Зәбур 137:1—9
137 Бабил чајларынын кәнарында отуруб
Сиону јада саланда ағлајырдыг.
2 Орада* говаг ағаҹларынданЧәнҝләримизи асмышдыг.
3 Бизи әсир едәнләр нәғмә охумағымызы истәјирдиләр,Бизи әлә саланлар шәнләнмәк үчүн:
«Бизә Сион барәдә нәғмә охујун», — дејирдиләр.
4 Ахы јад елдәЈеһованын нәғмәсини неҹә охујаг?
5 Еј Јерусәлим, әҝәр сәни унутсам,Сағ әлим баҹарығыны јадырғасын*.
6 Әҝәр сәни хатырламасам,Әҝәр ЈерусәлимСевинҹимин зирвәси олмаса,Гој дилим гурусун*.
7 Еј Јеһова, әдумиләрин дедији сөзләри хатырла,Онлар Јерусәлимин сүгут ҝүнү демишдиләр:
«Дағыдын! Тәмәлләринә гәдәр ону дағыдын!»
8 Еј тезликлә виран едиләҹәк Бабил гызы!Хошбәхтдир о кәс ки, сәнә әвәзини верәҹәк,Бизә етдијини сәнин өз башына ҝәтирәҹәк.
9 Хошбәхтдир о кәс ки, өвладларыны тутуб гајаја чырпаҹаг,Онлары парча-парча едәҹәк!
