Иса Мәсиһин едам олунаҹағы јер шәһәрдән узаг дејил. Онунла бирҝә ики ҹинајәткар едам олунаҹаг. Бу јер Голгота вә ја Кәллә адланыр. Бура узагдан да ҝөрүнүр (Марк 15:40).

Мәһбусларын үчүнү дә сојундурурлар. Сонра мүрр вә аҹы бир шеј гатылмыш шәраб верирләр. Ола билсин, бу ичкини Јерусәлим гадынлары һазырлајыб. Рома әсҝәрләри бу биһушедиҹи ичкини өлүмә мәһкум едилмиш адамлара вермәји гадаған етмирләр. Иса Мәсиһ бу шәрабын дадына бахыр, анҹаг ичмир. Чүнки о, сынагларынын сон пилләсиндә әглән вә ҹисмән ајыг олмаг вә өләнәдәк садиг галмаг истәјир.

Иса пејғәмбәри дирәјә узадырлар (Марк 15:25). Сонра исә әсҝәрләр онун әлләрини вә ајагларыны дирәјә мыхлајырлар. Мыхлар әти дәлиб кечәндә пејғәмбәр ағрыдан гыврылыр. Дирәји јухары галдыранда мыхларын ачдығы јаралар бәдәнин ағырлығы алтында јыртылыр вә ағры лап дөзүлмәз олур. Амма о, әсҝәрләри һәдәләмир. Әксинә, онлар үчүн дуа едир: «Ата, онлары бағышла, чүнки нә етдикләрини билмирләр» (Лука 23:34).

Ромалылар, адәтән, ҹинајәткарын төрәтдији ҹинајәти лөвһәҹијә јазырдылар. Бу дәфә Пилат лөвһәнин үзәринә «Јәһудиләрин падшаһы нәсрани Иса» сөзләрини јаздырыр. Һамынын охуја билмәси үчүн Пилат бу сөзләри, ибраниҹә, латынҹа вә јунанҹа јаздырыр. Бунунла о, Иса Мәсиһә өлүм һөкмү чыхармаға ону вадар едән јәһудиләрә нифрәтини ҝөстәрир. Бөјүк каһинләр етираз едирләр: «“Јәһудиләрин падшаһы” јох, өзүнүн дедији кими: “Мән јәһудиләрин падшаһыјам” јаз». Пилат онларын әлиндә нөвбәти дәфә ојунҹаға чеврилмәк истәмәдији үчүн ҹаваб верир: «Нә јазмышам, јазмышам» (Јәһја 19:19—22).

Каһинләр Синедриондакы мәһкәмә заманы верилмиш јалан шәһадәти тәкрар едирләр. Буна ҝөрә јолдан кечәнләр дә Иса Мәсиһи сөјүр вә башларыны јырғалаја-јырғалаја дејирләр: «Мәбәди дағыдыб үч ҝүнә тикәнә бах! Ај-һај! Сән һәлә өзүнү хилас ет, ишҝәнҹә дирәјиндән дүш». Бөјүк каһинләрлә мирзәләр дә өз араларында ону лаға гојуб дејирләр: «Гој Исраилин падшаһы Мәсиһ ҝөзүмүзүн габағында ишҝәнҹә дирәјиндән дүшсүн, онда биз она инанарыг» (Марк 15:29—32). Иш о јерә чатыр ки, ону һәтта солунда вә сағында едам олунан ҹинајәткарлар да тәһгир едир, һалбуки онларын ичиндә јеҝанә ҝүнаһсыз адам одур.

Иса Мәсиһи һәмчинин дөрд Рома әсҝәри дә әлә салыр. Ҝөрүнүр, онлар әввәлҹә турш шәрабы өзләри ичирләр сонра да Мәсиһә узадырлар, амма ичмәјә имкан вермирләр. Онлар Мәсиһин башынын үстүндәки лөвһәјә бахыб лағ едирләр: «Әҝәр сән јәһудиләрин падшаһысанса, өзүнү хилас ет!» (Лука 23:36, 37). Ишә бир бах, јол, һәгигәт вә һәјат олан шәхс инди һагсыз олараг тәһгирләрә вә ришхәндә мәруз галыб. Инди о, мәрд-мәрданә бүтүн бу әзаблара дөзүр, амма она бахан јәһудиләрә, ону әлә салан Рома әсҝәрләринә вә јанындакы ҹинајәткарлара ҝүлдән ағыр сөз демир.

 Сонра әсҝәрләр Иса пејғәмбәрин үст палтарларыны ҝөтүрүб дөрд јерә бөлүрләр вә пүшк атыб өз араларында бөлүшдүрүрләр. Анҹаг көјнәји чох кејфијјәтли, тикишсиз, јухарыдан-ашағыја бүтөв тохума иди. Она ҝөрә дә бир-бириләринә дејирләр: «Ҝәлин буну ҹырмајаг, пүшк атаг ҝөрәк кимә дүшәҹәк». Беләҹә, Мүгәддәс Јазыларын: «Палтарымы араларында бөлүшдүрдүләр, либасым үчүн пүшк атдылар», — сөзләрини јеринә јетирирләр (Јәһја 19:23, 24; Зәбур 22:18).

Бир гәдәр кечир. Ҹинајәткарлардан бири баша дүшүр ки, Иса, доғрудан да, падшаһ олмалыдыр. Буна ҝөрә дә о, өз јолдашыны данлајыр: «Сән һеч Аллаһдан горхмурсан? Ахы өзүн дә ејни ҹәзаны чәкирсән. Бизә әмәлләримизә ҝөрә ҹәза верибләр, дүз дә едибләр, бу адам исә һеч бир пис иш ҝөрмәјиб». Сонра үзүнү Иса пејғәмбәрә тутуб јалварыр: «Иса, Падшаһлығына ҝәләндә мәни јада сал» (Лука 23:40—42).

Мәсиһ она ҹаваб верир: «Буну бил: сән мәнимлә Ҹәннәтдә олаҹагсан!» (Лука 23:43). Мараглыдыр ки, пејғәмбәр она «Падшаһлыгда» јох, «Ҹәннәтдә» олаҹағыны дејир. Бу вәд һәвариләринә вердији вәддән фәргләнир. Иса Мәсиһ һәвариләринә демишди ки, онлар онунла бирҝә Падшаһлыгда тахтларда отураҹаглар (Мәтта 19:28; Лука 22:29, 30). Бу ҹинајәткар, ола билсин, Јеһова Аллаһын Адәмлә Һәвваја вә онларын нәслинә вердији јерүзү Ҹәннәт һагда ешидиб. Инди бу гулдур үмидлә өлә биләр.