Јәһја 4:1—54
4 Аға ешитди ки, фәрисиләр онун Јәһјадан даһа чох шаҝирд һазырладығыны вә даһа чох адам вәфтиз етдијини билирләр.+
2 (Әслиндә, Иса өзү јох, шаҝирдләри вәфтиз едирдиләр.)
3 Онда Јәһудијјәдән чыхыб јенидән Ҹәлиләјә јолланды.
4 Иса Сәмәријјәдән кечиб ҝетмәли иди.
5 О, Сәмәријјәнин Сихар шәһәринә ҝәлди. Бу шәһәр Јагубун өз оғлу Јусифә вердији тарланын јахынлығында јерләширди.+
6 Орада Јагубун гујусу варды.+ Узун јолдан јорулмуш Иса гујунун јанында отурмушду. Ҝүнорта саат он ики* оларды.
7 Бу заман ораја су далынҹа бир сәмәријјәли гадын ҝәлди. Иса она деди: «Мәнә ичмәјә су вер».
8 (Шаҝирдләри шәһәрә јемәк алмаға ҝетмишдиләр.)
9 Сәмәријјәли гадын Исаја деди: «Неҹә олур ки, сән јәһуди ола-ола мәндән — сәмәријјәли бир гадындан су истәјирсән?» (Иш орасындадыр ки, јәһудиләрлә сәмәријјәлиләр арасында һеч бир мүнасибәт јохдур.)+
10 Иса гадына ҹаваб верди: «Әҝәр сән Аллаһын әнамындан+ хәбәрдар олсајдын вә сәндән су истәјән адамын ким олдуғуну билсәјдин, өзүн ондан су истәјәрдин, о да сәнә дирилик сују верәрди».+
11 Гадын деди: «Аға, гују дәриндир, сәнин исә су чәкмәјә һеч чәлләјин дә јохдур. Сәндә дирилик сују һарадандыр?
12 Мәҝәр сән бу гујуну бизә вермиш, өзү дә, оғуллары да, мал-гарасы да бурадан су ичмиш атамыз Јагубдан да бөјүксән?»
13 Иса гадына ҹаваб верди: «Бу сују ичән һәр бир адам јенә дә сусајаҹаг.
14 Анҹаг мәним верәҹәјим судан ичән адам әсла сусамајаҹаг.+ Бу су онун ичиндә гајнајыб әбәди һәјат верән бир чешмә олаҹаг».+
15 Гадын она деди: «Аға, мәнә дә бу судан вер ки, бир дә сусамајым вә бура су далынҹа ҝәлмәјим».
16 Иса она деди: «Ҝет, әрини дә чағыр, бура ҝәл».
17 Гадын ҹаваб верди: «Мәним әрим јохдур». Иса деди: «Дүз дедин, әрин јохдур.
18 Сәнин беш әрин олуб, анҹаг инди јашадығын киши әрин дејил. Бурасыны дүз дедин».
19 Гадын деди: «Аға, ҝөрүрәм сән пејғәмбәрсән.+
20 Бизим әҹдадларымыз Аллаһа бу дағда ибадәт едибләр, сиз исә дејирсиниз ки, Аллаһа Јерусәлимдә ибадәт етмәк лазымдыр».+
21 Иса деди: «Инан мәнә, елә бир вахт ҝәләҹәк ки, сиз Атаја нә бу дағда, нә дә Јерусәлимдә ибадәт едәҹәксиниз.
22 Сиз кор-коранә ибадәт едирсиниз,+ биз исә билик әсасында ибадәт едирик, чүнки хилас јәһудиләрдән башлајыр.+
23 Амма елә бир вахт ҝәләҹәк ки вә артыг ҝәлиб дә, Атаја дүзҝүн ибадәт едәнләр руһа вә һәгигәтә ујғун ибадәт едәҹәкләр. Чүнки Ата Она бу ҹүр ибадәт етмәк истәјәнләри ахтарыр.+
24 Аллаһ руһдур*+, Она ибадәт едәнләр руһа вә һәгигәтә ујғун ибадәт етмәлидирләр».+
25 Гадын она деди: «Мән билирәм ки, Мәсиһ адланан бири ҝәләҹәк. О ҝәләндә һәр шеји бизә ачыг-ајдын билдирәҹәк».
26 Иса она деди: «О, мәнәм».+
27 Бу вахт онун шаҝирдләри ҝәлиб чыхдылар. Онлар Исанын гадынла сөһбәт етдијини ҝөрәндә тәәҹҹүбләндиләр. Амма һеч кәс сорушмады: «Ондан нә истәјирсән?», «Нијә онунла данышырсан?»
28 Гадын исә сәһәнҝини орада гојуб шәһәрә ҝетди вә ҹамаата деди:
29 «Ај ҹамаат, ҝедин, ҝөрдүјүм бүтүн ишләри мәнә данышан адама бахын. Бәлкә, Мәсиһ елә одур?»
30 Онлар шәһәрдән чыхыб Исанын јанына јолландылар.
31 Бу вахт шаҝирдләр ону дилә тутурдулар: «Рабби+, бир аз јемәк је».
32 Анҹаг Иса онлара деди: «Мәним өз јемәјим вар. Сизин ондан хәбәриниз јохдур».
33 Шаҝирдләр бир-бириндән сорушдулар: «Мәҝәр она кимсә јемәк ҝәтириб?»
34 Иса онлара деди: «Мәним јемәјим мәни ҝөндәрәнин ирадәсини јеринә јетирмәк+ вә Онун бујурдуғу иши тамамламагдыр.+
35 Мәҝәр өзүнүз демирсиниз ки, бичинә һәлә дөрд ај вар? Мән исә сизә дејирәм: башынызы галдырын вә тарлалара бахын,+ мәһсул јетишиб, бичинә һазырдыр.
36 Бичинчи артыг әмәкһаггыны алыр вә әбәди һәјат үчүн мәһсул јығыр ки, әкән дә, бичән дә гоша севинсин.+
37 Доғрудан да, јахшы дејибләр: “Бири әкир, о бири бичир”.
38 Мән сизи зәһмәтини чәкмәдијиниз мәһсулу бичмәјә ҝөндәрдим. Зәһмәти башгалары чәкди, сиз исә онларын зәһмәтиндән бәһрәләндиниз».
39 О шәһәрдән олан хејли сәмәријјәли һәмин гадынын: «О, ҝөрдүјүм бүтүн ишләри мәнә данышды», — сөзләрини ешидиб Исаја инанды.+
40 Буна ҝөрә дә онлар Исанын јанына ҝәлиб хаһиш етдиләр ки, јанларында галсын. Иса орада ики ҝүн галды.
41 Исаны динләјән хејли адам да она иман етди.
42 Онлар гадына дедиләр: «Биз инди јалныз сәнин дедикләринә ҝөрә она инанмырыг. Чүнки онун сөзләрини өз гулагларымызла ешитдик вә билирик ки, о, доғрудан да, дүнјанын хиласкарыдыр».+
43 Ики ҝүндән сонра Иса Ҹәлиләјә јолланды.
44 (Лакин Иса өзү дејирди ки, пејғәмбәр өз ел-обасында һөрмәт ҝөрмүр.)+
45 О, Ҹәлиләјә ҝәләндә оранын сакинләри ону хошүзлә гаршыладылар, чүнки онлар Исанын бајрам вахты Јерусәлимдә етдији ишләри ҝөрмүшдүләр,+ белә ки, өзләри дә бајрама ҝетмишдиләр.+
46 Иса јенидән Ҹәлиләнин Ганә шәһәринә, сују шәраба чевирдији јерә ҝәлди.+ Кәфәрнаһумда падшаһын бир наиби вар иди. Онун оғлу хәстә јатырды.
47 Бу адам Исанын Јәһудијјәдән Ҹәлиләјә ҝәлдијини ешидәндә онун јанына ҝетди вә Исадан хаһиш етди ки, ҝәлиб оғлуну сағалтсын, чүнки оғлан өлүм ајағында иди.
48 Амма Иса она деди: «Сиз әламәт вә мөҹүзә ҝөрмәсәниз, өмрүндә инанмазсыныз».+
49 Падшаһын наиби деди: «Аға, нә олар, ҝәл ҝедәк, гојма оғлум өлсүн».
50 Иса деди: «Ҝет, оғлун сағалды».+ О, Исанын сөзүнә инаныб ҝетди вә
51 һәлә јолда икән нөкәрләри гаршысына чыхыб хәбәр вердиләр ки, оғлу сағалыб.
52 О, нөкәрләрдән ушағын нә вахт сағалдығыны хәбәр алды. Онлар ҹаваб вердиләр: «Дүнән ҝүнорта саат бир* оларды, ушағын гыздырмасы кечди».
53 Онда наиб баша дүшдү ки, ушаг Исанын: «Оғлун сағалды»,+ — дедији вахт сағалыб. Беләҹә, өзү вә бүтүн ев әһли Исаја иман ҝәтирди.
54 Бу, Исанын Јәһудијјәдән Ҹәлиләјә ҝәләркән ҝөстәрдији икинҹи мөҹүзә+ иди.
