Лука 10:1—42
10 Бүтүн бунлардан сонра Аға даһа јетмиш шаҝирд тәјин едиб онлары ҝедәҹәји һәр шәһәрә, һәр јерә өзүндән габаг ики-ики+ ҝөндәрди.
2 О, шаҝирдләрә деди: «Бәли, мәһсул бол, бичинчи исә аздыр. Буна ҝөрә дә бичин Саһибинә јалварын ки, мәһсулу јығмаға бичинчи ҝөндәрсин.+
3 Ҝедин. Мән сизи ҹанаварлар арасына гузу кими ҝөндәрирәм.+
4 Өзүнүзлә пул кисәси, һејбә, сәндәл ҝөтүрмәјин+ вә јолда һеч кәслә гуҹаглашыб ҝөрүшмәјин.
5 Һансы евә ҝирсәниз, әввәлҹә дејин: “Бу евә салам олсун*!”+
6 О евдә сүлһсевәр бир адам олмаса, диләдијиниз сүлһ сизә гајыдаҹаг. Әҝәр олса, онун үзәриндә галаҹаг.
7 О евдә галын.+ Габағыныза нә гојсалар јејин, ичин,+ чүнки зәһмәткеш әмәкһаггына лајигдир.+ Бир еви гојуб башга евә кечмәјин.
8 Һәр һансы бир шәһәрә ҝирәндә сизи орада гәбул етсәләр, габағыныза гојулан шејләри јејин,
9 о шәһәрдәки хәстәләри сағалдын вә онлара: “Аллаһын Падшаһлығы јахындыр”, — дејин.+
10 Һансы шәһәрдә ки сизи гәбул етмәдиләр, онун баш күчәләринә чыхыб дејин:
11 “Һәтта шәһәриниздән ајағымыза јапышан тозу да сизә гаршы шәһадәт олараг чырпырыг.+ Анҹаг јадынызда галсын, Аллаһын Падшаһлығы јахындыр”.
12 Билин вә аҝаһ олун, Һөкм ҝүнү Сәдумун ҹәзасы о шәһәринкиндән јүнҝүл олаҹаг.+
13 Вај һалына, Хорәзин! Вај һалына, Бејтсәјда! Чүнки сиздә едилмиш гүдрәтли ишләр Сур вә Сидон шәһәрләриндә едилсәјди, онлар чула бүрүнүб күл ичиндә отурараг чохдан төвбә етмишдиләр.+
14 Буна ҝөрә дә Һөкм ҝүнү Сурла Сидон шәһәрләринин ҹәзасы сизинкиндән јүнҝүл олаҹаг.
15 Еј Кәфәрнаһум, елә билирсән, ҝөјләрә гәдәр јүксәләҹәксән? Хејр! Бирбаша Мәзара* дүшәҹәксән!
16 Сизә гулаг асан мәнә дә гулаг асыр.+ Сизи рәдд едән мәни дә рәдд едир. Мәни рәдд едән исә мәни ҝөндәрәни дә рәдд едир».+
17 Бундан бир гәдәр сонра јетмиш шаҝирд севинҹ ичиндә гајыдыб дедиләр: «Аға! Сәнин адыны чәкәндә ҹинләр дә бизә бојун әјирләр!»+
18 Иса деди: «Шејтанын ҝөјдән илдырым кими дүшдүјүнү+ ҝөрүрәм.
19 Мән сизә иланлары вә әгрәбләри тапдаламаг һөкмү, һәмчинин дүшмәнин бүтүн ҝүҹү үзәриндә сәлаһијјәт вермишәм.+ Сизә һеч бир шеј зәрәр вура билмәз.
20 Анҹаг ҹинләрин* сизә бојун әјдијинә ҝөрә јох, адынызын ҝөјләрдә јазылдығына ҝөрә севинин».+
21 О ан Иса мүгәддәс руһла долду вә севинҹдән ҹуша ҝәлиб деди: «Ата, еј јерин, ҝөјүн Саһиби! Һамынын гаршысында Сәнә шүкүр едирәм, чүнки бунлары һикмәтли вә ағыллы адамлардан+ бәрк-бәрк ҝизләдиб көрпәләрә ачдын. Бәли, Ата, Сән белә мәсләһәт билдин.+
22 Һәр шеји Атам мәнә вериб. Оғулу Атадан савајы һеч ким танымыр. Атаны да Оғулдан+ савајы вә Оғулун танытмаг истәдији адамдан савајы һеч кәс танымыр».+
23 Иса буну дејиб шаҝирдләринә тәрәф дөндү вә ајрыҹа онлара деди: «Сизин ҝөрдүјүнүзү ҝөрән ҝөзләр нә хошбәхтдир!+
24 Инанын, бир чох пејғәмбәр вә падшаһ сизин ҝөрдүјүнүзү ҝөрмәји арзуламыш, амма ҝөрмәмишдир,+ ешитдикләринизи ешитмәк истәмиш, амма ешитмәмишдир».
25 Бир гануншүнас Исаны сынамаг үчүн ајаға галхыб сорушду: «Устад, әбәди һәјаты алмаг үчүн нә етмәлијәм?»+
26 Иса ҹаваб верди: «Ганунда нә јазылыб? Неҹә баша дүшүрсән?»
27 О, ҹавабында деди: «“Аллаһын Јеһованы бүтүн гәлбинлә, бүтүн варлығынла, бүтүн ағлынла вә вар ҝүҹүнлә сев”+ вә “башгасыны өзүнү севдијин кими сев”».+
28 Иса она деди: «Дүз дедин: “Һәмишә белә ет, онда әбәди һәјаты алаҹагсан”».+
29 Лакин бу адам өзүнә бәраәт газандырмаг+ үчүн Исадан сорушду: «Бәс мән кими севмәлијәм?»
30 Иса ҹаваб верди: «Бир адам Јерусәлимдән Әриһаја енирди. Јолда гулдурларын әлинә дүшдү. Гулдурлар ону сојундуруб дөјдүләр, өлүмҹүл һалда гојуб ҝетдиләр.
31 Бу вахт бир каһин дә о јолла ҝедирди, лакин ону ҝөрдүкдә јолун о тајына кечиб ҝетди.
32 Һабелә бир лавили дә һәмин јерә чатыб ону ҝөрәндә јолун о бири тәрәфинә кечиб ҝетди.
33 О јол илә бир сәмәријјәли+ дә ҝедирди. О, һәмин јерә чатанда бу адамы ҝөрдү. Она јазығы ҝәлди.
34 Јахынлашыб онун јараларына јағ вә шәраб төкдү, јараларыны сарыды. Сонра ону өз ешшәјинә миндириб бир карвансараја ҝәтирди вә орада онун гајғысына галды.
35 Ертәси ҝүн сәмәријјәли ики динар* чыхарыб карвансара саһибинә верди вә деди: “Бу адама јахшы бах, артыг хәрҹин чыхса, гајыданда өдәјәрәм”.
36 Сәнҹә, бу үч нәфәрдән һансы бири гулдурларын әлинә дүшмүш адама мәһәббәт+ ҝөстәрди?»
37 О ҹаваб верди: «Она мәрһәмәт ҝөстәрән».+ Иса она деди: «Ҝет, сән дә белә елә».+
38 Онлар јолларына давам едәркән Иса бир кәндә ҝирди. Бурада Марта+ адлы бир гадын ону евинә дәвәт етди.
39 Бу гадынын баҹысы Мәрјәм Ағанын ајаглары јанында отуруб она гулаг асырды.
40 Мартанын исә башы биш-дүшә бәрк гарышмышды. О јахынлашыб деди: «Аға, баҹым мәни тәк гојуб көмәк еләмир, нијә она бир сөз демирсән? Она де ки, дуруб мәнә көмәк етсин».
41 Аға она деди: «Марта, Марта, сән чох шејә ҝөрә нараһат олуб өзүнү јорурсан.
42 Әслиндә, инсана аз шеј лазымдыр, һәтта бир шеј дә кифајәт едәр. Мәрјәм өзүнә јахшы пај сечиб+ вә бу, ондан алынмајаҹаг».
