Зәбур 39:1—13
Дирижора. Јадитун* үчүн. Давудун мәзмуру.
39 Дедим: «Һәр аддымыма фикир верәҹәјәм ки,Дилимлә ҝүнаһ ишләмәјим.
Шәр адам өнүмдә дурдугҹаАғзыма ҹилов вурарам».
2 Дилими сахладым, сусдум,Јахшы шејләрдән белә, данышмадым.Амма дәрдим ағырлашды,
3 Гәлбим көксүмдә көзәрди,
Фикирләшдикҹә алышыб јанды,
О заман дилимдән бу сөзләр гопду:
4 «Аһ Јеһова, ахырым неҹә олаҹаг, мәнә билдир,Өмрүмдән нә гәдәр галыб?Де билим, өмрүм нә гәдәр гысадыр?
5 Һәгигәтән, мәнә вердијин һәјат чох гыса,Өмрүм Сәнин өнүндә бир һечдир.
Инсан јыхылмаз ҝөрүнсә дә, садәҹә бир нәфәсдир. (Селаһ)
6 Бәли, инсан көлҝәтәк ҝәзиб–долашыр,
Бош јерә әлләшиб вурушур,
Вар-дөвләт јығыр, кимә галаҹағыны билмир.
7 Белә исә, еј Јеһова, үмидими нәјә бағлајым?
Үмидим бирҹә Сәнсән.
8 Бүтүн тәгсирләримдән кеч,
Гојма ахмаг адам мәни хар етсин.
9 Мән сусдум, лал олдум,Диниб-даныша билмәдим,Чүнки бу иш Сәндән иди.
10 Ҝөндәрдијин бәланы үстүмдән ҝөтүр,
Амансыз әлиндән ҹанымда ҹан галмајыб.
11 Сән инсаны ҝүнаһына ҝөрә ҹәзаландырыб ислаһ едирсән,Она әзиз шејләри мәһв едирсән, санки, ҝүвә јејир.
Доғрудан да, инсан садәҹә бир нәфәсдир. (Селаһ)
12 Дуамы ешит, еј Јеһова,Јалварышымы динлә,
Ҝөз јашларыма биҝанә галма.
Сәнин өнүндә бир гәрибәм,Ата-бабаларым кими бир јолчујам.
13 Күкрәјән гәзәбини мәндән јан ејлә,Гој өлүб ҝетмәздән әввәл үзүм ҝүлсүн».
