Јарадылыш 4:1—26
4 Адәм арвады Һәвва илә јахынлыг етди. О да һамилә галыб+ Габили+ доғду вә деди: «Јеһованын көмәји илә дүнјаја инсан ҝәтирдим».
2 Сонра о, јенә һамилә галыб Габилин гардашы Һабили+ дүнјаја ҝәтирди.
Һабил чобан олду, Габил исә әкинчи.
3 Бир ҝүн Габил торпағын мәһсулундан Јеһоваја бәхшиш ҝәтирди.
4 Һабил дә сүрүсүндә илк доғулан һејванлардан+ бир нечәсини пији илә бирликдә Јеһоваја тәгдим етди. Јеһова Һабилдән вә онун бәхшишиндән разы галды,+
5 лакин Габилдән вә онун ҝәтирдији бәхшишдән разы галмады. Габил бәрк гәзәбләнди, гаш-габағыны саллады.
6 Онда Јеһова Габилә деди: «Нијә гәзәбләниб гаш-габағыны салладын?
7 Дүзәлиб јахшы иш ҝөрсән, мәҝәр ҝөзүмдә уҹалмазсан? Анҹаг белә етмәсән, онда бил ки, јолунун үстүндә ҝүнаһ пусгу гуруб, о, сәни әлә кечирмәк истәјир. Инди нә едәҹәксән, она үстүн ҝәләҹәксән?»
8 Бундан сонра Габил гардашы Һабилә деди: «Ҝәл чөлә ҝедәк». Онлар чөлдә оланда Габил гардашы Һабилин үстүнә һүҹум чәкиб ону өлдүрдү.+
9 Бир гәдәр сонра Јеһова Габилдән сорушду: «Гардашын Һабил һарададыр?» О ҹаваб верди: «Билмирәм. Мәҝәр мән гардашымын кешикчисијәм?»
10 Онда Аллаһ деди: «Сән нә етдин? Гардашынын ганы торпагдан Мәнә фәрјад едир!+
11 Инди сән ләнәтләнирсән вә торпагдан говулурсан, о торпагдан ки ағзыны ачыб сәнин әлиндә өлән гардашынын ганыны удуб.+
12 Торпағы беҹәрәндә о, сәнә мәһсул вермәјәҹәк. Јер үзүндә авара, сәрҝәрдан долашаҹагсан».
13 Габил Јеһоваја деди: «Вердијин ҹәза ҝүҹүмдән артыгдыр.
14 Инди мәни бу торпагдан говурсан. Артыг һүзуруна чыха билмәјәҹәјәм. Јер үзүндә авара, сәрҝәрдан долашаҹағам, кимин растына чыхсам, мәни тутуб өлдүрәҹәк».
15 Онда Јеһова она деди: «Ким Габили өлдүрсә, ондан једди гат интигам алынаҹаг».
Јеһова Габил үчүн бир әламәт верди ки, онунла растлашан һеч ким ону өлдүрмәсин.
16 Беләликлә, Габил Јеһованын һүзурундан ҝетди вә Әдәндән+ шәргдә јерләшән Нод* дијарында мәскән салды.
17 Габил арвады+ илә јахынлыг етди. О да һамилә галыб Һәнугу доғду. Сонра Габил бир шәһәр салыб она оғлу Һәнугун адыны верди.
18 Бир мүддәт сонра Һәнугун Ирад адында бир оғлу олду. Ирадын Мәһујаил, Мәһујаилин Мәтушаил, Мәтушаилин исә Ләмек адында оғлу олду.
19 Ләмек ики арвад алды: биринин ады Адаһ, о биринин ады Зиллаһ иди.
20 Адаһдан Јабал олду. О, чадырда јашајыб малдарлыгла мәшғул олан илк адам олду.
21 Онун гардашынын ады Јубал иди. О, чәнҝ вә түтәк чалан илк адам олду.
22 Зиллаһдан исә Тубал-Гајин олду. О, мис вә дәмирдән һәр ҹүр аләт дүзәлдирди. Тубал-Гајинин баҹысынын ады Нәама иди.
23 Ләмек арвадлары Адаһ вә Зиллаһ үчүн белә бир шеир гошду:
«Еј Ләмекин арвадлары, ешидин сәсими,Сөзүмә гулаг верин:
Мәни јараладығы үчүн бир адам өлдүрдүм,Мәни вурдуғу үчүн бир ҹаван өлдүрдүм.
24 Әҝәр Габил үчүн једди гат гисас алынаҹагса,+Ләмек үчүн јетмиш једди гат алынаҹаг».
25 Адәм јенә арвады илә јахынлыг етди, о да бир оғлан доғду вә «Габил Һабили өлдүрдү,+ Аллаһ да онун јеринә мәнә башга бир өвлад верди» дејәрәк адыны Шејс*+ гојду.
26 Шејсин дә оғлу олду, адыны Әнуш+ гојду. Һәмин вахт инсанлар Јеһованын адыны чәкмәјә башладылар.
