Зәкәријјә 4:1—14
4 Мәнимлә данышан мәләк ҝери гајыдыб мәни ојатды, санки, јатмыш адамы ојадырды.
2 Сонра мәндән сорушду: «Нә ҝөрүрсән?»
Мән дедим: «Бүсбүтүн гызылдан олан чырагдан ҝөрүрәм.+ Онун јухарысында бир каса вар, үстүндә исә једди чыраг.+ Бу једди чырағын једди лүләси вар.
3 Чырагданын јанында ики зејтун ағаҹы+ дуруб; бири касанын сағында, бири солунда».
4 Сонра мәнимлә данышан мәләкдән сорушдум: «Ағам, бунлар нә демәкдир?»
5 О деди: «Мәҝәр бунларын мәнасыны билмирсән?»
Мән дедим: «Хејр, ағам».
6 Онда мәләк мәнә деди: «Јеһованын Зәрубабилә сөзү будур: “Һәрб ҝүҹү илә јох, ҝүҹ-гүввә илә јох,+ Мәним руһумла”,+ — дејир ордулар Аллаһы Јеһова.
7 Сән кимсән, еј уҹа дағ?! Зәрубабилин+ өнүндә дүзәнҝаһа чевриләҹәксән.+ О, “Нә ҝөзәлдир! Нә гәшәнҝдир!” сәдалары алтында тәпә дашыны галдырыб гојаҹаг».
8 Мәнә Јеһованын сөзү назил олду:
9 «Бу евин бүнөврәсини Зәрубабилин әлләри гојду,+ онун әлләри дә бу иши тамамлајаҹаг.+ Онда биләҹәксиниз ки, мәни сизин јаныныза ордулар Аллаһы Јеһова ҝөндәриб.
10 Кичик ишләрлә башланмыш ҝүнләрә ким һәгарәт едирди?+ Зәрубабилин әлиндә шагулу ҝөрәнләр севинәҹәк. Һәмин једди ҝөз Јеһованын ҝөзләридир. Онлар бүтүн дүнјаны сејр едир».+
11 Мән ондан сорушдум: «Чырагданын сағында вә солунда олан о ики зејтун ағаҹы нәји билдирир?»+
12 Сонра сорушдум: «Бәс зејтун ағаҹларынын ики гызыл лүләдән гызыл маје ахыдан ики будағы нәји билдирир?»
13 Онда о, мәнә деди: «Мәҝәр бунларын мәнасыны билмирсән?»
Мән дедим: «Хејр, ағам».
14 О, мәнә деди: «Бунлар Худавәнди-аләмин јанында дуран ики мәсһ олунмушу билдирир».+
