ИСРАИЛ вә Јәһуда падшаһлары дөврүндә бир груп инсанлар — пејғәмбәрләр мејдана чыхды. Аллаһын һөкмүнү чатдыран бу инсанлар гејри-ади имана вә ҹәсарәтә малик идиләр. Аллаһын пејғәмбәрләринин чатдырдығы дөрд ваҹиб хәбәри нәзәрдән кечирәк.

1. Јерусәлимин мәһви. Чох илләр әввәлдән Аллаһын пејғәмбәрләри, јәни Әшија вә Әрәмја Јерусәлимин дағыдылаҹағы вә виранә галаҹағы барәдә хәбәрдарлыг етмәјә башлады. Онлар Аллаһын гәзәбинин шәһәрин үзәринә нә үчүн ҝәлдијини ајдын шәкилдә бәјан едирдиләр. Баш алыб ҝедән јалан дини ајинләр, рүшвәтхорлуг вә зоракылыг сүбут едирди ки, шәһәр сакинләринин Јеһованы тәмсил етмәсинә даир иддиасы јаландыр (2 Падшаһлар 21:10—15; Әшија 3:1—8, 16—26; Әрәмја 2:1—3:13).

2. Тәмиз ибадәтин бәрпасы. 70 иллик сүрҝүндән сонра Аллаһын халгы Бабилдән азад олунаҹагды. Онлар өзләринин бош галмыш торпагларына гајыдаҹаг вә Јерусәлимдә Јеһованын мәбәдини бәрпа едәҹәкдиләр (Әрәмја 46:27; Амус 9:13—15). Тәхминән 200 ил габагҹадан Әшија Бабили мәғлуб едиб, Аллаһын халгына тәмиз ибадәти бәрпа етмәјә иҹазә верәҹәк фатеһин адынын Куруш олдуғуну демишди. Әшија һәтта Куруш гејри-ади дөјүш стратеҝијасыны да тәфәррүаты илә тәсвир етмишди (Әшија 44:24—45:3).

3. Мәсиһин ҝәлиши вә онунла баш верәнләр. Мәсиһ Бејтләһм шәһәриндә анадан олаҹагды (Микә 5:2). О, тәвазөкар олаҹаг, Јерусәлимә ешшәјин белиндә ҝирәҹәкди (Зәкәријјә 9:9). Һәлим вә хејирхаһ олмасына бахмајараг, о севилмәјәҹәк вә бир чохлары тәрәфиндән рәдд едиләҹәкди (Әшија 42:1—3; 53:1, 3). О, ишҝәнҹә вериләрәк өлдүрүләҹәкди. Бу, онун һәјатынын сонуму олаҹагды? Хејр, чүнки онун гурбанлығы сајәсиндә бир чохларынын ҝүнаһлары бағышланмалы иди (Әшија 53:4, 5, 9—12). Бу исә јалныз онун дирилмәси сајәсиндә мүмкүн ола биләрди.

4. Мәсиһин јер үзәриндәки һөкмранлығы. Гејри-камил инсанлар, доғрудан да, сүлһ ичиндә рәһбәрлик етмәјә гадир дејилләр, лакин Аллаһын Падшаһлығынын Падшаһы «Сүлһ әмири» адланаҹаг (Әшија 9:6, 7; Әрәмја 10:23). Онун һакимијјәти алтында бүтүн инсанлар бир-бирилә вә һәтта һејванларла сүлһ ичиндә јашајаҹаглар (Әшија 11:3—7). Артыг хәстәлик олмајаҹаг (Әшија 33:24). Һәтта өлүм белә әбәдилик јох едиләҹәк (Әшија 25:8). Мәсиһин һөкмранлығы дөврүндә өлүләр јер үзүндә јашамаг үчүн дирилдиләҹәк (Дәнјал 12:13).

«Әшија»; «Әрәмја»; «Дәнјал»; «Амус»; «Микә» вә «Зәкәријјә» китабларына әсасланыб.