Иса пејғәмбәр һәвариләрин онун һүзуруна вә дөврүн јекунуна даир вердији суала ҹаваб вериб. Инди бу сөһбәтлә бағлы әлавә бир мәсәл чәкиб онлара мәсләһәт верир. Онун һүзуру заманы јашајанлар бу мәсәлдәки һадисәләрин шаһиди олаҹаг.

О, мәсәлинә белә башлајыр: «Сәмави Падшаһлыг чырагларыны ҝөтүрүб бәји гаршыламаға чыхан он гыза бәнзәјир. Онлардан беши ағылсыз, беши исә ағыллы иди» (Мәтта 25:1, 2).

Иса пејғәмбәр демәк истәмир ки, сәмави Падшаһлығы мирас алан шаҝирдләриндән бәзиләри ағыллы, бәзиләри исә ағылсыз олаҹаг. О, садәҹә вурғулајыр ки, Падшаһлыгла бағлы һәр шаҝирдин өз сечими вар: ја ајыг-сајыг олмаг, ја да сајыглығы итирмәк. Иса Мәсиһ әминдир ки, онун һәр бир хидмәтчиси она садиг гала вә Аллаһдан хејир-дуалар ала биләр.

Мәсәлдә он гыз бәји гаршыламаға вә тој шәнлијинә гатылмаға ҝедир. Бу гызлар әлләриндәки чырагла ҝәлинини евинә ҝәтирмәјә һазырлашан бәјин јолуну ишыгландырмалыдырлар. Бәс әслиндә неҹә олур?

Иса пејғәмбәр изаһ едир: «Ағылсыз гызлар чырагларыны ҝөтүрмүшдүләр, амма јағ ҝөтүрмәмишдиләр. Ағыллы гызлар исә чырагларла бирҝә јағ габларыны да долдуруб өзләри илә ҝөтүрмүшдүләр. Бәј јубандығы үчүн гызлар мүрҝүләјиб јухуја ҝетдиләр» (Мәтта 25:3—5). Бәј ҝөзләнилән вахт ҝәлмир. Ҝөрүнүр, о чох јубаныр вә бүтүн бу  вахт әрзиндә гызлар јухуја ҝедирләр. Ола билсин, һәвариләр Иса Мәсиһин күбар аиләдән олан адамын падшаһлыг һакимијјәтини алыб ҝери гајытмасы барәдә данышдығы сөһбәти хатырлајырлар (Лука 19:11—15).

Он гыз һагда мәсәлдә Иса пејғәмбәр бәјин ҝәлдији заман нәләрин баш вердијини тәсвир едир: «Бирдән ҝеҹә јарысы кимсә гышгырды: “Бәј ҝәлир! Бәјин габағына чыхын”» (Мәтта 25:6). Бәс гызлар һазырлыглы вә ајыг-сајыгдырлармы?

Пејғәмбәр мәсәлинә давам едир: «Онда гызларын һамысы дуруб чырагларыны гајдаја салды. Ағылсыз гызлар ағыллылара дедиләр: “Чырагларымыз сөнүр, јағыныздан бир аз бизә дә верин”. Ағыллы гызлар белә ҹаваб вердиләр: “Бирдән јағ нә сизә чатар, нә бизә. Јахшысы будур ҝедин, јағ сатанлардан алын”» (Мәтта 25:7—9).

Беләҹә, ағылсызлыг едән беш гыз ајыг-сајыглыгларыны горумадыглары үчүн бәјин ҝәлишинә һазыр дејилләр. Чырагларында јетәринҹә јағ галмадығына ҝөрә онлар ҝедиб јағ ахтармалыдырлар. Иса Мәсиһ дејир: «Онлар јағ алмаға ҝетдикләри вахт бәј ҝәлиб чыхды. О гызлар ки һазыр иди, бәјлә тој мәҹлисинә ҝирдиләр вә гапы бағланды. Бир гәдәр сонра о бири гызлар да ҝәлиб: “Аға, аға, бизик, гапыны ач!” — дејә чағырдылар. Бәј онлара деди: “Мән сизи танымырам”» (Мәтта 25:10—12). Ајыг-сајыглығы итириб һазырлыгсыз оланларын ахыры неҹә дә аҹынаҹаглы олур!

Һәвариләр билирләр ки, Иса пејғәмбәр бәј дејәркән өзүнү нәзәрдә тутур. Чүнки әввәлләр дә өзүнү бәјә бәнзәтмишди (Лука 5:34, 35). Бәс ағыллы гызлар кими тәмсил едир? Иса Мәсиһ Падшаһлығы мирас алаҹаг «кичик сүрү» барәдә данышанда нөвбәти сөзләри демишди: «Һазыр олун, гој чырағыныз һәмишә јансын» (Лука 12:32, 35). Беләҹә, Мәсиһ гызлар һагда мәсәли данышаркән һәвариләр дәрк едирләр ки, Мәсиһ бу сөзләри онлар кими диҝәр садиг шаҝирдләрә шамил едир. Бәс Иса пејғәмбәр бу мәсәли чәкмәклә нә демәк истәјир?

Онун нә демәк истәдији һеч кимә гаранлыг галмыр. О, мәсәлинә белә јекун вурур: «Буна ҝөрә дә ојаг галын, чүнки о ҝүнү вә о сааты билмирсиниз» (Мәтта 25:13).

Мәсиһ бунунла вурғулајыр ки, садиг давамчылары онун һүзуру заманы ојаг галмалыдырлар. О ҝәләндә онлар, мәсәлдәки беш ағыллы гыз кими, һазырлыглы вә ајыг-сајыг олмалыдырлар ки, өз ҝөзәл үмидләрини итирмәсинләр вә мүкафатларыны әлдән вермәсинләр.