә гардашсыныз. Һәмчинин јер үзүндә һеч кәси “Ата” чағырмајын, чүнки бир Атаныз вар, О да ҝөјдәдир. Гојмајын сизи рәһбәр адландырсынлар, чүнки бир Рәһбәриниз вар, о да Мәсиһдир». Бәс шаҝирдләр өзләринә неҹә јанашмалыдырлар? Онлар нә етмәлидирләр? Пејғәмбәр онлара дејир: «Аранызда ән бөјүк кимдирсә, гој сизә нөкәр олсун. Өзүнү јүксәлдән алчалдылаҹаг, өзүнү алчалдан јүксәлдиләҹәк» (Мәтта 23:8—12).

Сонра Иса пејғәмбәр икиүзлү мирзәләрә вә фәрисиләрә дәфәләрлә «вај һалыныза» дејир: «Вај сизин һалыныза, мирзәләр вә фәрисиләр, икиүзлүләр! Чүнки сиз сәмави Падшаһлығын гапыларыны инсанларын үзүнә бағлајырсыныз. Нә өзүнүз ҝирирсиниз, нә дә ҝирмәк истәјәнләри гојурсунуз» (Мәтта 23:13).

Фәрисиләр руһани дәјәрләри тапдаладыглары үчүн Иса пејғәмбәр онлары мүһакимә едир. Онлар буну өзләринә сәрф едән фикирләри ирәли сүрмәклә ҝөстәрирләр. Мәсәлән, онлар дејирләр: «Әҝәр кимсә мәбәдә анд ичирсә, ејби јох, амма кимсә мәбәддәки гызыла анд ичирсә, андыны мүтләг јеринә јетирмәлидир». Онлар мәбәдин гызылыны бу ибадәт јеринин руһани дәјәриндән јухары тутмагла әхлаги ҹәһәтдән кор бәләдчи олдугларыны ҝөстәрирләр. Онлар «Төвратдакы даһа ваҹиб мәсәләләрә: һагг-әдаләтә, мәрһәмәтә вә сәдагәтә» фикир вермирләр (Мәтта 23:16, 23; Лука 11:42).

Иса Мәсиһ бу фәрисиләри «ағҹаганады сүзҝәҹлә ајырыб, дәвәни дири-дири удан, кор бәләдчиләр» адландырыр (Мәтта 23:24). Онлар шәрабы сүзҝәҹдән кечирирләр ки, онун ичинә ағҹаганад дүшмәсин. Дини ајинләрә ҝөрә, ағҹаганад мурдар сајылыр. Лакин фәрисиләр Ганунун даһа ваҹиб тәләбләринә лагејд јанашырлар, јәни дини ајинләрә ҝөрә натәмиз һејван олан дәвәни, санки, дири-дири удурлар (Лавилиләр 11:4, 21—24).