Һекајә 67
Јеһошафат Јеһоваја ҝүвәнир
СӘНҸӘ, шәкилдәки бу адамлар кимдир? Онлар нә едирләр? Бу адамлар дөјүшә ҝедирләр, гаршыда ҝедәнләр исә маһны охујур. Сән соруша биләрсән: бәс нә үчүн бу кишиләрин әлләриндә дөјүш үчүн гылынҹ вә низә јохдур? Ҝәл өјрәнәк.
О вахт икигәбиләли Јәһуда падшаһлығыны Јеһошафат идарә едирди. О, Ахав вә Изевел илә бир вахтда јашајырды. Јадындадыр, Ахав онгәбиләли Исраил падшаһлығынын падшаһы иди. Јеһошафат јахшы падшаһ иди, онун атасы Аса да чох јахшы падшаһ олмушду. Бу сәбәбдән, икигәбиләли ҹәнуб падшаһлығы узун мүддәт әмин-аманлыг ичиндә јашајырды.
Ҝүнләрин бир ҝүнү халгы тәшвишә салан бир һадисә баш верир. Јеһошафата хәбәр чатыр ки, Моав вә Аммон торпагларындан вә Сеир дағындан бөјүк бир орду онларын үзәринә ҝәлир. Бир чох исраиллиләр Јеһовадан көмәк диләмәк үчүн Јерусәлимдәки мәбәдә ҝәлирләр. Орада Јеһошафат дуа едир: ‘Еј Аллаһымыз Јеһова, нә едәҹәјимизи билмирик. Бу бөјүк ордунун гаршысында аҹизик. Јеҝанә үмид јеримиз Сәнсән’.
Јеһова дуаны динләјир вә хидмәтчиләриндән биринә бујурур ки, халга белә десин: ‘Бу дөјүш сизин дејил, Аллаһындыр. Сиз дөјүшмәјәҹәксиниз. Садәҹә бахын, Јеһованын сизи неҹә хилас едәҹәјинә тамаша един’.
Беләликлә, сәһәриси ҝүн Јеһошафат халга дејир: ‘Јеһоваја ҝүвәнин!’ Сонра да әсҝәрләрин гаршысына, шәкилдә ҝөрдүјүн кишиләри гојур, онлар өндә ҝедәрәк Јеһоваја һәмд маһнылары охујурлар. Билирсән дөјүш мејданына јахынлашанда нә баш верир? Јеһова Аллаһ елә едир ки, дүшмән әсҝәрләри бир-бирилә вурушмаға башлајыр. Исраиллиләр ҝәләндә дүшмән тәрәфдән бир адамын белә сағ галмадығыны ҝөрүрләр.
Сәнҹә, Јеһошафатын Јеһоваја ҝүвәнмәси ағыллы һәрәкәт дејилдими? Биз дә Јеһоваја ҝүвәнсәк, ағыллы давранарыг.