Јарадылыш 37:1—36
37 Јагуб атасынын гәриб кими јашадығы Кәнан торпағында галыб орада јашајырды.+
2 Јагубун тарихчәси беләдир.
Он једди јашлы Јусиф+ атасынын арвадлары Бәлһә вә Зүлфәнин оғланлары+ илә бирликдә сүрү отарырды.+ Јусиф онларын пис әмәлләрини атасына хәбәр верди.
3 Јусиф Исраилин ихтијар чағында дүнјаја ҝәлдијинә ҝөрә Исраил ону бүтүн оғулларындан+ чох истәјирди. Она ҝөзәл либас тикдирмишди.
4 Гардашлары ҝөрәндә ки, аталары Јусифи онлардан чох истәјир, ондан зәһләләри ҝетди вә даһа онунла меһрибан даныша билмәдиләр.
5 Бир ҝүн Јусиф јуху ҝөрдү вә ҝедиб ону гардашларына данышды.+ Бундан сонра онларын үрәјиндә Јусифә гаршы әмәлли-башлы нифрәт баш галдырды.
6 Јусиф онлара белә демишди: «Ҝөрүн нә јуху ҝөрмүшәм.
7 Јухуда ҝөрдүм ки, биз тарлада дәрз бағлајырыг. Мәним дәрзим галхыб дик дурур, сизинкиләрсә ону дөврәјә алыб тәзим едир».+
8 Гардашлары демишди: «Инди демәк истәјирсән ки, бизим үстүмүздә падшаһ олаҹагсан? Бизә ағалыг едәҹәксән?»+ Беләликлә, ҝөрдүјү јухуја вә дедији сөзләрә ҝөрә гардашлары Јусифә нифрәт етмәјә башламышды.
9 Бундан сонра о, башга бир јуху ҝөрдү вә ону гардашларына данышды: «Бир јуху да ҝөрмүшәм: бу дәфә ҝүнәш, ај вә он бир улдуз мәнә тәзим едирди».+
10 Јухуну һәм гардашларына, һәм дә атасына данышды. Атасы ону данлајыб деди: «Бу нә јухудур ҝөрмүсән? Инди демәк истәјирсән ки, мән дә, анан да, гардашларын да ҝәлиб сәнин өнүндә сәҹдә гылаҹағыг?»
11 Гардашларынын она пахыллығы тутду,+ атасы исә онун сөзләрини јадында сахлады.
12 Бир дәфә Јусифин гардашлары аталарынын сүрүсүнү отармаг үчүн Сиһамын+ јахынлығына ҝетдиләр.
13 Онлар ҝедәндән бир мүддәт сонра Исраил Јусифә деди: «Гардашларын Сиһам јахынлығында сүрүләри отарыр. Ҝәл сәни онларын јанына ҝөндәрим». О: «Мән һазыр», — деди.
14 «Ҝет ҝөр гардашларын неҹәдир, сүрү нә вәзијјәтдәдир. Сонра мәнә бир хәбәр ҝәтир». Белә дејиб Јагуб ону Һәбрун+ дәрәсиндән Сиһама ҝөндәрди.
15 Јусиф чөлдә долашаркән бир кишијә раст ҝәлди. Киши ондан сорушду: «Нә ахтарырсан?»
16 «Гардашларымы ахтарырам. Билмирсән онлар сүрүнү һарада отарырлар?»
17 «Онлар бурадан ҝедибләр, ешитдим, дејирдиләр: “Дуфана ҝедәк”». Јусиф гардашларынын далынҹа Дуфана ҝедиб онлары орада тапды.
18 Гардашлары узагдан Јусифи ҝөрдүләр. Јусиф онлара тәрәф ҝәләндә ону өлдүрмәк үчүн тәдбир төкмәјә башладылар.
19 Бир-бириләринә дедиләр: «Будур, јуху ҝөрәнимиз ҝәлир.+
20 Ҝәлин ону өлдүрүб гујуја атаг, сонра да дејәк ки, вәһши һејван парчалајыб. Онда ҝөрәрик, јухулары неҹә чин чыхыр».
21 Рубән+ буну ешидәндә Јусифи онларын әлиндән гуртармаг үчүн деди: «Она гыјмајын.+
22 Ҝәлин ган төкмәјәк.+ Ону бу бијабандакы гујуја атаг, гој әлимиз гардаш ганына булашмасын».+ Рубәнин мәгсәди ону гардашларынын әлиндән гуртарыб атасына гајтармаг иди.
23 Јусиф гардашларынын јанына чатар-чатмаз онун ҝөзәл палтарыны дартыб әјниндән чыхардылар.+
24 Сонра ону ҝөтүрүб гујуја атдылар. Һәмин вахт гују бош, сусуз иди.
25 Сонра јемәк јемәјә отурдулар. Башларыны галдырыб баханда ҝөрдүләр ки, Ҝиладдан исмајыллыларын+ карваны ҝәлир. Онлар дәвәләринә ладан гатраны, балзам, гатранлы ағаҹ габығы+ јүкләјиб Мисирә апарырдылар.
26 Онда Јәһуда гардашларына деди: «Гардашымызы өлдүрүб ишин үстүнү өрт-басдыр етмәклә нә әлдә едәҹәјик?+
27 Ҝәлин ону исмајыллылара сатаг.+ Она әл галдырмајаг, ахы о, бизим гардашымыздыр, ејни ганданыг». Гардашлары онун сөзү илә разылашдылар.
28 Мәдјәни+ таҹирләр онларын јанындан кечәндә онлар Јусифи гујудан чыхардылар вә ону ијирми ҝүмүшә исмајыллылара сатдылар.+ Онлар да Јусифи Мисирә апардылар.
29 Үстүндән бир аз кечәндән сонра Рубән гујунун јанына гајытды вә бахыб ҝөрдү ки, Јусиф гујуда јохдур. Онда о әл атыб јахасыны ҹырды.
30 Гардашларынын јанына ҝәлиб: «Ушаг јоха чыхыб! Инди мән нејләјәҹәјәм?» — дејә налә чәкди.
31 Онлар бир тәкә кәсдиләр, сонра Јусифин палтарыны ҝөтүрүб онун ганына буладылар.
32 Бундан сонра һәмин либасы аталарына јолладылар. «Ҝөр нә тапмышыг. Бах ҝөр оғлунун палтарыдыр?» — дејә палтары апаранларла хәбәр ҝөндәрдиләр.+
33 Јагуб палтара бахыб фәрјад гопарды: «Оғлумун палтарыдыр! Јәгин Јусифи вәһши һејван јејиб! Баламы тикә-тикә еләјиб!»
34 Јагуб белә дејиб јахасыны ҹырды, белинә чул бағлајыб ҝүнләрлә оғлуну ағлады.
35 Бүтүн оғуллары, гызлары она тәсәлли вермәјә чалышырды, о исә сакитләшмәк билмәјиб: «Оғлуму ағлаја-ағлаја Мәзара*+ ҝедәҹәјәм!» — дејирди. Беләҹә, атасы отуруб-дуруб Јусифә ҝөрә ағлајырды.
36 Мәдјәниләр исә Мисирдә Јусифи фиронун сарај әјанына, кешикчибашы Фитфирә сатдылар.+
