БӨЛМӘ 17
Иса Аллаһын Падшаһлығы һагда өјрәдир
Иса шаҝирдләринә чох шеј өјрәди, лакин әсас диггәти бир мөвзуја — Аллаһын Падшаһлығына јөнәлдир
ИСАНЫН јер үзүндәки тапшырығы нәдән ибарәт иди? О, өзү демишди: «Мән Аллаһын Падшаһлығы һаггында мүждәни башга шәһәрләрә дә чатдырмалыјам, ахы Аллаһ мәни бу иш үчүн ҝөндәриб» (Лука 4:43). Тәблиғинин әсас мөвзусу олан Падшаһлыг һагда Исанын өјрәтдији дөрд әсас мәгамы нәзәрдән кечирәк.
1. Иса Падшаһ тәјин олунмушду. Иса габагҹадан хәбәр верилән Мәсиһ олдуғуну ачыгҹа деди (Јәһја 4:25, 26). О һәм дә өзүнүн Дәнјал пејғәмбәрин ҝөрүнтүсүндәки Падшаһ олдуғуну ҝөстәрди. Иса һәвариләринә бир ҝүн «өз шанлы тахтына» чыхаҹағыны вә онларын да тахтларда отураҹагларыны деди (Мәтта 19:28). О, бу һөкмдарлара «кичик сүрү» дејә мүраҹиәт етди, һәмчинин бу група дахил олмајан «башга [гојунларынын]» да олдуғуну гејд етди (Лука 12:32; Јәһја 10:16).
2. Аллаһын Падшаһлығы һәгиги әдаләти бәргәрар едәҹәк. Иса ҝөстәрди ки, Падшаһлыг Јеһова Аллаһын адыны тәгдис едәрәк, јәни мүгәддәс тутараг вә Әдән бағындакы үсјандан бәри Шејтанын һәмин ада вурдуғу ләкәләрин һамысыны силәрәк ән бөјүк әдаләтсизлији арадан галдыраҹаг (Мәтта 6:9, 10). Иса, һәмчинин фәрг гојмадан, һәр ҝүн кишиләри вә гадынлары, варлылары вә касыблары өјрәдәрәк әдаләтли олдуғуну ҝөстәрди. Она әсас етибары илә исраиллиләрә тәлим вермәк тапшырылса да, о, сәмәријјәлиләрә вә бүтпәрәстләрә, јәни гејри-јәһудиләрә дә көмәк едирди. Өз ҝүнләриндәки дин рәһбәрләриндән фәргли олараг, онда тәрәфкешлик вә үзҝөрәнлик дејилән шеј јох иди.
3. Аллаһын Падшаһлығы бу дүнјадан олмајаҹаг. Исанын јашадығы дөврдә бөјүк сијаси чәкишмәләр баш верирди. Онун вәтәниндә башга дөвләт ағалыг едирди. Бунунла белә, инсанлар Исаны һәмин дөврүн сијаси ишләринә ҹәлб етмәк истәјәндә о онлардан узаглашды (Јәһја 6:14, 15). Иса Рома валисинә билдирмишди: «Мәним Падшаһлығым бу дүнјадан дејил» (Јәһја 18:36). Ејни заманда, шаҝирдләринә дә демишди: «Сиз дүнјаја мәхсус дејилсиниз» (Јәһја 15:19). Шаҝирдләри һәтта ону мүдафиә етмәк истәјәндә белә, онлара силаһ галдырмаға изин вермәди (Мәтта 26:51, 52).
«Иса шәһәрбәшәһәр кәндбәкәнд ҝәзәрәк Аллаһын Падшаһлығы һаггында мүждәни тәблиғ едирди» (Лука 8:1).
4. Мәсиһин һакимијјәти мәһәббәтә әсасланаҹаг. Иса инсанлара тәравәт ҝәтирмәји, онларын јүкүнү јүнҝүлләшдирмәји вәд етмишди (Мәтта 11:28—30). О,, вәдинә садиг галды. Иса нараһатлыгларын өһдәсиндән ҝәлмәјә мүнасибәтләри јахшылашдырмаға, мадди шејләрә таразлы јанашмаға вә хошбәхтлији тапмаға даир мәһәббәт долу практики мәсләһәтләр верди (Мәтта 5—7-ҹи фәсилләр). Сәмими мәһәббәт ҝөстәрдији үчүн бүтүн тәбәгәдән олан инсанлар она чәкинмәдән јахынлашырды. Һәтта ән мәзлумлары белә, Исанын онларла хејирхаһлыгла вә һөрмәтлә давранаҹағына әмин олдугларындан онун башына топлашырдылар. Бир ҝөрүн, Иса неҹә Һөкмдар олаҹаг!
Иса башга тәсирли бир үсулла да, Аллаһын Падшаһлығы һаггында тәлим верирди. О, чохлу мөҹүзәләр ҝөстәрирди. Бунлары етмәкдә мәгсәди нә иди? Ҝәлин буну нәзәрдән кечирәк.