Иса пејғәмбәр әлиндән ҝәләни едир ки, инсанлары Аллаһла мүнасибәтләри барәдә дүшүнмәјә тәшвиг етсин. Фәрисинин һәјәтиндә ҹамаатла сөһбәт едәндә дә белә бир имкан јараныр.

Һәмин вахт орадакылардан бәзиләри Ҹәлилә сакинләринин башына ҝәлмиш мүсибәти Иса пејғәмбәрә данышырлар. Рома императору Понти Пилат онларын ганыны ҝәтирдикләри гурбанларын ганына гатмышды (Лука 13:1). Нәјә ҝөрә онлар бу һагда данышырлар?

Пилат Јерусәлими су илә тәҹһиз едәҹәк су кәмәрини чәкмәк үчүн мәбәдин хәзинәсиндәки пуллардан истифадә етмәк истәмишди вә минләрлә јәһуди буна етиразыны билдирмишди. Еһтимал ки, һәмин ҹәлиләлиләр етираз вахты өлдүрүлмүшдү. Чох ҝүман ки, Пилат пулу әлдә етмәк үчүн мәбәдин нүфузлу рәһбәрләри илә әмәкдашлыг етмишди. Әһвалаты Иса пејғәмбәрә данышанлар, јәгин, демәк истәјирләр ки, ҹәлиләлиләрин башына ҝәлмиш бу фәлакәт онларын пис әмәлләри уҹбатындан олуб. Пејғәмбәр бу фикирлә разы дејил.

О сорушур: «Елә билирсиниз ки, Ҹәлиләнин бу сакинләри онун диҝәр сакинләриндән даһа ҝүнаһлы олдуглары үчүн башларына белә мүсибәт ҝәлди?» О өзү: «Хејр!» — дејә ҹаваб верир. Амма Иса Мәсиһ фүрсәтдән истифадә едәрәк бу һадисә әсасында јәһудиләри хәбәрдар едир: «Әҝәр төвбә етмәсәниз, һамыныз онлар кими мәһв олаҹагсыныз» (Лука 13:2, 3). Иса пејғәмбәр сөзүнә давам едәрәк һәмин әразидә баш вермиш башга бир фаҹиәни онлара хатырладыр. Ола билсин, бу бәдбәхт һадисә дә су кәмәринин чәкилиши илә әлагәдардыр. О сорушур:

«Шилам гүлләсинин алтында галыб өлмүш он сәккиз нәфәр Јерусәлимин бүтүн диҝәр сакинләриндән даһа ҝүнаһлы иди?» (Лука 13:4). Ҹамаат елә фикирләшир ки, бу адамлар пис олдугларына ҝөрә өлүбләр. Лакин пејғәмбәр јенә бу фикирлә разы дејил. О билир ки, вахт вә тәсадүф уҹбатындан белә бәдбәхтликләр баш верир (Ваиз 9:11). Бунунла белә, ҹамаат бу һадисәдән дәрс ҝөтүрмәлидир. Иса пејғәмбәр дејир: «Әҝәр төвбә етмәсәниз, һамыныз беләҹә мәһв олаҹагсыныз» (Лука 13:5). Бәс нәјә ҝөрә о, мәһз инди буну вурғулајыр?

Иса Мәсиһ буну инди хидмәт етдији әразијә ујғун ҝәлдији үчүн дејир. О, бир мәсәл әсасында буну изаһ едир: «Бир адамын үзүмлүјүндә әнҹир ағаҹы вар иди. Бир ҝүн о, ағаҹдан әнҹир дәрмәјә ҝәлди, амма үстүндә һеч нә тапмады. Онда бағбана деди: “Дүз үч илдир ҝәлирәм, лакин бу ағаҹда бир дәнә дә олсун әнҹир тапмамышам. Кәс ону ҝетсин! Нә үчүн торпағы бош јерә тутур?” Бағбан деди: “Аға, гој бир ил дә галсын. Дибини белләјәрәм, пејинләјәрәм. Ҝәлән ил бар верәр, лап јахшы, вермәз, онда кәсәрсән» (Лука 13:6—9).

Үч илдән дә чохдур ки, Иса пејғәмбәр јәһуди халгында иман јетишдирмәјә чалышыр. Амма чох аз адамы онун зәһмәтинин бәһрәси кими һесаба алмаг олар. Инди хидмәтинин дөрдүнҹү илиндә пејғәмбәр даһа ҹидд-ҹәһдлә чалышыр. О, Јәһудијјәдә вә Перејада тәблиғ едиб өјрәдәрәк, мәҹази диллә десәк, јәһуди әнҹир ағаҹынын дибини белләјир вә пејинләјир. Амма бунун нәтиҹәси неҹә олур? Јалныз аз сајда јәһуди һај верир.  Үмумиликдә исә халг төвбә етмәк истәмир вә өзүнү мәһвә мәһкум едир.

Чохларынын һај вермәмәси Иса пејғәмбәрин бир шәнбә ҝүнү синагогда тәлим вердији вахтда да үзә чыхыр. О, орада бели там бүкүлмүш бир гадын ҝөрүр. Дүз он сәккиз илдир ки, ҹин бу гадына олмазын әзаб верир. Пејғәмбәр шәфгәт долу бир сәслә она мүраҹиәт едир: «Баҹым, хәстәлијиндән гуртулдун» (Лука 13:12). Иса пејғәмбәр әлләрини онун үзәринә гојур. Гадын һәмин андаҹа дикәлир вә Аллаһа шүкүр етмәјә башлајыр.

Синагог рәиси исә буна гәзәбләнәрәк етиразыны билдирир: «Ишләмәк үчүн алты ҝүн вар, һәмин ҝүнләрдә ҝәлиб сағалын, даһа шәнбә ҝүнү јох» (Лука 13:14). Бәли, о, пејғәмбәрин шәфа вермәјә гадир олдуғуну данмыр. Лакин шәнбә ҝүнү сағалмаға ҝәлдикләри үчүн адамлары тәнбеһ едир. Иса пејғәмбәр ҹаваб верир: «Икиүзлүләр! Мәҝәр шәнбә ҝүнү сиз өз өкүзүнүзү вә ја ешшәјинизи төвләдән ачыб сувармаға апармырсыныз? Бәс дүз он сәккиз илдир ки, Шејтанын бағлы сахладығы бу гадыны, Ибраһимин гызыны шәнбә ҝүнү бу буховдан азад етмәк лазым дејилди?» (Лука 13:15, 16).

Иса пејғәмбәрин әлејһдарлары бу сөзләри ешидәндә утанырлар. Ҹамаат исә пејғәмбәрин әзәмәтли ишләринә севинир. О, әввәлләр Ҹәлилә дәнизиндә гајыгдан Аллаһын Падшаһлығы һаггында пејғәмбәрлик дашыјан ики мәсәли данышмышды. Инди бурада, Јәһудијјәдә бу мәсәлләри тәкрар данышыр (Мәтта 13:31—33; Лука 13:18—21).