Ибраниләрә 1:1—14
1 Кечмишдә Аллаһ пејғәмбәрләр васитәсилә ата-бабаларымыза дәфәләрлә вә мүхтәлиф јолларла мүраҹиәт етмишдир,+
2 бу ҝүнләрин сонунда исә бизә Оғлу+ васитәсилә мүраҹиәт едиб. Онун васитәсилә Аллаһ дүнјада олан һәр шеји јарадыб+ вә ону һәр шејин вариси тәјин едиб.+
3 Оғул Аллаһын ҹалалыны әкс етдирир.+ О, Аллаһын варлығынын дәгиг әксидир,+ һәр шеји гүдрәтли сөзү илә сахлајыр. О, бизи ҝүнаһдан тәмизләјәндән сонра+ јүксәкләрдә, Әзәмәт Саһибинин сағында әјләшди.+
4 Беләликлә, мәләкләрдән даһа үстүн ад+ газандығы үчүн онлардан уҹа олду.+
5 Аллаһ мәләкләрдән һансына: «Сән Мәним оғлумсан. Бу ҝүн Мән сәнә Ата олдум», — дејиб?+ Һәмчинин: «Мән она Ата олаҹағам, о да Мәнә оғул олаҹаг», — дејиб?+
6 Аллаһ илкин Оғлуну+ јенидән јер үзүнә ҝөндәрәндә белә дејир: «Гој Аллаһын бүтүн мәләкләри она тәзим етсин».
7 Һәмчинин мәләкләр барәсиндә дејир: «О, мәләкләрини ҝүҹлү күләк едир*, хидмәтчиләрини+ од-алов едир».+
8 Оғул барәсиндә исә јазылыб: «Тахтынын тәмәли Аллаһдыр,+ әбәдијјән, сонсузадәк. Падшаһлыг әсан әдаләт әсасыдыр.
9 Сән салеһлији севдин, ганунсузлуға нифрәт етдин. Буна ҝөрә Аллаһ, сәнин Аллаһын сәни јолдашларындан даһа чох шадлыг јағы илә мәсһ етди».+
10 Һәмчинин дејилир: «Еј Ағамыз, јерин бүнөврәсини әзәлдән сән гојмусан, ҝөјләр дә әлинин ишидир.
11 Онлар јох олуб ҝедәр, сән исә һәмишә вар олаҹагсан. Һамысы палтар кими көһнәләр,
12 сән онлары бүрүнҹәк кими, палтар кими бүкәрсән. Онлар дәјишәр, сән исә дәјишмәзсән, илләрин түкәнмәздир».+
13 О, мәләкләрдән һансына: «Дүшмәнләрини кәтил кими ајағынын алтына гојанадәк сағымда отур», — дејиб?+
14 Мәҝәр онларын һамысы мүгәддәс хидмәти иҹра едән, хиласы мирас алаҹаг адамлара хидмәт етмәк үчүн ҝөндәрилән руһани варлыглар дејилләр?+
Һашијәләр
^ Һәрфән: руһ. Јун. пневма.
