Изәбилин гызы Әтәлја анасы кими залымдыр. Әтәлја Јәһуда падшаһы илә евләнир. Әринин өлүмүндән сонра тахта оғлу чыхыр. Анҹаг бир мүддәт сонра оғлу да өлүр. Бундан сонра Әтәлја өзү Јәһуданы идарә етмәјә башлајыр вә падшаһ нәслиндән онун јеринә тахта чыха биләҹәк һәр кәси, һәтта өз нәвәләрини дә өлдүртдүрүр. Һамы ондан горхур.

Баш каһин Јәһјадај вә арвады Јәһусәба Әтәлјанын нә әмәлләр төрәдәҹәјини билир. Буна ҝөрә дә онлар һәјатларыны тәһлүкәјә атыб Әтәлјанын нәвәләриндән бирини, Јуәси ҝизләдирләр. Онлар Јуәси мәбәддә бөјүдүрләр.

Јуәс једди јашына чатанда Јәһјадај әјанлары вә лавилиләри бир јерә јығыб дејир: «Мәбәдин гапыларыны мүһафизә един, һеч кими ичәри бурахмајын». Сонра Јәһјадај Јуәси Јәһуданын падшаһы елан едиб таҹы онун башына гојур. Јәһуда халгы: «Јашасын падшаһ!» — дејә гышгырыр.

Мәликә Әтәлја халгын сәсини ешидиб мәбәдә тәрәф гачыр. О, јени падшаһы ҝөрәндә гышгырыр: «Хәјанәт! Хәјанәт!» Әјанлар залым мәликәни орадан узаглашдырырлар. Сонра исә ону өлдүрүрләр. Бәс Әтәлјанын халга ашыладығы мәнфи тәсир һагда нә демәк олар?

Јәһјадајын васитәсилә халг Јеһова илә әһд кәсир вә јалныз Јеһоваја ибадәт едәҹәкләринә сөз верир. Јәһјадај һәмчинин халга ҝөстәриш верир ки, Баал мәбәдини вә бүтләрини мәһв етсинләр. Јәһјадај халгын јенидән Јеһованын мәбәдиндә ибадәт едә билмәси үчүн каһинләр вә лавилиләр тәјин едир. О, мәбәдә һеч бир напак инсан ҝирмәсин дејә дарвазаја кешикчиләр гојур. Сонра Јәһјадај вә әјанлар Јуәси сараја апарыр вә ону тахта чыхарырлар. Јәһуда халгы чох севинир. Онлар Јеһоваја ибадәт едирләр. Нәһајәт, халгын залым мәликә Әтәлјадан вә Баала ибадәтдән ҹаны гуртарыр. Ҝөрүрсән, Јәһјадајын ҹәсарәтли олмасынын ҹамаата һансы хејри дәјди?