Јарадылыш 19:1—38

  • Мәләкләр Лутун јанына ҝәлир (1—11)

  • Лутла аиләсинә шәһәри тәрк етмәк бујрулур (12—22)

  • Сәдум вә Әмурә дағыдылыр (23—29)

    • Лутун арвады дуз сүтунуна чеврилир (26)

  • Лут вә гызлары (30—38)

    • Муабиләр вә әмуниләрин мәншәји (37, 38)

19  Ики мәләк ахшамүстү ҝәлиб Сәдума чатды. Лут шәһәр дарвазасынын ағзында отурмушду. Онлары ҝөрәндә Лут галхыб гаршыларына чыхды вә јерә гәдәр әјилиб тәзим етди.+  Онлара деди: «Ағаларым, ҝәлин гулунузун евиндә гонаг олун, ајагларынызы јујарлар, ҝеҹәни галарсыныз, сәһәр дә о башдан дуруб, јолунуза давам едәрсиниз». Онлар исә ҹаваб вериб дедиләр: «Јох, лазым дејил, ҝеҹәни шәһәр мејданында кечирәҹәјик».  Онда Лут онлары дилә тутмаға башлады. Ахырда онлар разылашыб онунла ҝетдиләр. Лут мајасыз чөрәк бишириб гонаглар үчүн сүфрә ачды, онлар да једиләр.  Онлар һәлә јатаға ҝирмәмиш бүтүн Сәдум әһли, ушагдан тутмуш гоҹаја кими, шәһәрин бүтүн кишиләри төкүлүшүб Лутун евини дөврәјә алдылар.  Онлар Луту чағырыб: «Һаны ахшам евинә ҝәлән кишиләр? Чыхар онлары бајыра, онларла јахынлыг едәк», — дејә бағырырдылар.+  Ахырда Лут чыхыб архасынҹа гапыны бағлады.  Үзүнү онлара тутуб деди: «Гардашлар, аманын бир ҝүнүдүр, белә иш тутмајын.  Евдә ики бакирә гызым вар, онлары ҝәтирим, нә етмәк истәјирсиниз, онлара един. Бирҹә бу адамларла ишиниз олмасын, ахы бу гонаглар мәним дамымын алтына сығыныблар».+  Онлар гышгырмаға башладылар: «Чәкил ҝөрәк. Бу јурдсуз-јувасыза бир бах... Ҝәлиб бурда јурд салмағы бәс дејил, үстәлик, бизим башымыза ағыл да гојур. Инди сәни онлардан да пис ҝүнә гојарыг». Һамы бир нәфәр кими Лутун үстүнә шығыјыб ону итәләмәјә башлады. Онлар чалышырдылар ки, гапыны сындырсынлар. 10  Иши белә ҝөрәндә ичәридәки кишиләр әлләрини чыхарыб Луту евә салдылар вә гапыны бағладылар. 11  Гапынын ағзындакылары исә, балаҹадан тутмуш бөјүјәдәк, һамысыны кор етдиләр. Белә ки, онлар евин гапысыны ахтара-ахтара әлдән-ајагдан дүшдүләр. 12  Гонаглар Лута дедиләр: «Шәһәрдә даһа кимин вар? Күрәкәндән, оғулдан, гыздан, гоһум-әгрәбадан кимин варса, һамысыны бурадан чыхарт. 13  Биз бу јерин күлүнү ҝөјә совураҹағыг, чүнки буранын ҹамаатынын әлиндән чәкилән фәрјадлар Јеһованын дәрҝаһынаҹан ҝәлиб чатыб.+ Она ҝөрә дә Јеһова бизи ҝөндәриб ки, бураны јерлә јексан едәк». 14  Лут ҝедиб гызларынын адахлылары илә данышды. О, онлара исрарла дејирди: «Тез олун, бу јердән чыхын, чүнки Јеһова бу шәһәри дармадағын едәҹәк!» Амма күрәкәнләринә елә ҝәлди ки, о зарафат едир.+ 15  Дан јери сөкүләндә мәләкләр Луту тәләсдирмәјә башладылар: «Галх, арвадыны, гызларыны ҝөтүрүб бурадан чых ки, шәһәрин бадына ҝетмәјәсән».+ 16  Лут ләнҝ тәрпәнирди. Амма Јеһованын она рәһми ҝәлдијиндән+ һәмин адамлар Лутун, арвадынын вә гызларынын әлиндән тутуб онлары шәһәрдән чыхардылар.+ 17  Шәһәрдән чыхан кими онлардан бири деди: «Гач ҹаныны гуртар! Архана бахма,+ бөлҝәдән чыхана гәдәр дә һеч јердә дајанма!+ Дағлара гач ки, һәлак олмајасан!» 18  Лут исә онлара деди: «Јох, Јеһова, нә олар! 19  Билирәм ки, бу гулуна лүтф ҝөстәрмисән, ҹанымы горујуб+ мәнә бөјүк хејирхаһлыг етмисән, амма мән дағлара гача билмәрәм, горхурам ки, башыма бәла ҝәләр, мән һәлак оларам.+ 20  Гој бу јахынлыгдакы кичик шәһәрә гачым. Нә олар, гој ора гачыб ҹанымы гуртарым, онсуз да елә дә бөјүк јер дејил». 21  Аллаһ она деди: «Јахшы, сәнин хатиринә+ дедијин шәһәрә дәјмәјәҹәјәм.+ 22  Тез елә, ора гач, сән ора чатмајынҹа Мән һеч нә едә билмәјәҹәјәм!»+ Буна ҝөрә дә һәмин шәһәрин ады Соһар*+ галды. 23  Лут Соһара чатанда артыг ҝүн доғмушду. 24  Онда Јеһова Сәдумла Әмурәнин үстүнә ҝөјдән күкүрд вә од јағдырды.+ Јеһованын јағдырдығы од 25  бу шәһәрләри, үстәлик, бүтүн бөлҝәни шәһәрләрин әһалиси вә биткиси гарышыг јандырыб күлә дөндәрди.+ 26  Лутун арвады исә архада ҝәлирди. О бојланыб ҝеријә бахды вә дуз сүтунуна чеврилди.+ 27  Ибраһим сәһәр сүбһдән ојаныб Јеһованын өнүндә дурдуғу јерә ҝәлди.+ 28  Сәдумла Әмурәјә, бүтүн о бөлҝәјә бахды. Гаршыда дәһшәтли мәнзәрә ҹанланырды. Јердән, собадан чыхар кими, гаты түстү галхырды.+ 29  Анҹаг Аллаһ бөлҝәдәки шәһәрләри мәһв едәндә Ибраһими унутмамышды, белә ки, Лутун јашадығы шәһәрләри дағыданда Луту орадан чыхармышды.+ 30  Үстүндән бир гәдәр кечәндән сонра Лут гызлары илә бәрабәр Соһардан чыхыб дағлара көчдү,+ чүнки Соһарда+ јашамаға горхурду. Беләҹә, о, ики гызы илә бирликдә мағарада јашамаға башлады. 31  Бир дәфә бөјүк гыз кичијә деди: «Атамыз гоҹалыб. Бураларда да бир Аллаһ бәндәси јохдур ки, һамы кими биз дә әрә ҝедәк. 32  Ҝәл атамыза шәраб ичириб онунла јатаг вә атамызын нәслини давам етдирәк». 33  Һәмин ахшам онлар аталарына чохлу шәраб вериб ону ичиртдиләр. Сонра бөјүк гыз ичәри ҝириб атасы илә јатды, атасынын исә онун нә вахт ҝәлдијиндән, нә вахт ҝетдијиндән хәбәри олмады. 34  Ертәси ҝүн бөјүк гыз кичијә деди: «Мән кечән ҝеҹә атамла јатдым. Ҝәл бу ахшам да шәраб вериб ону ичирдәк, сонра сән дә ҝириб онунла јатарсан ки, атамызын нәслини давам етдирәк». 35  Онлар һәмин ахшам да аталарыны мөһкәм ичиртдиләр. Сонра кичик гыз ҝедиб атасы илә јатды, атасынын исә онун нә вахт ҝәлдијиндән, нә вахт ҝетдијиндән хәбәри олмады. 36  Һәр ики гыз атасындан һамилә галды. 37  Бөјүк гызын оғлу олду, адыны Муаб+ гојду. О, индики муабиләрин әҹдадыдыр.+ 38  Кичик гызын да оғлу олду, адыны Бәнамми гојду. О да индики әмуниләрин+ әҹдадыдыр.

Һашијәләр

Мәнасы: кичик.