Ваиз 12:1—14

  • Ҹаванлығында Улу Јараданы хатырла (1—8)

  • Ваизин чыхартдығы нәтиҹә (9—14)

    • Мүдрик сөзләр чомаға бәнзәр (11)

    • Аллаһдан горх (13)

12  Ҹаванлыг ҝүнләриндә Улу Јараданыны хатырла.+ Әзијјәтли ҝүнләр ҝәлмәздән габаг,+ «һәјатдан һәзз алмырам» дејәҹәјин илләр јетишмәздән әввәл,  ҝүнәш, ишыг, ај, улдузлар гаралмаздан,+ лејсандан сонра булудлар* гајытмаздан әввәл Ону хатырла.  О ҝүн ҝәләндә еви горујанлар титрәјәҹәк, ҝүҹлү кишиләр бүкүләҹәк, гадынлар азалдығындан дән үјүтмәјәҹәк, пәнҹәрәдән бахан ханымларын ҝөзү гаранлыг ҝөрәҹәк;+  онда күчәјә ачылан гапылар бағланаҹаг, дәјирманын сәси азалаҹаг, адам гуш сәсинә ојанаҹаг, маһны охујан бүтүн гызларын сәси зәифләјәҹәк.+  Һүндүрлүк горхудаҹаг, күчә ваһимәјә салаҹаг. Бадам ағаҹы чичәкләнәҹәк,+ ҹырҹырама өзүнү ҝүҹлә сүрүјәҹәк, јергулағынын тумурҹуғу партлајаҹаг. Чүнки инсан даими мәскәнинә јол алаҹаг+ вә тәзијәдарлар күчә илә ҝедәҹәкләр.+  Ҝүмүш ип гырылмамыш, гызыл ҹам сынмамыш, булаг башындакы кузә гырылмамыш, гујунун чархы сынмамыш;  торпаг әввәлки јеринә гајытмамыш,+ руһ* ону верән Аллаһа дөнмәмиш Јараданыны хатырла.+  Ваиз+ дејир: «Пучун пучу! Һәр шеј пучдур».+  Ваиз һикмәтли олмагла јанашы, билдикләрини һәмишә халга өјрәдирди.+ О дүшүнүр, дәрин ахтарышлар апарыр, чохлу мәсәлләр тәртиб едирди.+ 10  Ваиз чалышырды ки, ләтиф кәлмәләр+ тапсын вә һәгигәт сөзләрини дүзҝүн јазсын. 11  Мүдрикләрин сөзләри чомаға бәнзәр,+ топладыглары дејимләри мөһкәм вурулмуш мыхлар кимидир; һамысыны бир чобан вермишдир. 12  Бунлардан артыг нә варса, оғлум, өзүнү ҝөзлә: чохлу китаб јазмағын ахыры јохдур, онлара алудә олмаг ҹаны тагәтдән салар.+ 13  Хүласә, дејиләнләрин мәғзи будур: Аллаһдан горх,+ Онун әмрләрини јеринә јетир.+ Инсанын вәзифәси будур.+ 14  Чүнки Аллаһ һәр иши, һәр ҝизли шеји — јахшыны да, писи дә мүһакимә едәҹәк.+

Һашијәләр

Диҝәр вариант: лејсанла булудлар.
Јахуд һәјат гүввәси.