Јәһја 14:1—31
14 Гој үрәјиниз нараһат олмасын.+ Аллаһа да иман един,+ мәнә дә.
2 Атамын евиндә галмаға јер чохдур. Белә олмасајды, мән сизә дејәрдим. Ахы мән сизин үчүн јер һазырламаға ҝедирәм.+
3 Әҝәр мән ҝедиб сизин үчүн јер һазырласам, гајыдыб сизи евә, өз јаныма апараҹағам ки, сиз дә мән олан јердә оласыныз.+
4 Сиз ҝетдијим јерин јолуну билирсиниз».
5 Томас+ деди: «Аға, биз сәнин һара ҝетдијини билмирик, јолу һарадан биләк?»
6 Иса ҹаваб верди: «Јол,+ һәгигәт+ вә һәјат+ мәнәм. Мәним васитәчилијим олмадан һеч кәс Атанын јанына ҝәлә билмәз.+
7 Мәни таныјырсынызса, Атамы да таныјырсыныз. Бу андан етибарән, сиз Ону таныјырсыныз, сиз Ону ҝөрдүнүз».+
8 Филип деди: «Аға, бизә Атаны ҝөстәр, бәсимиздир».
9 Иса она деди: «Мән нечә вахтдыр ки, сизинләјәм, сән исә, Филип, бу вахта гәдәр мәни танымамысан? Мәни ҝөрән Атаны да ҝөрүб.+ Неҹә олур ки, сән: “Бизә Атаны ҝөстәр”, — дејирсән?
10 Мәҝәр мәним Ата илә, Атанын да мәнимлә вәһдәтдә олдуғуна инанмырсан?+ Сизә дедијим сөзләри өзүмдән демирәм,+ мәнимлә даима вәһдәтдә олан Атам мәним васитәмлә Өз ишини ҝөрүр.
11 Инанын, мән Атамла, Атам да мәнимлә вәһдәтдәдир. Мәнә инанмырсынызса, етдијим ишләрә инанын.+
12 Буну билин, мәнә иман едән адам мәним етдијим ишләри едәҹәк вә бунлардан да бөјүк ишләр едәҹәк,+ чүнки мән Атамын јанына ҝедирәм.+
13 Бундан әлавә, мәним адымла нә истәсәниз, диләјинизи јеринә јетирәҹәјәм ки, Ата Оғул васитәсилә шәрәфләнсин.+
14 Мәним адымла нә исә диләсәниз, јеринә јетирәҹәјәм.
15 Мәни севирсинизсә, әмрләримә дә әмәл едәҹәксиниз.+
16 Мән Атамдан хаһиш едәҹәјәм вә О, сизә башга бир көмәкчи* верәҹәк. О, әбәдијјән сизинлә олаҹаг.+
17 Бу көмәкчи һәгигәт руһудур.+ Дүнја бу руһу ала билмәз, чүнки ону ҝөрмүр вә танымыр.+ Сиз исә ону таныјырсыныз, чүнки о, сизинләдир вә сиздәдир.
18 Сизи јетим гојмајаҹағам, мүтләг јаныныза ҝәләҹәјәм.+
19 Бир аздан дүнја артыг мәни ҝөрмәјәҹәк, сиз исә ҝөрәҹәксиниз,+ мән јашадығым үчүн сиз дә јашајаҹагсыныз.
20 О ҝүн сиз мәним Ата илә, сизин мәнимлә, мәним дә сизинлә вәһдәтдә олдуғуму биләҹәксиниз.+
21 Мәни севән адам мәним әмрләрими гәбул едиб онлара әмәл едир. Мәни севән адамы Атам да севәҹәк, мән дә ону севәҹәјәм вә өзүмү она ачыг-ашкар ҝөстәрәҹәјәм».
22 Искәрјут јох, о бири Јәһуда+ деди: «Аға, сән өзүнү нә үчүн дүнјаја јох, мәһз бизә ачыг-ашкар ҝөстәрмәк истәјирсән?»
23 Иса она ҹаваб верди: «Мәни севән мәним сөзүмә әмәл едәҹәк+ вә Атам ону севәҹәк. Онда биз онун јанына ҝәлиб онунла јашајаҹағыг.+
24 Мәни севмәјән исә сөзүмә әмәл етмир. Ешитдијиниз сөзләр мәним дејил, мәни ҝөндәрмиш Атанындыр.+
25 Һәлә ки сизинләјәм бунлары сизә дејирәм.
26 Көмәкчи, јәни Атанын мәним адымла ҝөндәрәҹәји мүгәддәс руһ һәр шеји сизә өјрәдәҹәк вә сизә дедијим бүтүн сөзләри јадыныза салаҹаг.+
27 Сизә сүлһ верирәм, өз сүлһүмү сизә бағышлајырам.+ Мәним вердијим сүлһ дүнјанын вердији сүлһә бәнзәмир. Гој үрәјиниз нараһат олмасын, горхмајын.
28 Сизә: “Ҝедирәм вә јаныныза гајыдаҹағам”, — дедијими ешитдиниз. Мәни севирсинизсә, Атамын јанына ҝетдијимә севинмәлисиниз, ахы Ата мәндән үстүндүр.+
29 Сизә габагҹадан сөјләдим ки, бу һадисәләр баш верәндә инанасыныз.+
30 Артыг сизинлә чох данышмајаҹағам, чүнки бу дүнјанын һөкмдары+ ҝәлир. Онун мәним үзәримдә һакимијјәти јохдур.+
31 Лакин Атамы севдијими дүнја билсин дејә, һәр шеји Атамын мәнә бујурдуғу кими едирәм.+ Дурун ҝедәк.
Һашијәләр
^ Јун. параклетос. Мәнасы: тәсәлливериҹи.
