Лука 18:1—43
18 Сонра Иса һәмишә дуа етмәјин вә руһдан дүшмәмәјин ваҹиблији барәсиндә онлара бир мәсәл чәкди:+
2 «Бир шәһәрдә Аллаһдан горхмајан вә инсанлары сајмајан бир һаким варды.
3 Орада һәмчинин бир дул гадын да јашајырды. Бу гадын даима һакимин јанына ҝедиб: “Мәнимлә рәгибимин ишинә бах, мәним үчүн әдаләти бәргәрар ет”, — дејирди.
4 Һаким бир мүддәт она көмәк етмәди, амма сонрадан өз-өзүнә деди: “Дүздүр, Аллаһдан горхмурам, инсанлары да сајмырам,
5 амма бу дул гадынын ҝәлиб-ҝетмәји мәни лап боғаза јығды. Ҝәрәк онун үчүн әдаләти бәргәрар едим ки, даһа ҝәлиб баш-бејними апармасын”».+
6 Аға деди: «Ҝөрүрсүнүз, һагг-наһаг танымајан һаким нә деди?!
7 Әҝәр о, белә етдисә, мәҝәр сәбирли Аллаһ+ Ондан ҝеҹә-ҝүндүз имдад диләјән сечилмишләри үчүн әдаләти бәрпа етмәјәҹәк?+
8 Буну билин ки, Аллаһ тез бир заманда онлар үчүн әдаләти бәрпа едәҹәк. Бәс ҝөрәсән, инсан Оғлу ҝәләндә јер үзүндә белә иман тапаҹаг?»
9 Өзүнү салеһ сајыб башгаларыны һеч сајан адамлар үчүн Иса бу мәсәли чәкди:
10 «Ики адам дуа етмәк үчүн мәбәдә ҝирди. Онлардан бири фәриси, диҝәри верҝијыған иди.
11 Фәриси ајаг үстә дуруб үрәјиндә белә дуа етди: “Шүкүр Сәнә, Илаһи! Мән башгалары кими сојғунчу, һагсыз, зинакар дејиләм. Нә дә бу верҝијығанын тајы дејиләм.
12 Һәфтәдә ики дәфә оруҹуму тутурам, әлдә етдијим һәр шејин онда бирини верирәм”.+
13 Верҝијыған исә узагда дуруб ҝөзләрини дә ҝөјә галдырмаға ҹүрәт етмирди, амма синәсинә вуруб дејирди: “Ја Аллаһ, мән ҝүнаһкара рәһмин ҝәлсин”.+
14 Буну билин ки, бу адам фәрисидән даһа салеһ сајылараг евинә ҝетди.+ Чүнки өзүнү јүксәлдән алчалдылаҹаг, өзүнү алчалдан исә јүксәлдиләҹәк».+
15 Ҹамаат өз көрпәләрини Исанын јанына ҝәтирирди ки, Иса онлара тохунсун. Шаҝирдләр исә онлары данлајырды.+
16 Амма Иса ушаглары јанына чағырды вә деди: «Гојун ушаглар јаныма ҝәлсин, онлара мане олмајын, чүнки Аллаһын Падшаһлығы беләләринә мәхсусдур.+
17 Билин вә аҝаһ олун: Аллаһын Падшаһлығыны балаҹа ушаг кими гәбул етмәјән әсла ора ҝирмәјәҹәк».+
18 Рәһбәрләрдән бири ондан сорушду: «Ҝөзәл Устад, әбәди һәјаты алмаг үчүн мән нә етмәлијәм?»+
19 Иса она деди: «Мәни нијә белә адландырырсан? Аллаһдан башга ҝөзәл Варлыг јохдур.+
20 Сән ки “зина етмә+, адам өлдүрмә+, оғурлуг етмә+, јалан шаһидлик етмә+, атана вә анана һөрмәт ет+” әмрләрини билирсән».
21 О адам ҹаваб верди: «Бүтүн бунлара та ушаглыгдан әмәл едирәм».
22 Иса она гулаг асыб деди: «Амма бир шеј дә етмәлисән. Нәјин варса, сат, касыблара пајла. Онда ҝөјдә хәзинән олаҹаг. Сонра мәним ардымҹа ҝәл».+
23 О, буну ешидәндә бәрк кәдәрләнди, чүнки чох варлы иди.+
24 Иса она бахыб деди: «Пуллу адамлара Аллаһын Падшаһлығына ҝирмәк неҹә дә чәтин олаҹаг!+
25 Дәвәнин ијнә дешијиндән кечмәси варлы адамын Аллаһын Падшаһлығына ҝирмәсиндән даһа асандыр».+
26 Бу сөзләри ешидәнләр сорушдулар: «Бәс онда ким хилас ола биләр?»+
27 Иса ҹаваб верди: «Инсан үчүн мүмкүн олмајан шеј Аллаһ үчүн мүмкүндүр».+
28 Онда Бутрус деди: «Бах, нәјимиз вардыса гојуб сәнин ардынҹа ҝәлдик».+
29 Иса онлара деди: «Әмин олун, Аллаһын Падшаһлығы уғрунда евини, арвадыны, гардашларыны, валидејнләрини вә ушагларыны гојуб ҝәлән+
30 бу дөврдә әвәзини артыгламасы илә алаҹаг, ҝәләҹәкдә исә әбәди һәјата говушаҹаг».+
31 Сонра Иса он ики һәварисини кәнара чәкиб онлара деди: «Инди Јерусәлимә ҝедирик. Пејғәмбәрләрин инсан Оғлуна аид јаздыглары һәр шеј јеринә јетәҹәк.+
32 Мәсәлән, о, башга халглардан олан адамларын әлинә вериләҹәк.+ Ону лаға гојаҹаглар+, тәһгир едәҹәкләр+, үзүнә түпүрәҹәкләр.
33 Ону гамчы илә дөјәҹәк, сонра өлдүрәҹәкләр,+ амма о, үчүнҹү ҝүн дириләҹәк».+
34 Анҹаг шаҝирдләр бу сөзләрдән бир шеј баша дүшмәдиләр, чүнки бунларын мәнасы онлардан ҝизләдилмишди, буна ҝөрә дә онун дедикләрини дәрк етмәдиләр.
35 Иса Әриһаја јахынлашанда јолун гырағында бир кор диләнчи отурмушду.+
36 О, јолдан чохлу адамын кечдијини ешидәндә нә баш вердијини сорушду.
37 Она дедиләр: «Нәсрани Иса кечир!»
38 Кор буну ешидәндә гышгырды: «Еј Давуд Оғлу Иса, мәнә рәһм ет!»
39 Габагда ҝедәнләр тәпинәрәк ону сусдурмаға чалышдылар, амма о, даһа да бәркдән гышгырмаға башлады: «Давуд Оғлу, мәнә рәһм ет!»
40 Иса ајаг сахлады вә әмр етди ки, о адамы јанына ҝәтирсинләр. О јахынлашанда Иса сорушду:
41 «Нә истәјирсән? Сәнин үчүн нә едим?» О ҹаваб верди: «Аға, ҝөзләримә шәфа вер».
42 Иса она деди: «Гој ҝөзләрин ҝөрсүн, иманын сәни сағалтды».+
43 Һәмин андаҹа о адамын ҝөзләри ачылды вә о, Аллаһа алгыш охуја-охуја Исанын ардынҹа ҝетди.+ Буну ҝөрән ҹамаат да Аллаһа алгыш охуду.+
