Иса Мәсиһ садиг һәвариләри илә достјана сөһбәтини давам етдирәрәк онлары руһландырыр. Артыг ҝеҹдир, еһтимал ки, ҝеҹәјарысыны кечиб. Мәсиһ онлара руһландырыҹы бир мәсәл данышыр.

О, мәсәлинә белә башлајыр: «Мән һәгиги мејнәјәм, Атам исә бағбандыр» (Јәһја 15:1). Онун мәсәли әсрләр өнҹә Јеһованын мејнәси адланан Исраил халгы барәдә дејиләнләрә бәнзәјир (Әрәмја 2:21; Һушә 10:1, 2). Лакин Јеһова Аллаһ һәмин халгы кәсиб атды (Мәтта 23:37, 38). Буна ҝөрә Иса Мәсиһ јени бир фикир дејир. О, јени мејнәдир. Јеһова Аллаһ ерамызын 29-ҹу илиндә ону мүгәддәс руһла мәсһ едән вахтдан бәри бу символик мејнәни јетишдирир. Анҹаг Мәсиһ ҝөстәрир ки, мејнә тәкҹә онун өзүнү тәмсил етмир. О дејир:

«[Атам] мәндәки бар ҝәтирмәјән будаглары кәсиб атыр, бар верән будаглары исә будајыр ки, онлар даһа чох бар ҝәтирсин... Неҹә ки будаг мејнәнин үстүндә олмаса, өз-өзүндән бар верә билмәз, сиз дә мәнимлә вәһдәтдә олмасаныз, бар ҝәтирә билмәзсиниз. Мән мејнәјәм, сиз исә бу мејнәнин будагларысыныз» (Јәһја 15:2—5).

Мәсиһ садиг давамчыларына вәд едиб ки, о ҝедәндән сонра онлара көмәкчи, мүгәддәс руһ ҝөндәрәҹәк. 51 ҝүндән сонра һәвариләр вә диҝәрләри мүгәддәс руһу аланда мејнәнин будаглары олурлар. Бүтүн бу будаглар Иса Мәсиһлә вәһдәтдә олмалыдыр. Һансы мәгсәдлә?

О изаһ едир: «Мәнимлә вәһдәтдә галан вә мәним дә вәһдәтдә олдуғум адам чохлу бар ҝәтирир. Сиз мәндән ајры һеч нә едә билмәзсиниз». Бу будаглар, јәни Мәсиһин садиг давамчылары онун нүмунәсини изләмәклә, инсанлара Аллаһын Падшаһлығы барәсиндә данышмагла вә шаҝирд һазырламагла чохлу бар ҝәтирәҹәкләр. Бәс әҝәр кимсә Иса Мәсиһлә вәһдәтдә галмаса вә бар ҝәтирмәсә, онда неҹә? О изаһ едир: «Мәнимлә вәһдәтдә галмајан кәс будаг кими кәсилиб атылыр». Диҝәр тәрәфдән Иса Мәсиһ дејир: «Сиз мәнимлә вәһдәтдә галырсынызса вә сөзләрим гәлбиниздә галырса, нә истәјирсиниз диләјин, сизә вериләҹәк» (Јәһја 15:5—7).

Инди Иса Мәсиһ артыг ики дәфә данышдығы мәсәләјә — онун әмрләринә әмәл етмәк мөвзусуна гајыдыр (Јәһја 14:15, 21). Онлар Мәсиһин әмрләринә риајәт етдикләрини неҹә ҝөстәрә биләрләр? Мәсиһ бунун јолуну ҝөстәрир: «Мән Атамын әмрләрини јеринә јетирәрәк Онун мәнә олан мәһәббәтини горудуғум кими, сиз дә әмрләрими јеринә јетирсәниз, мәним сизә олан мәһәббәтими горујуб-сахлајаҹагсыныз». Лакин Јеһова Аллаһы вә Иса Мәсиһи севмәјимиз кифајәт дејил. Иса Мәсиһ дејир: «Сизә әмрим будур: бир-биринизи мән сизи севдијим кими севин. Достлары уғрунда ҹаныны фәда едән инсанын мәһәббәтиндән бөјүк мәһәббәт јохдур. Әмрләримә әмәл едирсинизсә, мәним достларымсыныз» (Јәһја 15:10—14).

Бир нечә саатдан сонра Иса пејғәмбәр өз һәјатыны она иман едән һәр бир инсан уғрунда гурбан вермәклә мисилсиз мәһәббәтини тәзаһүр етдирәҹәк. Онун давамчылары бу мәһәббәт нүмунәсини изләјәрәк бир-бириләрини фәдакарҹасына севмәлидирләр. Бу мәһәббәт онлары башгаларындан фәргләндирәҹәк. Ахы Иса пејғәмбәр демишди: «Аранызда мәһәббәт олса, һамы биләҹәк ки, сиз мәним шаҝирдимсиниз» (Јәһја 13:35).

Һәвариләр Иса Мәсиһин онлары дост адландырмасына диггәт јетирмәлидирләр. О, онлары нәјә ҝөрә дост адландырдығыны белә изаһ едир: «Мән сизә дост дејирәм, чүнки Атамдан ешитдијим һәр шеји сизә билдирдим». Иса Мәсиһин јахын досту олмаг, Атанын она дедикләрини билмәк, һәгигәтән дә, бөјүк шәрәфдир! Лакин бу достлуғу горујуб сахламаг үчүн онун давамчылары даима бар ҝәтирмәлидирләр.  Иса Мәсиһ дејир ки, әҝәр онлар бар ҝәтирсәләр, Атасы онун ады илә диләдикләри һәр шеји онлара верәҹәк (Јәһја 15:15, 16).

Бу будаглар, јәни шаҝирдләр арасындакы мәһәббәт онлара ҝәләҹәкдә үзләшәҹәкләри чәтинликләрин өһдәсиндән ҝәлмәјә көмәк едәҹәк. Мәсиһ онлары хәбәрдар едир ки, дүнја онлара нифрәт едәҹәк. Бунунла белә, онлара тәсәлли верәрәк дејир: «Әҝәр дүнја сизә нифрәт едирсә, билин ки, сиздән габаг мәнә нифрәт едиб. Сиз бу дүнјаја мәхсус олсајдыныз, дүнја сизи севәрди... Сиз дүнјаја мәхсус дејилсиниз. Буна ҝөрә дә дүнја сизә нифрәт едир» (Јәһја 15:18, 19).

Иса Мәсиһ дүнјанын онлара нәјә ҝөрә нифрәт едәҹәјинин диҝәр сәбәбини ҝөстәрир: «Мәним адыма ҝөрә бүтүн бунлары башыныза ҝәтирәҹәкләр, чүнки онлар мәни ҝөндәрәни танымырлар». Иса Мәсиһ дејир ки, онун ҝөстәрдији мөҹүзәләр она нифрәт едәнләри мүһакимә едир: «Онларын арасында мисли ҝөрүнмәмиш ишләри ҝөрмәсәјдим, ҝүнаһсыз олардылар. Анҹаг мәни ҝөзләри илә ҝөрә-ҝөрә мәнә дә, Атама да нифрәт етдиләр». Әслиндә, онларын нифрәт етмәси илә пејғәмбәрлик јеринә јетир (Јәһја 15:21, 24, 25; Зәбур 35:19; 69:4).

Иса пејғәмбәр онлары бир даһа әмин едир ки, онлара көмәкчи, мүгәддәс руһ ҝөндәрәҹәк. Һәр шејә гадир олан бу гүввәни онун бүтүн давамчылары ала биләр. Һәмин руһ онлара бар ҝәтирмәјә, јәни шәһадәт вермәјә көмәк едәҹәк (Јәһја 15:27).