Јәһја 20:1—31
20 Һәфтәнин илк ҝүнү* сәһәр тездән, һәлә һава ачылмамыш Мәҹдәлли Мәрјәм сәрдабәјә ҝәлди+ вә ҝөрдү ки, сәрдабәнин ағзындакы даш гыраға чәкилиб.+
2 О гачыб Шимон Бутрусун вә Исанын севдији о бири шаҝирдин+ јанына ҝәлди вә деди: «Ағаны сәрдабәдән+ ҝөтүрүбләр, билмирик апарыб һара гојублар».
3 Онда Бутрус вә о бири шаҝирд сәрдабәјә јолландылар.
4 Онларын икиси дә гачырдылар, амма о бири шаҝирд Бутрусдан бәрк гачырды вә сәрдабәјә биринҹи чатды.
5 О, ичәри бојланыб јердәки кәтан парчаны ҝөрдү,+ лакин ичәри ҝирмәди.
6 Шимон Бутрус да ҝәлиб чатды вә сәрдабәјә ҝирди. О да јердәки парчаны
7 вә Исанын башыны өртән дәсмалы ҝөрдү. Дәсмал кәтан парчадан ајры бир јердә бүрмәләниб галмышды.
8 Онда сәрдабәјә биринҹи чатмыш о бири шаҝирд дә ичәри ҝирди. О, бунлары ҝөрдү вә инанды.
9 Онлар Мүгәддәс Јазыларда онун дириләҹәји һагда дејилмиш сөзү һәлә дәрк етмәмишдиләр.+
10 Беләҹә, шаҝирдләр евләринә гајытдылар.
11 Мәрјәм исә сәрдабәнин јанында дуруб ағлајырды. О ағлаја-ағлаја ичәријә бојланды
12 вә ағ либаслы ики мәләк ҝөрдү.+ Мәләкләрдән бири Исанын ҹәсәдинин гојулдуғу јерин баш тәрәфиндә, о бириси ајаг тәрәфиндә отурмушду.
13 Онлар Мәрјәмә дедиләр: «Нијә ағлајырсан?» О ҹаваб верди: «Ағамы апарыблар, билмирәм һара гојублар».
14 О, буну дејәндән сонра чөнүб ҝөрдү ки, Иса архада дуруб. Лакин Мәрјәм баша дүшмәди ки, бу, Исадыр.+
15 Иса она деди: «Баҹым, нијә ағлајырсан? Кими ахтарырсан?» Мәрјәм елә билирди ки, бу, бағбандыр. Она ҝөрә дә деди: «Аға, әҝәр ону сән апармысанса, де һара гојмусан, мән ҝедим ону ҝөтүрүм».
16 Иса она деди: «Мәрјәм!» О чөнүб ибраниҹә: «Раббуни!» — деди. (Раббуни «устад» демәкдир.)
17 Иса она деди: «Тутма мәни. Мән ки һәлә Атамын јанына галхмырам. Гардашларымын јанына ҝет+ вә онлара де: “Мән өз Атамын+ вә сизин Атанызын, өз Аллаһымын+ вә сизин Аллаһынызын јанына ҝедирәм”».
18 Мәҹдәлли Мәрјәм ҝәлиб шаҝирдләрә деди: «Мән Ағаны ҝөрдүм!» О, Исанын дедикләрини онлара чатдырды.+
19 Һәмин ҝүн һәфтәнин илк ҝүнү иди. Ахшамүстү шаҝирдләр бир јердә отурмушдулар вә јәһудиләрин горхусундан гапылары килитләмишдиләр. Гәфилдән Иса ҝәлиб ортада дурду вә онлары саламлады: «Сизә салам олсун!»+
20 Сонра Иса әлләрини вә бөјрүнү онлара ҝөстәрди.+ Шаҝирдләр Ағаны ҝөрәндә чох севиндиләр.+
21 Иса онлара деди: «Сизә салам олсун!+ Атам мәни дүнјаја ҝөндәрдији кими,+ мән дә сизи дүнјаја ҝөндәрирәм».+
22 Сонра Иса онларын үзәринә үфүрүб деди: «Мүгәддәс руһу алын.+
23 Кимин ҝүнаһларыны бағышласаныз, онлар бағышланаҹаг, кимин ҝүнаһларыны бағышламасаныз, онлар бағышланмајаҹаг».
24 Иса ҝәләндә он ики һәваридән бири олан Әкиз ләгәбли Томас+ онларла дејилди.
25 О бири шаҝирдләр она: «Биз Ағаны ҝөрдүк!» — дејәндә Томас ҹаваб верди: «Әҝәр онун әлләриндә мых изләрини ҝөрмәсәм, бу јаралара бармағымла тохунмасам, әлими онун бөјрүнә гојмасам,+ өмрүмдә инанмарам».
26 Бу һадисәдән сәккиз ҝүн сонра шаҝирдләр јенә бир јердә јығышмышдылар, Томас да онларла иди. Гапылар бағлы олса да, Иса ҝәлди, отағын ортасында дуруб деди: «Сизә салам олсун!»+
27 Сонра үзүнү Томаса тутуб деди: «Бармағыны бура гој вә әлләримә бах. Әлини узат, бөјрүмә гој вә даһа шүбһә етмә, инан!»
28 Томас она ҹаваб верди: «Ағам, аллаһым!*»
29 Иса она деди: «Мәни ҝөрдүјүн үчүн инандын? Ҝөрмәјиб иман едәнләр нә хошбәхтдирләр!»
30 Әлбәттә, Иса шаҝирдләринин ҝөзү габағында чохлу башга мөҹүзәләр дә ҝөстәрди. Лакин онлар һаггында бу тумарда јазылмајыб.+
31 Бунлар исә она ҝөрә јазылыб ки, сиз Исанын Аллаһын Оғлу Мәсиһ олдуғуна инанасыныз вә иман сајәсиндә, онун ады васитәсилә һәјата говушасыныз.+
