БӨЛМӘ 22
Һәвариләр ҹәсарәтлә тәблиғ едирләр
Тәгибләрә бахмајараг, мәсиһи јығынҹағы сүрәтлә бөјүјүр
ИСАНЫН ҝөјә галхмасындан он ҝүн сонра ерамызын 33-ҹү или јәһудиләрин Әллинҹи ҝүн бајрамында тәхминән 120 шаҝирд Јерусәлимдә бир евдә топлашмышды. Гәфләтән ҝүҹлү күләк сәсинә бәнзәр бир сәс евә јајылды. Шаҝирдләр мөҹүзәви шәкилдә билмәдикләри дилләрдә данышмаға башладылар. Бу гәрибә һадисәләри нә илә изаһ етмәк оларды? Аллаһ шаҝирдләрә мүгәддәс руһ вермишди.
Бајрамы гејд етмәк үчүн бир чох јердән инсанлар ҝәлдијиндән һәјәтдә бөјүк издиһам вар иди. Бу инсанлар Исанын шаҝирдләринин онларын доғма дилиндә сәрбәст данышдығыны ешидәндә һејрәтә ҝәлдиләр. Баш верәнләри изаһ едәркән Бутрус Јуилин Аллаһын Өз мүгәддәс руһуну төкмәсинә даир пејғәмбәрлијинә истинад етди. Бу пејғәмбәрлијә әсасән, һәмин руһ үзәринә төкүлдүјү инсанлара мөҹүзәви әнамлар бәхш едәҹәкди (Јуил 2:28, 29). Мүгәддәс руһун бу ҹүр мөһтәшәм тәзаһүрүндән мүһүм дәјишиклијин баш вердији ајдын ҝөрүндү: Аллаһ исраиллиләри лүтфүндән мәһрум едәрәк јениҹә тәсис олунмуш мәсиһи јығынҹағына илтифат ҝөстәрди. Аллаһа дүзҝүн шәкилдә хидмәт етмәк истәјәнләр инди Мәсиһин давамчысы олмалы идиләр.
Ејни заманда, мүгавимәтләр артырды. Нәтиҹәдә, дүшмәнләр шаҝирдләри һәбсханаја салдылар. Анҹаг ҝеҹә јарысы Јеһованын мәләји һәбсхананын гапысыны ачды вә шаҝирдләрә тәблиғи давам етдирмәләрини сөјләди. Дан јери сөкүлән кими шаҝирдләр тәблиғ ишини давам етдирдиләр. Онлар мәбәдә ҝириб Иса һаггында хош хәбәри өјрәтмәјә башладылар. Онлары тәгиб едән диндарлар гәзәбләнәрәк тәблиғи дајандырмағы әмр етдиләр. Һәвариләр исә ҹәсарәтлә ҹаваб вердиләр: «Биз инсанлара јох һөкмдарымыз Аллаһа итаәт етмәлијик» (Һәвариләрин ишләри 5:28, 29).
Тәгибләр ҝет-ҝедә даһа да шиддәтләнирди. Бәзи јәһудиләр шаҝирд Стефаны күфр етмәкдә ҝүнаһландырараг ону өләнә кими дашладылар. Тарслы Шаул адлы бир ҹаван баш верәнләри ҝөрүр вә дәстәкләјирди. Сонрадан о, Мәсиһин давамчыларыны һәбс етмәк үчүн Дәмәшгә јолланды. Шаул јол ҝедәркән ҝөјдән сачан нур әтрафы бүрүдү вә бир сәс деди: «Шаул, Шаул, мәни нијә тәгиб едирсән?» Ишыгдан ҝөзләри тутулмуш Шаул сорушду: «“Аға сән кимсән?“ Сәс ҹаваб верди: “Мән... Исајам“» (Һәвариләрин ишләри 9:3—5).
Үч ҝүн сонра Иса Һәнәнја адлы шаҝирдини Шаулун јанына ҝөндәрди ки онун ҝөзләрини ачсын. Шаул вәфтиз олунду вә Иса һаггында ҹәсарәтлә тәблиғ етмәјә башлады. О, һәвари Булус кими танынды вә мәсиһи јығынҹағынын фәал үзвләриндән бири олду.
Исанын шаҝирдләри Аллаһын Падшаһлығы һаггында хош хәбәри јалныз јәһудиләр вә сәмәријјәлиләрлә бөлүшүрдүләр. Анҹаг инди мәләк Рома ордусунун забити Аллаһдан горхан Корнилинин гаршысында пејда олараг һәвари Бутрусу чағырмаг үчүн адам ҝөндәрмәји она тапшырды. Бутрус бир нечә нәфәрлә бирҝә Корнилијә вә онун аиләсинә тәблиғ етди. Бутрус һәлә данышмагда икән мүгәддәс руһ һәмин гејри-јәһуди иманлыларын үзәринә ҝәлди вә һәвари онлара Иса Мәсиһин ады наминә вәфтиз олунмағы бујурду. Әбәди һәјата ҝедән јол артыг бүтүн милләтләрдән олан инсанлар үчүн ачыг иди. Јығынҹағын үзвләри хош хәбәри јахын вә узаг әразиләрә чатдырмаға һазыр иди.
Һәвариләрин ишләри 1:1—11:21 ајәләринә әсасланыб.