Јарадылыш 47:1—31
47 Јусиф ҝәлиб фирона хәбәр верди:+ «Атам да, гардашларым да Кәнан торпағындан чыхыб ҝәлибләр. Онлар гојун-гузуларыны, мал-гараларыны вә нәләри варса, һәр шеји өзләри илә ҝәтирибләр. Инди Гошендәдирләр+».
2 Сонра гардашларындан бешини фиронун һүзуруна ҝәтириб она тәгдим етди.+
3 Фирон Јусифин гардашларындан сорушду: «Нә ишлә мәшғулсунуз?» Онлар: «Гулларын ата-бабалары кими ушаглыгдан гојун отармагла мәшғулдур», — дејә ҹаваб вердиләр.+
4 Сонра фирона дедиләр: «Биз ҝәлмишик ки, мүвәггәти бу торпагда јашајаг.+ Чүнки Кәнан дијарында аҹлыг елә ҝүҹлүдүр ки, гулларын сүрүләрини отармаға отлаг тапа билмирләр.+ Она ҝөрә дә хаһиш едирик, гулларына Гошен торпағында јашамаға иҹазә вер».+
5 Онда фирон Јусифә деди: «Атан вә гардашларын тәшриф бујуруб бура, сәнин јанына ҝәлибләр.
6 Мисир сәнин ихтијарындадыр. Өлкәнин ән јахшы јерини атана вә гардашларына вер.+ Гој онлар Гошен дијарында јашасынлар. Һәм дә араларындан баҹарыглы билдијин адама мәним сүрүләримә бахмағы тапшыр».
7 Сонра Јусиф атасыны ҝәтириб фирона тәгдим етди. Јагуб фирона алгыш етди.
8 Фирон Јагубдан сорушду: «Нечә јашын вар?»
9 Јагуб фирона деди: «Јүз отуз илдир ки, гүрбәт елләрдә өмүр сүрүрәм. Гыса вә кешмәкешли һәјатым+ аталарымын гүрбәт елләрдә кечирдији өмүр гәдәр узун дејил».+
10 Бундан сонра Јагуб фирона алгыш едиб онун һүзурундан чыхды.
11 Јусиф атасыны вә гардашларыны Мисир торпағында јерләшдириб, фиронун әмр етдији кими, Рамсес торпағынын ән јахшы јериндә онлара мүлк верди.+
12 О, атасыны, гардашларыны вә атасынын бүтүн ев әһлини ушагларын сајына ҝөрә әрзагла тәмин едирди.
13 Бүтүн өлкәдә әрзаг гытлығы иди, чүнки аҹлыг чох шиддәтли иди. Аҹлыг Мисир вә Кәнан өлкәләрини чапыб-таламышды.+
14 Јусиф тахылы сатыб Мисир вә Кәнан өлкәләринин бүтүн пулуну топлајыр, онлары фиронун евинә чатдырырды.+
15 Бир гәдәр кечәндән сонра Мисирдә вә Кәнанда пул гуртарды. Бүтүн мисирлиләр Јусифин јанына ҝәлиб дедиләр: «Бизә чөрәк вер! Пулумуз јохдур дејә, ҝөз ҝөрә-ҝөрә өләк?»
16 Онда Јусиф деди: «Әҝәр пулунуз јохдурса, онда мал-гаранызы ҝәтирин. Мән дә әвәзиндә сизә чөрәк верәрәм».
17 Беләликлә, онлар мал-һејванларыны Јусифин јанына ҝәтирирдиләр, Јусиф дә атларын, гојун-гузу, мал-гара вә ешшәкләрин әвәзиндә онлара әрзаг верирди. Һәмин ил о, мал-һејванын мүгабилиндә халгы әрзагла тәмин етди.
18 Ил баша чатды. Нөвбәти ил ҹамаат Јусифин јанына ҝәлиб деди: «Ағамыздан нә ҝизләдәк, һеч нәјимиз галмајыб. Пулумузу да, мал-гарамызы да ағамыза вермишик. Бир гуру ҹанымыз галыб, бир дә торпағымыз.
19 Биз өлсәк, торпағымызы беҹәрән олмаса, бунун кимә фајдасы олаҹаг? Бизи дә, торпағымызы да ал, әвәзиндә бизә әрзаг вер. Торпағымыз фиронун мүлкијјәтинә кечсин, өзүмүз дә она гул олаг. Бизә тохум вер ки, сағ галыб өлмәјәк, торпағымыз бош галмасын».
20 Јусиф мисирлиләрин бүтүн торпагларыны фирон үчүн алды, чүнки аҹлыг шиддәтли олдуғундан мисирлиләрин һамысы өз торпағыны сатырды. Беләликлә, торпаглар фиронун олду.
21 Сонра о, Мисирин бир уҹундан о бири уҹунадәк бүтүн әһалини шәһәрләрә көчүрдү.+
22 Тәкҹә каһинләрин торпагларыны алмады,+ чүнки онлары фирон өзү әрзагла тәмин едирди. Онлар фиронун вердији әрзагла доланырдылар, буна ҝөрә дә торпагларыны сатмадылар.
23 Онда Јусиф ҹамаата деди: «Артыг сиз торпагларынызла бирликдә фирона мәхсуссунуз. Инди алын, бу да тохум, апарын әкин.
24 Јығдығыныз мәһсулун бешдә бири фиронун олаҹаг,+ галан дөрд һиссәсини исә өзүнүзә ҝөтүрәрсиниз. Ондан һәм тохумлуг кими истифадә едәрсиниз, һәм дә өзүнүзү, ушагларынызы вә бүтүн евиниздә оланлары доландырарсыныз».
25 Онлар ҹаваб вердиләр: «Сән бизи хилас еләдин.+ Биз фирона гул оларыг, тәки сән лүтфүнү биздән әсирҝәмә».+
26 Јусиф мәһсулун бешдә биринин фирона верилмәси барәдә ганун чыхарды. Бу ганун бүтүн Мисир өлкәсиндә буҝүнкү ҝүнә гәдәр гүввәдәдир. Јалныз каһинләрин торпаглары фиронун мүлкијјәтинә кечмәди.+
27 Исраил Мисирдә, Гошен дијарында јашајырды.+ Онлар орада көк салдылар, доғуб-төрәјәрәк чохалдылар.+
28 Јагуб Мисирдә он једди ил јашады. Беләликлә, о, јүз гырх једди ил өмүр сүрдү.+
29 Өлүмүнә аз галмыш Исраил+ оғлу Јусифи чағырыб деди: «Мәнә јахшылыг етмәк истәјирсәнсә, әлини будумун алтына гојуб анд ич ки, мәнә хејирхаһлыг вә сәдагәт ҝөстәрәҹәксән. Хаһиш едирәм, мәни Мисирдә дәфн етмә.+
30 Мән өләндә мәни Мисирдән чыхарыб ата-бабаларымын јанында дәфн едәрсән».+ Јусиф деди: «Неҹә истәјирсән, елә дә едәҹәјәм».
31 Онда о деди: «Анд ич». Јусиф анд ичди.+ Исраил јатағынын башында, отурдуғу јердә әјилиб сәҹдә етди.+
