1963-ҹү илин мајында Гәрби Јавада анти-Чин иғтишашлары баш галдырды. Ән чох зәрәр чәкән шәһәр Сукабуми иди. Аиләмиз орада јүкдашыма бизнеси илә мәшғул олурду. Азғынлашмыш јүзләрлә инсан, о ҹүмләдән бәзи гоншуларымыз евимизә сохулдулар. Гијамчылар әмлакымызы дармадағын едиб талајанда биз горхудан бир-биримизә гысылмышдыг.

Издиһам чыхыб ҝедәндә бәзи гоншуларымыз тәсәлли вермәк үчүн бизә ҝәлдиләр. Атам онларла гонаг отағынын дөшәмәсиндә әјләшди. О, виран галмыш әшјаларымызын арасындан сунда дилиндә олан бөјүк Мүгәддәс Китабыны тапды. Китабы ачыб гоншуларымыза бу әзабларын олаҹағы барәдә габагҹадан хәбәр верилдијини ҝөстәрди. Сонра исә Аллаһын вердији үмид барәдә данышды.

Атамын һеч вахт дүнја малында ҝөзү олмајыб. О, тез-тез бизә хатырладарды: «Руһани ишләр биринҹи јердә олмалыдыр!» Онун ҝөзәл нүмунәси сајәсиндә анам, беш баҹы-гардашым, 90 јашлы бабам вә чохлу гоһум-гоншумуз һәгигәти гәбул етди.