Зејтун дағынын шәрг јамаҹында, Јерусәлимдән тәхминән үч километр аралыда Бејтанијјә кәнди вар (Јәһја 11:18). Иса пејғәмбәр ора ҝедиб ики баҹынын, Марта илә Мәрјәмин евинә ҝирир. Онлар вә онларын гардашы Илазәр пејғәмбәрин достларыдыр. Бу аилә Иса Мәсиһи сәмими гаршылајыр.

Мәсиһи гонаг кими гәбул етмәк онлар үчүн бөјүк шәрәфдир. Марта Иса Мәсиһ үчүн әлиндән ҝәләни едир ки, она лајигли сүфрә ачсын. О, биш-дүш ишләри илә мәшғул олан вахт онун баҹысы пејғәмбәрин ајаглары јанына отуруб она гулаг асыр. Бир аз кечәндән сонра Марта ҝилејләнир: «Аға, баҹым мәни тәк гојуб көмәк еләмир, нијә она бир сөз демирсән? Она де ки, дуруб мәнә көмәк етсин» (Лука 10:40).

Лакин Иса пејғәмбәр Мәрјәми гынамыр. Әксинә, әл-ајаға дүшмүш Мартаја мәсләһәт верир ки, мадди шејләрә ҝөрә чох нараһат олмасын: «Марта, Марта, сән чох шејә ҝөрә нараһат олуб өзүнү јорурсан. Әслиндә, инсана аз шеј лазымдыр, һәтта бир шеј дә кифајәт едәр. Мәрјәм өзүнә јахшы пај сечиб вә бу, ондан алынмајаҹаг» (Лука 10:41, 42). Пејғәмбәр дејир ки, бир белә вахт сәрф едиб ҹүрбәҹүр хөрәкләр һазырламаг лазым дејил. Садә јемәк һазырламаг да бәс едәрди.

Әлбәттә, Марта бүтүн бунлары тәмиз нијјәтлә едир, о, гонагпәрвәрлик ҝөстәрмәјә чалышыр. Лакин башы һазырлыг ҝөрмәјә гарышдығындан шәхсән Аллаһын Оғлундан тәлим алмаг имканыны әлдән верир. Буна ҝөрә дә Иса пејғәмбәр вурғулајыр ки, Мәрјәм ән ағыллы сечим едиб вә узун мүддәт бунун хејрини ҝөрәҹәк. Биз дә пејғәмбәрин мәсләһәтини гулағымыза сырға еләмәлијик!

Башга бир вахт Иса пејғәмбәр фәргли, амма ејни дәјәри олан өјүд верир. Бир шаҝирди ондан хаһиш едир: «Аға, Јәһја шаҝирдләринә өјрәтдији кими, сән дә бизә дуа етмәји өјрәт» (Лука 11:1). Пејғәмбәр ил јарым бундан әввәл Дағүстү вәзиндә шаҝирдләринә дуа етмәји өјрәтмишди (Мәтта 6:9—13). Ҝөрүнүр, бу шаҝирд орада олмајыб. Буна ҝөрә дә Иса пејғәмбәр дуанын әсас фикирләрини тәкрарлајыр. Сонра бир мәсәл чәкәрәк дуада исрарлы олмағын ваҹиблијини вурғулајыр.

«Тутаг ки, сизләрдән киминсә бир досту вар. О, ҝеҹә јарысы достунун евинә ҝедиб дејир: “Достум, мәнә үч чөрәк вер, индиҹә јолдан бир достум ҝәлиб, онун габағына гојмаға һеч нәјим јохдур”. Ев саһиби ичәридән дејир: “Мәни нараһат еләмә. Гапы бағлыдыр, ушагларым да јанымда јатырлар. Мән дуруб сәнә һеч нә верә билмәрәм”. Сизә ону дејим ки, бу адам достлуг хатиринә дуруб она һеч нә вермәсә дә, досту исрар етдији үчүн дураҹаг вә истәдији шеји она верәҹәк» (Лука 11:5—8).

Иса пејғәмбәр һеч дә демир ки, Јеһова Аллаһ бу мәсәлдәки дост кими дуаларымыза көнүлсүз һај верир. Хејр, пејғәмбәр ҝөстәрмәк истәјир ки, әҝәр гарагабаг дост тәкидлә едилән хаһиши јеринә јетирирсә, үрәји мәһәббәтлә долу олан Јараданымыз севимли бәндәләринин дуасына мүтләг ҹаваб верәҹәк. Пејғәмбәр сөзүнә давам едир: «Дурмадан диләјин, сизә вериләҹәк; дурмадан ахтарын, тапаҹагсыныз; дурмадан гапыны дөјүн, сизә ачаҹаглар. Чүнки диләјән истәдијини алыр, ахтаран тапыр вә гапыны дөјәнә ачырлар» (Лука 11:9, 10).

Даһа сонра Мәсиһ аталары нүмунә ҝәтирәрәк сөзүнүн ҹаныны вурғулајыр: «Мәҝәр аранызда елә бир ата вар ки, оғлу балыг истәјәндә балыг әвәзинә она илан версин? Јахуд јумурта истәјәндә она әгрәб версин? Беләликлә, әҝәр сиз пис олдуғунуз һалда, ушагларыныза јахшы шејләр верә билирсинизсә, мәҝәр ҝөјдәки Ата Ондан истәјәнләрә мүгәддәс руһ вермәјәҹәк?» (Лука 11:11—13). Бәли, бу, бизи әмин едир ки, сәмави Атамыз бизим дуаларымызы динләјиб онлара һај вермәјә һазырдыр!