Лука 14:1—35
14 Бир шәнбә ҝүнү Иса фәрисиләрин рәһбәрләриндән биринин евинә наһара ҝетди. Орадакылар Исаја ҝөз гојурдулар.
2 Исанын гаршысында бәдәнинә су јығылан бир хәстә варды.
3 Иса бу адамы ҝөрәндә гануншүнаслардан вә фәрисиләрдән сорушду: «Неҹә билирсиниз, шәнбә ҝүнү адам сағалтмаг дүзҝүндүр, ја јох?»+
4 Амма онлар динмәдиләр. Онда Иса хәстәјә тохунуб ону сағалтды вә јола салды.
5 Сонра онлара деди: «Һансынызын оғлу ја өкүзү шәнбә ҝүнү гујуја дүшсә,+ дәрһал ону орадан дартыб чыхармаз?»+
6 Онлар ҹаваб верә билмәдиләр.
7 Иса гонагларын јухары башда јер ахтардығыны ҝөрәндә онлара бир мәсәл чәкди:+
8 «Кимсә сәни тој мәҹлисинә дәвәт едәндә јухары баша кечмә.+ Ола билсин, мәҹлисә сәндән даһа адлы-санлы бир адам чағырылыб.
9 Белә олдугда тој јијәси ҝәлиб сәнә дејәҹәк: “Јерини бу адама вер”. Онда сән хәҹаләтлә ашағы баша кечмәли олаҹагсан.
10 Амма сәни бир јерә чағыранда ашағы башда отур. Мәҹлис јијәси ҝәлиб сәнә дејәҹәк: “Гардаш, кеч јухары баша”. Онда бүтүн гонагларын гаршысында һөрмәтли оларсан.+
11 Чүнки өзүнү јүксәлдән алчалдылаҹаг, өзүнү алчалдан исә јүксәлдиләҹәк».+
12 Сонра Иса ону дәвәт етмиш адама деди: «Гонаглыг верәндә евинә достларыны, гоһум-гардашыны вә ја варлы-һаллы гоншуларыны чағырма. Ҝүн ҝәләр, онлар да сәни өз евләринә дәвәт едәрләр, онда әвәз-әвәз оларсыныз.
13 Гонаглыг верәндә евинә касыблары, шикәстләри, чолаглары, корлары чағыр.+
14 Бах, онда хошбәхт олаҹагсан, чүнки бу адамларын сәнә вермәјә һеч нәләри јохдур. Салеһләр дириләндә+ әвәзини алаҹагсан».
15 Буну ешидәндә гонаглардан бири деди: «Аллаһын Падшаһлығында чөрәк јејән нә хошбәхтдир!»
16 Иса она деди: «Бир адам бөјүк бир зијафәт вермәјә һазырлашырды.+ О, евинә чохлу гонаг дәвәт етмишди.
17 Зијафәт вахты ҝәләндә бу адам нөкәрини ҝөндәрди ки, онлара десин: “Һәр шеј һазырдыр, ҝәлин”.
18 Амма онларын һамысы бәһанә ҝәтирмәјә башлады.+ Бири деди: “Тарла алмышам, ҝәрәк ҝедиб она бахым. Хаһиш едирәм, мәни үзрлү һесаб елә”.
19 Башгасы деди: “Беш ҹүт өкүз алмышам, онлары јохламаға ҝедирәм. Нә олар, мәни үзрлү сај”.+
20 Башга бириси деди: “Тәзәҹә евләнмишәм, ҝәлә билмәрәм”.
21 Нөкәр гајыдыб онларын сөзләрини ағасына чатдырды. Онда ев јијәси гәзәбләниб нөкәринә деди: “Дурма, тез шәһәрин баш күчәләринә вә јоллара чых, касыблары, шикәстләри, корлары вә чолаглары јығ бура ҝәтир”.
22 Бир аздан нөкәр ҝәлиб деди: “Аға, әмрини јеринә јетирдим, амма һәлә бир аз да јер галыб”.
23 Аға нөкәрә деди: “Јолларда, ҹығырларда кими тапсан һамыны мәҹбур едиб бура ҝәтир ки, евим долсун.+
24 Буну билин ки, габагҹадан дәвәт етдијим гонаглардан һеч бири мәним шам јемәјимин дадына бахмајаҹаг”».+
25 Иса илә чохлу адам ҝедирди. О чөнүб онлара деди:
26 «Јаныма ҝәлиб, амма ата-анасыны, арвадыны, ушагларыны, баҹы-гардашыны, бәли, һәтта һәјатыны+ мәндән чох севән мәним шаҝирдим ола билмәз.+
27 Ишҝәнҹә дирәјини ҝөтүрүб мәним архамҹа ҝәлмәјән мәним шаҝирдим ола билмәз.+
28 Мисал үчүн, сиздән кимсә бир гүллә тикмәк фикринә дүшсә, мәҝәр тикинтини гуртармаға ҝүҹүнүн чатыб-чатмајаҹағыны билмәк үчүн әввәлҹә отуруб мәсрәфләри һесабламаз?
29 Әкс тәгдирдә, бүнөврәни гојаҹаг, амма тикинтини гуртара билмәјәҹәк. Онда ҹамаат:
30 “Бу адам тикмәјә башлады, амма гуртара билмәди”, — дејиб она ҝүләҹәк.
31 Јахуд мүһарибәјә чыхан һансы падшаһ әввәлҹә отуруб мәсләһәтчиләри илә мәшвәрәт етмәз ки, ҝөрсүн он мин әсҝәрилә дүшмәнин ијирми мин әсҝәринә галиб ҝәлә биләҹәк, ја јох?
32 Әҝәр ҝүҹү чатмырса, рәгиб падшаһ һәлә узагда икән елчиләрини ҝөндәриб онунла сүлһ бағламаға чалышаҹаг.
33 Әмин ола биләрсиниз, әмлакындан әл чәкмәјән адам мәним шаҝирдим ола билмәз.+
34 Дуз, әлбәттә ки, јахшы шејдир. Амма о, өз дадыны итирсә, онун дадыны неҹә гајтармаг олар?+
35 О, артыг нә торпаға, нә дә ҝүбрәјә јарајар. Ону туллајарлар. Гулағы олан, гој ешитсин».+
