Исраиллиләр артыг 40 илдир ки, сәһрададыр. Онлар чохлу ҝүҹлү шәһәрләри мәғлуб едибләр. Инди онлар Вәд олунмуш дијара ҝирән әрәфәдә Иордан чајынын шәргиндә јерләшән Муаб дүзәнлијиндә дүшәрҝә салыблар. Муаб падшаһы Балаг горхур ки, торпаглары әлиндән чыхар. Буна ҝөрә дә о, Бәләм адлы бир нәфәри исраиллиләрә ләнәт јағдырмасы үчүн Муаба дәвәт едир.

Анҹаг Јеһова Бәләмә дејир: «Исраиллиләри ләнәтләмә». Бәләм Муаба ҝетмәкдән имтина едир. Балаг падшаһ ону икинҹи дәфә чағырыр вә сөз верир ки, нә истәсә она верәҹәк. Бәләм јенә дә имтина едир. Сонра Аллаһ она дејир: «Онларла ҝедә биләрсән, анҹаг нә десәм, ону да демәлисән».

Бәләм ешшәјинә миниб ҹәнуба, Муаба доғру јол алыр. О гәрар верир ки, Јеһова нә дејир-десин, ҝедиб исраиллиләри ләнәтләјәҹәк. Јолда дүз үч дәфә Јеһованын мәләји онун габағыны кәсир. Бәләм мәләји ҝөрмүр, амма ешшәк мәләји ҝөрүр. Биринҹи дәфә ешшәк јолдан чыхыб баға ҝирир. Икинҹи дәфә һасара доғру ҝедир вә Бәләмин ајағы дивара сыхылыр. Үчүнҹү дәфә исә ешшәк јолун ортасында јерә отурур. Һәр дәфә дә Бәләм ешшәји чомагла дөјүр.

Ахырда Јеһова ешшәјин дилини ачыр. Ешшәк Бәләмдән сорушур: «Нијә мәни дөјүрсән?» Бәләм ҹаваб верир: «Мәни доламысан? Гылынҹым олсајды, сәни өлдүрәрдим». Ешшәк дејир: «Нечә илдир сәни белимдә дашыјырам. Һеч әввәлләр белә шеј етмишәм?»

Сонра Јеһова иҹазә верир ки, Бәләм мәләји ҝөрсүн. Мәләк она дејир: «Јеһова сәнә демәди ки, исраиллиләри ләнәтләмә?» Бәләм ҹаваб верир: «Ҝүнаһкарам. Дала гајыдарам». Анҹаг мәләк она дејир: «Муаба ҝет. Бир шәртлә ки, јалныз Јеһованын дедијини онлара де».

 Бәләм бу һадисәдән өзүнә дәрс чыхарыр? Хејр. Бу һадисәдән сонра Бәләм үч дәфә исраиллиләри ләнәтләмәјә ҹәһд едир, анҹаг Јеһова һәр дәфә онлара хејир-бәрәкәт јағдырыр. Нәһајәт, исраиллиләр Муаба һүҹум едиб, Бәләми өлдүрүрләр. Мәҝәр Бәләм әввәлҹәдән Јеһованын сөзүнә гулаг ассајды, ахыры јахшы олмазды?