Јарадылыш 34:1—31
34 Јагубун Ләјадан доғулан гызы Динә+ о өлкәнин гызларынын+ јанына ҝедир, онларла вахт кечирирди.
2 Өлкәнин бөјүк адамларындан бири олан һиви+ Һамурун оғлу Сиһам Динәни ҝөрдү, ону апарыб намусуна тохунду.
3 О, Јагубун гызы Динәјә вурулуб она үрәкдән бағланды; ширин сөзләрлә гызын үрәјини әлә алмаға чалышды.
4 Ахырда Сиһам атасы Һамура+ деди: «Бу гызы мәнә ал».
5 Јагуб Сиһамын Динәни ләкәләдијини ешидәндә оғланлары отлагда сүрүләрин јанында иди. Буна ҝөрә дә сәсини чыхармајыб оғланларынын ҝәлишини ҝөзләди.
6 Сиһамын атасы Һамур Јагубун јанына ҝәлди ки, онунла данышсын.
7 Амма Јагубун оғланлары Динәнин башына ҝәләнләри ешитдиләр вә дәрһал отлагдан гајытдылар. Бу һадисә онлара јаман тохунмушду, онлар гәзәб ичиндә идиләр, чүнки Сиһам Исраили рүсвај етмишди: онун гызы илә јатмышды.+ Онун тутдуғу бу иш јолверилмәз иди.+
8 Һамур онлара деди: «Гызыныз оғлум Сиһамын гәлбинә һаким кәсилиб. Хаһиш едирәм, ону оғлума верин.
9 Ҝәлин гоһум олаг. Биз сиздән гыз алаг, сиз дә биздән.+
10 Арамызда јашајын. Торпаг сизин ихтијарынызда олаҹаг. Јашајын, алыш-вериш един, бурада көк салын».
11 Сонра Сиһам дилләниб гызын атасына вә гардашларына деди: «Сизин лүтфүнүзү газанмаг үчүн һәр нә истәсәниз, верәрәм.
12 Нә гәдәр бөјүк башлыг, һәдијјә истәсәниз,+ вермәјә һазырам, бирҹә гызы мәнә верин».
13 Јагубун оғланлары баҹылары Динәни ләкәләдијинә ҝөрә Сиһама вә атасы Һамура һијлә илә дедиләр:
14 «Бу мүмкүн дејил, баҹымызы сүннәт олунмамыш+ адама вериб өзүмүзү рүсвај едә билмәрик.
15 Анҹаг о вахт разы ола биләрик ки, бүтүн кишиләриниз бизим кими сүннәт олунсун.+
16 Онда сизә гыз верәр, сиздән дә гыз аларыг. Сизин аранызда јашајыб бир халг оларыг.
17 Јох әҝәр дедијимизи едиб сүннәт олунмасаныз, гызымызы да ҝөтүрүб ҝедәҹәјик».
18 Онларын сөзү Һамурун+ вә оғлу Сиһамын+ хошуна ҝәлди.
19 Ҝәнҹ онларын шәртини ләнҝимәдән јеринә јетирди,+ чүнки Јагубун гызындан чох хошу ҝәлирди. Үстәлик, о, атасынын евиндә ән һөрмәтли адам иди.
20 Һамурла оғлу Сиһам шәһәр дарвазасына ҝедиб шәһәрин кишиләринә дедиләр:+
21 «Бу адамлар бизимлә јахшы мүнасибәтдә олмаг истәјирләр. Гој онлар бизим торпагда јашајыб алыш-вериш етсинләр. Онсуз да өлкәмиз бөјүкдүр, онларын һамысына јер чатар. Биз онлардан гыз аларыг, онлар да биздән.+
22 Анҹаг онлар бир шәртлә бизим арамызда јашајыб бизимлә бир халг олмаға разыдырлар: ҝәрәк бүтүн кишиләримиз онлар кими сүннәт олунсун.+
23 Белә етсәк, онларын бүтүн мал-мүлкү, вар-дөвләти, мал-һејваны бизим олаҹаг. Ҝәлин онлара разылығымызы верәк, бизимлә јашасынлар».
24 Онда шәһәр дарвазасынын јанында јығышанларын һамысы Һамурла Сиһамын дедији илә разы олду. Беләҹә, бүтүн кишиләр — шәһәр дарвазасынын јанында јығышанларын һамысы сүннәт олунду.
25 Анҹаг сүннәт олунмаларынын үчүнҹү ҝүнү, һәлә ағры чәкәркән Јагубун ики оғлу, Динәнин гардашлары+ Шәмун вә Лави шәһәрә ҝириб һеч кимдә шүбһә ојатмадан шәһәр кишиләрини гылынҹдан кечирдиләр.+
26 Һамуру да, оғлу Сиһамы да өлдүрдүләр. Сонра баҹылары Динәни Сиһамын евиндән ҝөтүрүб ҝетдиләр.
27 Јагубун о бири оғланлары ҝәлиб кишиләри өлдүрүлмүш шәһәри таладылар, чүнки онларын баҹысыны ләкәләмишдиләр.+
28 Онларын гојун-гузуларыны, мал-гараларыны, ешшәкләрини, шәһәрдә вә саһәдә олан һәр шејләрини апардылар.
29 Вар-јохларыны гарәт етдиләр, бүтүн ушаглары, гадынлары әсир ҝөтүрдүләр, евләрини талан етдиләр.
30 Онда Јагуб Шәмунла Лавијә деди:+ «Сиз мәним башыма бәла ачдыныз, мәни бу торпағын сакинләринин, кәнаниләрин, фәризиләрин нифрәтинә үрҹаһ етдиниз. Мәним нә адамым вар ки? Бирләшиб үстүмә һүҹум чәкәҹәк, мәни дә, евимдәкиләри дә тәләф едәҹәкләр».
31 Онларса ҹаваб вериб дедиләр: «Бәс бизим баҹымызла фаһишә кими рәфтар едәндә јахшы иди?»
