Иса Мәсиһ һәлә дә јухары отагда һәвариләри илә бир јердәдир. Мәсиһ онлары руһландырыр: «Гој үрәјиниз нараһат олмасын. Аллаһа да иман един, мәнә дә» (Јәһја 13:36; 14:1).

Иса Мәсиһ ҝөјә галхандан сонра һәвариләри буна ҝөрә нараһат олмамалыдырлар. Бунун сәбәбини Иса Мәсиһ онлара белә изаһ едир: «Атамын евиндә галмаға јер чохдур... Әҝәр мән ҝедиб сизин үчүн јер һазырласам, гајыдыб сизи евә, өз јаныма апараҹағам ки, сиз дә мән олан јердә оласыныз». Лакин һәвариләр онун ҝөјә ҝедәҹәјиндән данышдығыны баша дүшмүрләр. Һәвари Томас дејир: «Аға, биз сәнин һара ҝетдијини билмирик, јолу һарадан биләк?» (Јәһја 14:2—5).

Иса Мәсиһ ҹаваб верир: «Јол, һәгигәт вә һәјат мәнәм». Бәли, јалныз Иса Мәсиһи вә тәлимләрини гәбул едән, һәмчинин онун нүмунәсини изләјән инсан онун Атасынын евинә ҝирә биләр. О дејир: «Мәним васитәчилијим олмадан һеч кәс Атанын јанына ҝәлә билмәз» (Јәһја 14:6).

Она диггәтлә гулаг асан һәвари Филип хаһиш едир: «Аға, бизә Атаны ҝөстәр, бәсимиздир». Гәдимдә Аллаһ Муса пејғәмбәрә, Илјас пејғәмбәрә вә Әшија пејғәмбәрә ҝөрүнтүләрдә ҝөрүнмүшдү. Јәгин, һәвари Филип дә истәјир ки, Иса Мәсиһ онлара Аллаһы бу ҹүр ҝөстәрсин. Лакин һәвариләрдә бу ҝөрүнтүләрдән дә јахшы бир шеј вар. Иса Мәсиһ буну вурғулајараг изаһ едир: «Мән нечә вахтдыр ки, сизинләјәм, сән исә, Филип, бу вахта гәдәр мәни танымамысан? Мәни ҝөрән Атаны да ҝөрүб». Иса Мәсиһ Атасынын хүсусијјәтләрини о дәрәҹәдә мүкәммәл әкс етдирир ки, онунла олмаг вә ону мүшаһидә етмәк Аллаһы ҝөрмәјә бәрабәрдир. Анҹаг сөзсүз ки, Ата Оғулдан гат-гат үстүндүр. Иса Мәсиһ бунун доғрулуғуну белә вурғулајыр: «Сизә дедијим сөзләри өзүмдән демирәм» (Јәһја 14:8—10). Бәли, о вердији тәлимләрин Аллаһдан олдуғуну ҝөстәрир вә һәвариләр дә бунун шаһидидир.

Һәвариләр Иса Мәсиһин мөһтәшәм ишләрини ҝөрүбләр  вә онун Падшаһлыг һаггында хош хәбәри тәблиғ етдијини ешидибләр. Инди Мәсиһ онлара дејир: «Мәнә иман едән адам мәним етдијим ишләри едәҹәк вә бунлардан да бөјүк ишләр едәҹәк» (Јәһја 14:12). Бу, о демәк дејил ки, һәвариләр Иса пејғәмбәрин мөҹүзәләриндән дә бөјүк мөҹүзәләр ҝөстәрәҹәкләр. Хејр, о демәк истәјир ки, онлар ондан да чох мүддәт әрзиндә, даһа чох әразидә вә даһа чох инсана тәблиғ едәҹәкләр.

Иса Мәсиһ ҝедәндән сонра һәвариләрини башлы-башына бурахмајаҹаг. О вәд едир: «Мәним адымла нә исә диләсәниз, јеринә јетирәҹәјәм». Бундан әлавә о дејир: «Мән Атамдан хаһиш едәҹәјәм вә О, сизә башга бир көмәкчи верәҹәк. О, әбәдијјән сизинлә олаҹаг. Бу көмәкчи һәгигәт руһудур» (Јәһја 14:14, 16, 17). Мәсиһ давамчыларына зәманәт верир ки, онлар башга бир көмәкчи, мүгәддәс руһ алаҹаглар. Бу, Әллинҹи ҝүн бајрамында олур.

Иса пејғәмбәр дејир: «Бир аздан дүнја артыг мәни ҝөрмәјәҹәк, сиз исә ҝөрәҹәксиниз, мән јашадығым үчүн сиз дә јашајаҹагсыныз» (Јәһја 14:19). Бәли, Иса пејғәмбәр дирилдикдән сонра онлара ҹисмани бәдәндә ҝөрүнәҹәк вә вахты чатанда ҝөјдә онунла бирликдә руһани варлыглар кими јашамалары үчүн онлары дирилдәҹәк.

Инди исә Иса пејғәмбәр садә бир һәгигәти ачыглајыр: «Мәни севән адам мәним әмрләрими гәбул едиб онлара әмәл едир. Мәни севән адамы Атам да севәҹәк, мән дә ону севәҹәјәм вә өзүмү она ачыг-ашкар ҝөстәрәҹәјәм». Бу заман Тадај ләгәбли Јәһуда сорушур: «Аға, сән өзүнү нә үчүн дүнјаја јох, мәһз бизә ачыг-ашкар ҝөстәрмәк истәјирсән?» Мәсиһ ҹаваб верир: «Мәни севән мәним сөзүмә әмәл едәҹәк вә Атам ону севәҹәк... Мәни севмәјән исә сөзүмә әмәл етмир» (Јәһја 14:21—24). Мәсиһин итаәткар давамчыларындан фәргли олараг, дүнја онун јол, һәгигәт вә һәјат олдуғуну гәбул етмир.

Бир аздан Иса Мәсиһ онлардан ајрылаҹаг. Бәс онлар онун бүтүн өјрәтдикләрини неҹә јада салаҹаглар? Мәсиһ изаһ едир: «Көмәкчи, јәни Атанын мәним адымла ҝөндәрәҹәји мүгәддәс руһ һәр шеји сизә өјрәдәҹәк вә сизә дедијим бүтүн сөзләри јадыныза салаҹаг». Һәвариләр мүгәддәс руһун ҝүҹүнү ҝөрүбләр вә буна ҝөрә бу сөзләр онлара тәсәлли верир. Иса пејғәмбәр дејир: «Сизә сүлһ верирәм, өз сүлһүмү сизә бағышлајырам... Гој үрәјиниз нараһат олмасын, горхмајын» (Јәһја 14:26, 27). Һәвариләрин нараһат олмамалары үчүн әсаслы сәбәбләри вар. Онлар Мәсиһин Атасынын рәһбәрлији вә мүдафиәси алтында олаҹаглар.

Аллаһын онлара сипәр олдуғуну тезликлә һисс едәҹәкләр. Пејғәмбәр дејир: «Бу дүнјанын һөкмдары ҝәлир. Онун мәним үзәримдә һакимијјәти јохдур» (Јәһја 14:30). Иблис Јәһуда Искәрјутун ичинә ҝириб ону өз тәсири алтында сахлаја билмишди. Иса Мәсиһи исә Аллаһдан дөндәрә билмәз, чүнки Мәсиһин зәррә гәдәр дә олсун, ҝүнаһа мејили јохдур. Иблис әбәдијјән Иса Мәсиһи өлүм буховунда сахлаја билмәз. Нәјә ҝөрә? Иса Мәсиһ дејир: «Һәр шеји Атамын мәнә бујурдуғу кими едирәм». О әминдир ки, Јеһова Аллаһ ону дирилдәҹәк (Јәһја 14:31).