Лука 1:1—80

  • Теофилә мүраҹиәт (1—4)

  • Ҹәбрајыл Вәфтизчи Јәһјанын доғулаҹағыны хәбәр верир (5—25)

  • Ҹәбрајыл Исанын доғулаҹағыны хәбәр верир (26—38)

  • Мәрјәм Илсәбанын јанына ҝәлир (39—45)

  • Мәрјәм Јеһованы мәдһ едир (46—56)

  • Илсәба ушаг доғур, адыны Јәһја гојурлар (57—66)

  • Зәкәријјә пејғәмбәрлик сөјләјир (67—80)

1  Мөһтәрәм Теофил!+ Бир чохлары һамымызын доғрулуғуна әмин олдуғу һадисәләр барәдә јазмаға ҹәһд едиб.+  (Бу һадисәләри башланғыҹдан онларын шаһиди олмуш+ вә Аллаһын сөзүнү бәјан едән инсанлар+ бизә сөјләмишләр.)  Одур ки, мән дә онлары сәнә ардыҹыллыгла јазмаг гәрарына ҝәлдим, чүнки һәр шеји лап башдан дәгигликлә арашдырмышам.  Беләҹә, сән ешидиб өјрәндијин шејләрин доғрулуғуна там әмин ола биләрсән.+  Јәһудијјә падшаһы Һиродун* ҝүнләриндә+ Әбијја+ бөлүјүнә мәнсуб олан Зәкәријјә адлы бир каһин варды. Онун арвады Илсәба Һарун нәслиндән иди.  Онларын икиси дә Јеһованын гаршысында салеһ иди, Онун бүтүн әмр вә ганунларына риајәт едиб тәмиз һәјат сүрүрдүләр.  Амма ушаглары јох иди. Илсәба сонсуз иди вә һәр икиси артыг гоҹалмышды.  Бир ҝүн Зәкәријјә өз бөлүјүнүн+ нөвбәтчилији заманы Аллаһ гаршысында каһинлик хидмәтини иҹра едирди.  Каһинлик гајдасы үзрә Јеһованын мәбәдинә ҝириб+ бухур тәгдим етмәк+ нөвбәси она чатмышды. 10  Бухур тәгдим едилән вахт бүтүн ҹамаат бајырда дуа едирди. 11  Бирдән Јеһованын мәләји бухур гурбанҝаһынын сағ тәрәфиндә пејда олуб Зәкәријјәјә ҝөрүндү. 12  Зәкәријјә мәләји ҝөрәндә тәшвишә дүшүб бәрк горхду. 13  Лакин мәләк она деди: «Зәкәријјә, горхма, чүнки Аллаһ сәнин јалварышыны ешитди. Арвадын Илсәба сәнә бир оғул доғаҹаг. Адыны Јәһја гојарсан.+ 14  Сән севиниб-шадланаҹагсан, онун доғулмасына чохлары севинәҹәк,+ 15  чүнки о, Јеһованын ҝөзүндә бөјүк олаҹаг.+ Амма онун дилинә шәраб вә башга кефләндириҹи ички дәјмәмәлидир.+ О, һәлә анасынын бәтниндә икән мүгәддәс руһла долаҹаг.+ 16  Исраил оғулларынын бир чохуну онларын Аллаһы Јеһоваја тәрәф дөндәрәҹәк.+ 17  Һәмчинин аталарын үрәјини ушаглара,+ итаәтсизләри салеһләрин һикмәтинә јөнәлтмәк вә халгы Јеһова үчүн һазырламагдан өтрү+ Онун гаршысында Илјасын руһу вә ҝүҹү+ илә јеријәҹәк». 18  Зәкәријјә мәләјә деди: «Бу неҹә ола биләр? Ахы мән дә, арвадым да гоҹајыг». 19  Мәләк ҹавабында она деди: «Мән Аллаһын һүзурунда+ дуран Ҹәбрајылам+ вә бу шад хәбәри сәнә сөјләмәк үчүн ҝөндәрилмишәм. 20  Амма бунлар баш верәнә гәдәр дилин тутулаҹаг, даныша билмәјәҹәксән, она ҝөрә ки вахты ҝәләндә јеринә јетәҹәк сөзләримә инанмадын». 21  Бу арада ҹамаат Зәкәријјәни ҝөзләјирди вә онун мәбәддә ләнҝидијинә мат галмышды. 22  О, чөлә чыханда ҹамаатла даныша билмәди. Онда адамлар онун мәбәддә гејри-ади бир шеј ҝөрдүјүнү баша дүшдүләр. Зәкәријјәнин дили ачылмырды, о, ҹамаатла ишарәләрлә данышырды. 23  О, мәбәддә мүгәддәс хидмәти иҹра едиб гуртарандан сонра евинә гајытды. 24  Бундан бир мүддәт сонра онун арвады Илсәба һамилә галды вә беш ај евдән бајыра чыхмады. О белә дејирди: 25  «Ҝөрүн Јеһова мәнә неҹә јахшылыг етди! О, мәнә нәзәр салды, мәни ел ичиндә рүсвајчылыгдан гуртарды».+ 26  Илсәбанын һамиләлијинин алтынҹы ајында Аллаһ Ҹәбрајыл+ мәләји Ҹәлиләнин Насирә шәһәринә, 27  Давудун нәслиндән олан Јусиф адлы адамын нишанлысынын+ јанына ҝөндәрди. Гызын ады Мәрјәм иди.+ 28  Мәләк гызын јанына ҝәлиб деди: «Салам, еј Аллаһын мүбарәк бәндәси! Јеһова сәнинләдир!» 29  Бу сөзләрдән бәрк һәјәҹанланан Мәрјәм бу саламын нә демәк олдуғуну фикирләшмәјә башлады. 30  Онда мәләк деди: «Мәрјәм, горхма, сән Аллаһын ҝөзүндә лүтф тапмысан. 31  Сән һамилә галыб оғул доғаҹагсан.+ Онун адыны Иса гојарсан.+ 32  О, бөјүк олаҹаг,+ Һагг-Тааланын Оғлу адланаҹаг.+ Јеһова Аллаһ она атасы Давудун тахтыны верәҹәк.+ 33  О, Јагубун еви үзәриндә әбәдијјән һөкмранлыг едәҹәк, онун Падшаһлығынын сону олмајаҹаг».+ 34  Мәрјәм исә мәләјә деди: «Бу, неҹә ола биләр? Ахы мәним киши илә јахынлығым олмајыб?»+ 35  Мәләк ҹавабында она деди: «Мүгәддәс руһ үзәринә ҝәләҹәк,+ Һагг-Тааланын ҝүҹү сәнин үстүнә көлҝә салаҹаг. Буна ҝөрә дә бәтниндән чыхана мүгәддәс дејиләҹәк,+ о, Аллаһын Оғлу* адланаҹаг.+ 36  Бах, сонсуз адландырылан гоһумун Илсәба да гоҹа јашында бир оғлан ушағына һамилә галыб вә артыг алтынҹы ајындадыр. 37  Чүнки Аллаһын дедији һәр бир сөз мүтләг јеринә јетир».+ 38  Онда Мәрјәм деди: «Мән Јеһованын гулујам! Гој сән дејән кими олсун». Бундан сонра мәләк гыздан ајрылды. 39  Мәрјәм дәрһал јығышыб Јәһуданын дағлыг бөлҝәсиндәки бир шәһәрә ҝетди. 40  Зәкәријјәнин евинә ҝириб Илсәбаны саламлады. 41  Илсәба Мәрјәмин саламыны ешидәндә бәтниндәки ушаг тәрпәнди. Илсәба мүгәддәс руһла долду вә 42  уҹадан деди: «Гадынлар арасында бәхтијарсан, бәтниндәки ушаг да бәхтијардыр! 43  Ҝөр мәнә неҹә бөјүк шәрәф нәсиб олуб! Ағамын анасы јаныма ҝәлиб! 44  Бах, саламыны ешидән кими бәтнимдәки ушаг севинҹиндән тәрпәнди. 45  Иман ҝәтирдијин үчүн хошбәхтсән, Јеһованын сәнә сөјләдији һәр шеј јеринә јетәҹәк». 46  Мәрјәм деди: «Гәлбим Јеһованы уҹалдыр,+ 47  руһум Аллаһыма, Хиласкарыма ҝөрә ҹуша ҝәлир,+ 48  чүнки О, фағыр бәндәсинә фикир верди.+ Бундан сонра бүтүн нәсилләр мәнә бәхтијар дејәҹәкләр.+ 49  Гүдрәтли Аллаһым мәним үчүн бөјүк ишләр ҝөрдү. Онун ады мүгәддәсдир.+ 50  Ондан горханлара нәсилдән-нәслә мәрһәмәт ҝөстәрир.+ 51  Голунун гүввәти илә бөјүк ишләр ҝөрдү, үрәјиндә тәкәббүрлү нијјәт тутанлары пәрән-пәрән етди.+ 52  О, ҝүҹлүләри тахтдан салды,+ фағырлары јүксәлтди.+ 53  Аҹлары наз-немәтлә дојурду,+ варлылары әлибош гајтарды. 54  О, гулу Исраилин имдадына чатды. 55  Бунунла ҝөстәрди ки, Ибраһимә вә онун өвладларына*+ мәрһәмәт ҝөстәрәҹәји һагда вердији вәди һеч вахт унутмур.+ О, буну ата-бабаларымыза сөјләмишди». 56  Мәрјәм Илсәбанын јанында тәгрибән үч ај галды вә сонра евинә гајытды. 57  Илсәбанын доғмаг вахты ҝәлди вә о, бир оғлан ушағы доғду. 58  Гоһумлар, гоншулар Јеһованын она бөјүк мәрһәмәт ҝөстәрдијини ешидиб онунла бирҝә севинди.+ 59  Сәккизинҹи ҝүн онлар ушағы сүннәт етмәјә ҝәлдиләр+ вә она атасы Зәкәријјәнин адыны гојмаг истәдиләр. 60  Лакин ушағын анасы деди: «Јох! Онун ады Јәһја олаҹаг». 61  Она дедиләр: «Ахы гоһумларыныз арасында бу адда адам јохдур». 62  Сонра ҝедиб ушаға һансы ады гојмаг истәдијини ишарә илә атасындан сорушдулар. 63  О, бир лөвһәҹик истәди вә орада «ушағын ады Јәһјадыр»+ јазды. Һамы буна тәәҹҹүб етди. 64  О анда Зәкәријјәнин дили ачылды, данышыг габилијјәти өзүнә гајытды+ вә о, Аллаһа алгыш охумаға башлады. 65  Онларла гоншулугда јашајанларын һамысы горхуја дүшдү. Бу һадисәләрин сорағы Јәһудијјәнин бүтүн дағлыг бөлҝәсинә јајылды. 66  Бунлары ешидәнләр: «Ҝөрәсән, бу ушаг ким олаҹаг?» — дејә дүшүнүрдүләр, чүнки Јеһова онунла иди. 67  Ушағын атасы Зәкәријјә мүгәддәс руһла долуб пејғәмбәрлик етмәјә башлады: 68  «Исраилин Аллаһы Јеһоваја алгыш олсун!+ Чүнки О, Өз халгына нәзәр салды, она ниҹат јолуну ачды.+ 69  Гулу Давудун евиндән+ бизә ҝүҹлү бир хиласкар*+ јетирди. 70  О, гәдимдә јашамыш мүгәддәс пејғәмбәрләри васитәсилә+ 71  бизи дүшмәнләримизин вә бизә нифрәт едәнләрин әлиндән гуртараҹағыны сөјләмишди.+ 72  О, ата-бабаларымыза вәд етдији кими, бизә мәрһәмәт ҝөстәрәҹәк, мүгәддәс әһдини,+ 73  атамыз Ибраһимә ичдији анды јадына салаҹаг.+ 74  Бизи дүшмәнләрин әлиндән гуртардыгдан сонра Она өмүр боју ҹәсарәтлә, 75  сәдагәт вә салеһлик ичиндә гуллуг етмәк шәрәфини бизә нәсиб едәҹәк. 76  Еј көрпә, сән исә Һагг-Тааланын пејғәмбәри адланаҹагсан, она ҝөрә ки Јеһованын гаршысында ҝедиб Онун јолларыны һазырлајаҹагсан,+ 77  Онун халгына ҝүнаһларын әфви васитәсилә хилас олунаҹағыны билдирәҹәксән.+ 78  Бу, Аллаһымызын рәһми сајәсиндә олаҹаг. Бу рәһмин сајәсиндә ҝөјдән ҝәлән шәфәг үзәримизә нур сачаҹаг, 79  зүлмәтдә вә өлүм көлҝәсиндә отуранлара ишыг верәҹәк,+ аддымларымызы сүлһ јолуна јөнәлдәҹәк». 80  Ушаг бөјүјүр, руһән мөһкәмләнир вә Исраил халгынын гаршысына чыхмаг вахты ҝәләнә гәдәр чөллүкдә јашајырды.

Һашијәләр

Һәрфән: тохумуна.
Һәрфән: хилас бујнузу. Лүғәтдә «бујнуз» сөзүнә бах.