Зәбур 91:1—16
91 Һагг-Тааланын пәнаһында јашајанГүдрәт Саһибинин көлҝәсиндә јува тапар.
2 Јеһоваја дејәрәм: «Пәнаһҝаһым, истеһкамым,Аллаһым Сәнсән, Сәнә ҝүвәнирәм».
3 О, сәни овчунун тәләсиндән,Өлүм ҝәтирән азардан гуртарар.
4 Пәрләрини үстүнә ҝәрәр,Ганадлары алтына сығынарсан,
Сәдагәти сәнә галхан, истеһкам олар.
5 Нә ҝеҹәнин ваһимәсиндән горхарсан,Нә ҝүндүз атылан охдан,
6 Нә зүлмәтдә долашан азар-безардан,Нә ҝүнорта чалыб-чапан гырғындан.
7 Јан-јөрәндә мин адам,Сағ тәрәфиндә он мин адам јерә сәриләр,Сәнә исә хәтәр дәјмәз.
8 Буну ҝөзүнлә ҝөрәҹәксән,Писләрин алдығы ҹәзанын шаһиди олаҹагсан.
9 Ахы: «Јеһовадыр мәним пәнаһым», — демишдин,
Һагг-Тааланы өзүнә мәскән* етмишдин.
10 Сәнә бәдбәхтлик үз вермәз,Бәла чадырына јахын ҝәлмәз.
11 Аддымларыны горусунлар дејә,Мәләкләринә әмр едәҹәк,
12 Ајағын даша дәјмәсин дејә,Сәни әлләри үстүндә апараҹаглар.
13 Ҝәнҹ асланы, кобраны тапдалајарсан,Шири, нәһәнҝ иланы ајағынла әзәрсән.
14 Аллаһ дејир: «О ки Мәни севди, ону гуртараҹағам,
Адымы таныдығы үчүн ону һифз едәҹәјәм.
15 Мәни чағыраҹаг, она һај верәҹәјәм,
Дар ҝүнүндә јанында олаҹағам,
Ону гуртараҹағам, шәрәфә јүксәлдәҹәјәм.
16 Она узун өмүр бәхш едәҹәјәм,Гуртулушуму она ҝөстәрәҹәјәм».
Һашијәләр
^ Диҝәр вариант: гала, сығынаҹаг.
