ИСА тез-тез шаҝирдләринә дуа етмәји өјрәдирди. Онун дөврүндә јәһуди дин рәһбәрләри «баш күчәләрин тининдә дуруб» дуа едирдиләр. Нә үчүн? «Өзләрини инсанлара ҝөстәрмәк үчүн». Онлар өз мөминлији илә инсанлары валеһ етмәк истәјирдиләр. Бу дини рәһбәрләр узун-узады дуалар едир, ејни сөзләри тәкрар дејирдиләр вә дүшүнүрдүләр ки, «чох сөз демәклә дуалары ешидиләҹәк» (Мәтта 6:5—8). Иса бу ҹүр дуаларын бош олдуғуну ҝөстәрди вә белә дуа етмәјин дүзҝүн олмадығыны баша салды. Анҹаг Иса тәкҹә бунунла кифајәтләнмәди.

Иса өјрәдирди ки, биз дуаларымызда Аллаһын адынын мүгәддәс тутулмасыны, Падшаһлығынын ҝәлмәсини вә ирадәсинин јеринә јетмәсини диләмәлијик. О һәм дә өјрәдирди ки, шәхси мәсәләләримиздә дә Аллаһдан көмәк истәмәк олар (Мәтта 6:9—13; Лука 11:2—4). Мүхтәлиф мәсәлләр чәкәрәк вурғуламышды ки, дуанын ешидилмәси үчүн инсан иманла, тәвазөкарлыгла вә тәкидлә дуа етмәлидир (Лука 11:5—13; 18:1—14). О өзү дә бизә ҝөзәл нүмунә гојмушду (Мәтта 14:23; Марк 1:35).

Шүбһәсиз, Исанын тәлимләри сајәсиндә давамчыларынын дуалары даһа да мәналы олду. Амма Иса јердәки һәјатынын сон ҝеҹәси дуа илә бағлы ән мүһүм мәгамы шаҝирдләринә өјрәтди.

Иса һәјатынын сон ҝеҹәси дә вәфалы һәвариләрилә сөһбәт едир, онлары үрәкләндирирди. Мәһз бу ҝеҹә Иса өзүнү онлара јени тәрәфдән танытмаг гәрарына ҝәлди. О деди: «Јол, һәгигәт вә һәјат мәнәм. Мәним васитәчилијим олмадан һеч кәс Атанын јанына ҝәлә билмәз». Бир гәдәр сонра онлары архајын едиб деди: «Мәним адымла нә истәсәниз, диләјинизи јеринә јетирәҹәјәм ки, Ата Оғул васитәсилә шәрәфләнсин. Мәним адымла нә исә диләсәниз, јеринә јетирәҹәјәм». Сөһбәтинин сонунда исә деди: «Бу вахтадәк мәним адымла һеч бир шеј истәмәмисиниз. Диләјин, алаҹагсыныз вә үрәјиниз севинҹлә долаҹаг» (Јәһја 14:6, 13, 14; 16:24).

Бунлар чох тәсирли сөзләрдир. Бир китаб бу сөзләри «дуа тарихиндә дөнүш нөгтәси» адландырыр. Иса демәмишди ки, индән белә Аллаһа јох, она дуа етмәк лазымдыр. Әксинә, о, Јеһова Аллаһа јахынлашмаг үчүн јени бир јол ачаҹагды.

Дүздүр, Аллаһ һәмишә салеһ бәндәләринин дуаларыны динләјиб (1 Ишмуил 1:9—19; Зәбур 65:2). Анҹаг Аллаһ Исраил халгы илә әһд бағлајандан сонра дуаларынын ешидилмәсини истәјән кәс ҝәрәк Исраилин Аллаһын сечилмиш халгы олдуғуну гәбул едәјди. Сүлејман падшаһын дөврүндән исә, Јерусәлимдәки мәбәди Аллаһын гурбан кәсмәк үчүн сечдији јеҝанә јер олдуғуну гәбул етмәк лазым иди (Ганунун тәкрары 9:29; 2 Салнамәләр 6:32, 33). Бунунла белә, о ибадәт гурулушу мүвәггәти иди. Һәвари Булус јазырды ки, Исраил халгына верилмиш Ганун вә мәбәддә кәсилән гурбанлар «ҝәләҹәк немәтләрин әсли јох, көлҝәси» иди (Ибраниләрә 10:1, 2). Көлҝәни ҝерчәклик әвәз едәҹәкди (Колослулара 2:17). Ерамызын 33-ҹү илиндән етибарән, Јеһова Аллаһла јахын мүнасибәтләр инсанын Мусанын ганунуна әмәл едиб-етмәмәјиндән асылы дејил. Әксинә, Ганунун ишарә етдији кәсә — Иса Мәсиһә итаәт етмәкдән асылыдыр (Јәһја 15:14—16; Галатијалылара 3:24, 25).

Иса Јеһоваја јахынлашмаг үчүн даһа мүкәммәл бир имкан ачды; о, һәр бир дуачы үчүн гүдрәтли бир дост, дуаларын Аллаһ тәрәфиндән ешидилмәси вә гәбул едилмәси үчүн јол ачан гүдрәтли бир васитәчи олду. Бу нәјин сајәсиндә мүмкүн олду?

Биз һамымыз дүнјаја ҝүнаһлы ҝәлирик. Ҝөрдүјүмүз саваб ишләр, јахуд кәсдијимиз гурбанлар бизи бу ҝүнаһдан тәмизләјә билмәз вә ја бизә пак, мүгәддәс Аллаһ олан Јеһова илә достлуг етмәк ихтијары верә билмәз (Ромалылара 3:20, 24; Ибраниләрә 1:3, 4). Иса Мәсиһ камил инсан һәјатыны бизим уғрумузда гурбан верди вә беләҹә, итаәткар инсанларын ҝүнаһларынын әвәзини өдәди (Ромалылара 5:12, 18, 19). Бунун сајәсиндә инсанларын Јеһованын гаршысында тәмиз олмаг вә Она ҹәсарәтлә дуа етмәк имканы вар. Амма бунун үчүн Исанын гурбанына иман ҝәтирмәк вә онун ады илә дуа етмәк лазымдыр (Ефеслиләрә 3:11, 12).

Биз Исанын ады илә дуа едәндә онун Аллаһын нијјәтиндә мүһүм рол ојнадығына инандығымызы ҝөстәририк. Ҝәлин онун ролунун үч ҹәһәтинә фикир верәк: 1) Иса «Аллаһын гузусу»дур. Јәни онун гурбанлығы ҝүнаһларын бағышланмасы үчүн әсас верир. 2) Јеһова ону дирилтди вә инди о, «баш каһин» кими хидмәт едир. Бу хидмәт сајәсиндә инсанлар фидјә гурбанлығынын бәхш етдији немәтләри ала биләрләр. 3) Иса Јеһоваја дуада јахынлашмаг үчүн јеҝанә «јол»дур (Јәһја 1:29; 14:6; Ибраниләрә 4:14, 15).

Исанын адыјла дуа едәндә ону шәрәфләндиририк. Бурада сәһв һеч бир шеј јохдур, чүнки Јеһова да истәјир ки, һамы «Исанын ады гаршысында диз чөксүн, һәр дил Иса Мәсиһин Аға олдуғуну ачыг-ашкар етираф етсин вә Атамыз Аллаһ шәрәфләнсин» (Филиппилиләрә 2:10, 11). Даһа өнәмлиси исә, Исанын ады илә едилән дуалар Өз Оғлуну бизим уғрумузда гурбан вермиш Јеһова Аллаһы уҹалдыр (Јәһја 3:16).

Исанын нә гәдәр бөјүк бир мөвге саһиби олдуғуну баша дүшмәк үчүн, Мүгәддәс Китабда онунла бағлы чохсајлы титуллар вә адлар ишләнилир. Бу адларын сајәсиндә Исанын бизим үчүн кечмишдә, инди нәләр етдијини вә ҝәләҹәкдә нәләр едәҹәјини, һәмчинин бунларын фајдасыны јахшы анлајырыг ( «Исанын мүһүм ролу» чәрчивәсинә бах.) Һәгигәтән дә, Аллаһ Исаја «бүтүн адлардан үстүн бир ад бәхш етди» *. Ҝөјдә вә јердә бүтүн һакимијјәт она верилиб (Филиппилиләрә 2:9; Мәтта 28:18).

Әҝәр истәјириксә ки, дуаларымыз Јеһова тәрәфиндән ешидилсин, онда Исанын адыјла дуа етмәлијик (Јәһја 14:13, 14). Анҹаг еһтијатлы олмалыјыг ки, дуа вахты «Исанын адыјла» ифадәсини дүшүнмәдән тәкрарламајаг. Нијә?

Бир нүмунәјә нәзәр салаг. Һәр һансы бир идарәдән мәктуб аланда мәктубун сонунда формал бир сөз јазылыр: «Һөрмәтлә...». Әлбәттә биз баша дүшүрүк ки, мәктубу јазан идарә ишчиси јаздығы инсанлара дәрин һиссләр бәсләмәјә биләр, о, садәҹә формал мәктуб јазмаг гајдасына риајәт едир. Буна ҝөрә дә, дуаларымызын сонунда ишләтдијимиз «Исанын адыјла» ифадәси бизим үчүн бөјүк мәна кәсб етмәлидир, ишҝүзар мәктуба јекун вуран сөзләр кими формал характер дашымамалыдыр. Мүгәддәс Китаб бизи һәмишә дуа етмәјә сәсләјир. Биз дуаларымызы механики сурәтдә, дүшүнмәдән дејил, бүтүн гәлбимизлә етмәлијик (1 Салоникилиләрә 5:17; Зәбур 119:145).

«Исанын адыјла» ифадәсини формал шәкилдә демәк биздә вәрдишә чеврилмәсин дејә, нә етмәк олар? Бунун үчүн Исанын ҝөзәл кејфијјәтләри һагда дүшүнә биләрик. Онун мәһз сизин үчүн артыг нә етдији вә нәләр етмәк истәдији үзәриндә дүшүнүн. Исанын етдији јахшылыглара ҝөрә дуада Јеһоваја шүкүр един, Ону мәдһ един. Бүтүн бунларын сајәсиндә «Атадан мәним адымла нәсә истәсәниз, сизә верәҹәк» дејән Исанын вәдинә иманыныз даһа да мөһкәм олаҹаг (Јәһја 16:23).