Јарадылыш 27:1—46
27 Исһаг гоҹалыб ҝөзләринин нуруну итирмишди. Бир ҝүн о, бөјүк оғлу Ејси+ јанына чағырыб деди: «Оғлум!» О: «Бәли, ата», — дејә ҹаваб верди.
2 «Мән артыг гоҹалмышам, өлүм башымын үстүнү һаглајыб.
3 Силаһыны, јај-охуну ҝөтүр, ҝет чөлә, мәним үчүн ов овла.+
4 Хошладығым о дадлы јемәји бишир ҝәтир, јејим, нә гәдәр ки ҹаным үстүмдәдир, сәнә хејир-дуа верим».
5 Рәфәгә Исһагын Ејслә сөһбәтинә гулаг асырды. Елә ки Ејс ов овлајыб атасына ҝәтирмәк үчүн чөлә ҝетди,+
6 Рәфәгә оғлу Јагубун јанына ҝәлиб деди:+ «Индиҹә атанын гардашын Ејслә сөһбәтини ешитдим. О дејирди:
7 “Мәним үчүн һејван овлајыб ҝәтир, ондан дадлы јемәк һазырла, јејим, ҹаным һәлә үстүмдә икән Јеһованын өнүндә сәнә хејир-дуа верим”.+
8 Оғлум, инди гулаг ас, ҝөр нә дејирәм.+
9 Ҝет сүрүнүн ичиндән ики јахшы оғлаг сеч ҝәтир, атанын хошладығы јемәји биширим.
10 Сонра ону апарыб атана верәрсән ки, јесин вә ҹаны һәлә үстүндә икән сәнә хејир-дуа версин».
11 Јагуб исә анасы Рәфәгәјә деди: «Ахы гардашым Ејс түклүдүр,+ мән исә јох.
12 Бирдән атам мәнә тохунду?+ Елә чыхаҹаг ки, мән ону әлә салырам. Онда хејир-дуа әвәзинә ләнәт газанарам».
13 Анасы она ҹаваб верди: «Сәнә охунан ләнәт мәнә ҝәлсин, оғлум. Сән мән дејәни елә, ҝет һејванлары ҝәтир».+
14 Беләликлә, Јагуб ҝедиб һејванлары анасына ҝәтирди, о да онун атасынын хошладығы јемәји биширди.
15 Бундан сонра Рәфәгә бөјүк оғлу Ејсин евдә олан ән ҝөзәл палтарыны ҝөтүрүб кичик оғлу Јагуба ҝејиндирди.+
16 Һәмчинин әлләрини вә бојнунун түксүз јерини оғлагларын дәриси илә өртдү.+
17 Сонра һазырладығы дадлы јемәји вә чөрәји Јагубун әлинә верди.+
18 Јагуб ичәри, атасынын јанына ҝириб «Ата!» — дејә сәсләнди. О сорушду: «Бујур. Кимсән, бала?»
19 «Илкин Ејсәм, — Јагуб ҹаваб верди.+ — Дедијини еләдим. Галх, ҝәтирдијим ов әтиндән је ки, мәнә хејир-дуа верәсән».+
20 Исһаг оғлуна деди: «Нә тез ов тапыб ҝәлдин, оғлум?» О ҹаваб верди: «Аллаһын Јеһова ону мәним гаршыма чыхарды».
21 Онда Исһаг Јагуба деди: «Бир јахын ҝәл оғлум, сәнә тохунум, ҝөрүм доғруданмы Ејссән».+
22 Јагуб атасы Исһага јахынлашды. Исһаг она тохунуб деди: «Сәс Јагубун сәсидир, әлләр исә Ејсинки».+
23 Јагубун әлләри гардашы Ејсин әлләри кими түклү олдуғундан Исһаг ону танымады. Беләҹә, Исһаг она хејир-дуа верди.+
24 Бундан сонра о сорушду: «Сән, доғрудан, оғлум Ејссән?» «Бәли», — дејә ҹаваб верди.
25 «Онда, оғлум, ов әтиндән ҝәтир јејим, сонра сәнә хејир-дуа верим». Јагуб јемәји онун габағына гојду, Исһаг једи. Шәраб да ҝәтирди, о ичди.
26 Сонра Исһаг оғлуна деди: «Оғлум, јахын ҝәл, атаны өп».+
27 О јахынлашыб атасыны өпдү. Исһаг онун палтарынын гохусуну һисс етди+ вә она хејир-дуа вериб деди:
«Оғлумдан Јеһованын немәт вердији чөлләрин гохусу ҝәлир.
28 Гој Аллаһ сәнә ҝөјләрин шеһини,+ јерин бәрәкәтли торпагларыны+ версин, тахылы, јени шәрабы башындан төксүн.+
29 Гој халглар сәнә гуллуг етсин, үммәтләр өнүндә баш әјсин. Гардашларына аға ол, гој ананын оғуллары гаршында баш әјсин.+ Сәнә ләнәт едәнләрә ләнәт олсун, сәнә хејир-дуа верәнләр исә хејир-дуа алсын».+
30 Исһаг Јагуба хејир-дуа вериб гуртарандан сонра Јагуб атасынын јанындан чыхды. Елә бу дәм гардашы Ејс овдан гајытды.+
31 О да дадлы јемәк бишириб атасына ҝәтирди вә деди: «Ата, галх оғлунун ҝәтирдији ов әтиндән је, мәнә хејир-дуа вер».
32 Атасы Исһаг ондан сорушду: «Сән кимсән?» «Мән сәнин оғлунам, илкин Ејс».+
33 Онда Исһагын ҹанына шиддәтли титрәтмә дүшдү. О деди: «Бәс онда һејван овлајыб әтиндән бајаг мәнә ҝәтирән ким иди? Елә сәнин габағынҹа онун ҝәтирдији хөрәји јејиб гуртардым, ҝәтирәнә дә хејир-дуа вердим. Хејир-дуа онунку олаҹаг».
34 Атасынын сөзләрини ешидәндә Ејс һарај салыб аҹы-аҹы ағлады вә атасына јалварды: «Нә олар, ата, мәнә дә хејир-дуа вер!»+
35 Исһагса ҹаваб верди: «Гардашын мәнә кәләк ҝәлиб сәнә верәҹәјим хејир-дуаны алды».
36 Онда Ејс деди: «Елә буна ҝөрә онун ады Јагубдур* да. Бунунла икинҹи дәфәдир ки, мәним јерими тутур.+ Әввәлҹә илк оғуллуг һаггыма ҝөз дикди,+ инди дә хејир-дуамы алды».+ Сонра атасындан сорушду: «Јәни мәним үчүн һеч хејир-дуа галмајыб?»
37 Исһаг Ејсә ҹаваб верди: «Ону сәнә аға еләмишәм,+ бүтүн гардашларыны онун гуллуғуна вермишәм. Тахылы, јени шәрабы она бәхш етмишәм.+ Сәнә вермәјә нә галды ки, оғул?»
38 Ејс атасына деди: «Ата, елә ҹәми бир хејир-дуан вар? Нә олар, мәнә дә хејир-дуа вер!» Буну дејиб һөнкүртү илә ағлады.+
39 Онда Исһаг оғлуна деди:
«Мәскәнин јер үзүнүн бәрәкәтли торпагларындан, ҝөјүн шеһиндән узаг олаҹаг.+
40 Гылынҹ ҝүҹүнә јашајаҹагсан,+ гардашына гуллуг едәҹәксән.+ Амма вахт ҝәләҹәк, үсјан едәҹәксән, онун бојундуруғуну гырыб бојнундан атаҹагсан».+
41 Атасы Јагуба хејир-дуа вердијинә ҝөрә Ејс гардашына дүшмән кәсилмишди.+ О, өз-өзүнә дејирди: «Атамын өмрүнә* аз галыб,+ ондан сонра гардашым Јагубу өлдүрәҹәјәм».
42 Бөјүк оғлу Ејсин сөзләри Рәфәгәнин гулағына чатанда дәрһал кичик оғлу Јагубу јанына чағыртдырыб деди: «Гардашын Ејс сәни өлдүрүб гисас алмаг истәјир.
43 Инди, оғлум, мәнә гулаг ас: бурадан гач, Һаррана, гардашым Лабанын јанына ҝет.+
44 Гардашынын һирси јатана гәдәр бир мүддәт орада гал.
45 Ејсин сәнә гаршы гәзәби сојујанда вә она етдикләрини јаддан чыхаранда хәбәр ҝөндәриб сәни орадан чағырарам. Нә үчүн бир ҝүндә икинизи дә итирим?»
46 Рәфәгә елә һеј Исһага дејирди: «Бу һет гызларынын әлиндән һәјатымдан безмишәм.+ Әҝәр Јагуб да һет гызларындан алса, бу өлкәдәки гызлар кими гыза евләнсә,+ мән даһа јашаја билмәрәм».
