Јарадылыш 32:1—32
32 Јагуб јолуна давам етди. Јолда онун гаршысына Аллаһын мәләкләри чыхды.
2 Јагуб онлары ҝөрәндә деди: «Бура Аллаһын ордуҝаһыдыр!» Буна ҝөрә дә о јерин адыны Маһанајим* гојду.
3 Сонра Јагуб Әдум+ торпағындакы Саир дијарына,+ гардашы Ејсин јанына габағынҹа адамлар ҝөндәрди.
4 Јагуб онлара тапшырды: «Ағам Ејсә чатдырын ки, гулу Јагуб белә дејир: “Узун илләрдир Лабанын јанында јашајырдым.+
5 Чохлу өкүз, ешшәк, гојун, гул-гарабаш саһиби олмушам.+ Ағама бу хәбәри ҝөндәрирәм ки, илтифатыны газаным”».
6 Адамлар гајыдыб Јагуба хәбәр ҝәтирдиләр: «Гардашын Ејслә ҝөрүшдүк. Инди о, сәни ҝөрмәјә ҝәлир, јанында да дөрд јүз нәфәр вар».+
7 Јагубу горху бүрүдү.+ О тәшвишә дүшдү вә адамларыны, сүрүләрини, мал-гарасыны, дәвәләрини ики һиссәјә ајырды.
8 Фикирләширди ки, Ејс бир тәрәфә һүҹум етсә, о бириси гачыб гуртула билсин.
9 Сонра Јагуб деди: «Еј бабам Ибраһимин, атам Исһагын Аллаһы Јеһова, Сән Өзүн мәнә демишдин: “Јурдуна, доғмаларынын јанына гајыт. Лүтфүмү сәндән әсирҝәмәјәҹәјәм”.+
10 Гулун ҝөстәрдијин мәһәббәтә, сәдагәтә лајиг дејил.+ Тәк бир чомагла Иорданы кечдим, инди исә ики дәстә көчүм вар.+
11 Јалварырам+, Сән Өзүн мәни гардашым Ејсдән гору, чүнки горхурам ҝәлиб мәнә, ушаглара вә аналарына һүҹум едәр.+
12 Ахы Сән Өзүн демишдин ки, мәнә лүтф ҝөстәрәҹәксән, өвладларым* саһилдәки гум дәнәләритәк сајсыз-һесабсыз олаҹаг».+
13 Јагуб ҝеҹәни орада кечирди. Сонра гардашы Ејс үчүн пај олараг бунлары ајырды:+
14 200 кечи, 20 тәкә, 200 гојун, 20 гоч,
15 балалары илә бирликдә 30 балаәмиздирән дәвә, 40 инәк, 10 өкүз, 20 диши ешшәк вә 10 еркәк ешшәк.+
16 О, сүрүләри бир-бир гулларына тапшырыб деди: «Мәндән габаг чајы кечин. Сүрүләри бир-бириндән аралы апарын».
17 Сонра биринҹи гула тапшырды: «Гардашым Ејс растына чыханда сорушса ки, кимин гулусан, һара ҝедирсән, бу сүрүләр киминдир,
18 онда дејәрсән: “Гулун Јагубун. Бунлар ағам Ејсә һәдијјәдир.+ Будур, өзү дә архадан ҝәлир”».
19 Икинҹијә дә, үчүнҹүјә дә, сүрүләри апаран бүтүн гуллара әмр едиб деди: «Сиз дә Ејслә растлашанда она белә дејәрсиниз.
20 Һәм дә “гулун Јагуб да архамызҹа ҝәлир” дејин». О, өз-өзүнә фикирләширди: «Габағымҹа һәдијјә ҝөндәриб көнлүнү алсам,+ үз-үзә ҝәләндә, бәлкә, мәни хош үзлә гаршылајар».
21 Беләҹә, һәдијјәләри габағынҹа чајын о тајына ҝөндәрди, өзү исә ҝеҹәни чадырларыны гурдуғу јердә галды.
22 Ҝеҹә галхыб ики арвадыны,+ ики кәнизини+ вә он бир оғлуну ҝөтүрүб Јәббуг+ чајынын дајаз јериндән кечди.
23 Беләҹә, онлары вә нәји вардыса, һәр шеји чајын* о тајына кечирди.
24 Нәһајәт Јагуб тәк галанда бир нәфәр дан јери сөкүләнә гәдәр онунла ҝүләшди.+
25 Ҝөрәндә ки, Јагуба үстүн ҝәлә билмир, онун буд ојнағына тохунду; беләҹә, ҝүләшән вахт Јагубун буду јериндән ојнады.+
26 Бундан сонра о деди: «Бурах ҝедим, һава артыг ишыглашыр». Јагуб исә: «Мәнә хејир-дуа вермәјинҹә бурахмарам»,+ — деди.
27 Онда о сорушду: «Адын нәдир?» «Јагуб», — дејә ҹаваб верди.
28 «Бундан сонра адын Јагуб јох, Исраил*+ олаҹаг, чүнки сән Аллаһла вә инсанларла чарпышдын,+ ахырда үстүн ҝәлдин».
29 Јагуб ондан сорушду: «Бәс сәнин адын нәдир?» О исә ҹавабында: «Адым нәјинә ҝәрәкдир?»+ — деди вә орада она хејир-дуа верди.
30 Јагуб: «Аллаһын үзүнү ҝөрсәм дә, сағ галдым»,+ — дејәрәк һәмин јерин адыны Фәниил*+ гојду.
31 Јагуб Фәнуили* кечәндә ҝүн доғурду. Буду зәдәләндијиндән о ахсајырды.+
32 Одур ки, Исраил оғуллары индијә гәдәр буд ојнағынын үстүндәки вәтәрләри јемирләр, чүнки ҝүләшдији шәхс Јагубун буд ојнағынын вәтәринә тохунмушду.
Һашијәләр
^ Мәнасы: ики ордуҝаһ.
^ Һәрфән: тохумум.
^ Јахуд дәрәнин, вадинин.
^ Мәнасы: Аллаһла чарпышан, јахуд Аллаһ чарпышыр.
^ Мәнасы: Аллаһын симасы.
^ Фәниил адынын диҝәр формасы.
