Лука 2:1—52

  • Иса пејғәмбәрин анадан олмасы (1—7)

  • Чобанларын гаршысында мәләкләр пејда олур (8—20)

  • Сүннәт вә пакланма (21—24)

  • Шәмун Мәсиһи ҝөрүр (25—35)

  • Һәннә көрпә барәдә данышыр (36—38)

  • Насирәјә гајыдыш (39, 40)

  • Он ики јашлы Иса мәбәддә (41—52)

2  О ҝүнләрдә Сезар Август бүтүн империјада* әһалинин сијаһыја алынмасы үчүн фәрман верди.  (Бу, илк сијаһыјаалма иди вә Кирини Суријанын валиси оланда кечирилмишди.)  Һәр кәс гејдијјатдан кечмәк үчүн өз шәһәринә ҝетди.  Јусиф+ дә Давуд евиндән вә нәслиндән олдуғуна ҝөрә Ҹәлиләнин Насирә шәһәриндән чыхыб Јәһудијјәјә, Давудун Бејтләһм+ адланан шәһәринә јола дүшдү.  О, артыг Мәрјәмлә евләндији үчүн+ онунла бирликдә гејдијјатдан кечмәјә ҝетди. Мәрјәм бир аздан доғмалы иди.+  Онлар Бејтләһмдә оларкән Мәрјәмин доғмаг вахты ҝәлди.  Мәрјәм бир оғлан ушағы доғду. Бу, онун илки иди.+ О, ушағы бәләјиб төвләдә ахура гојду,+ чүнки меһманханада јер тапа билмәмишдиләр.  О јерләрдә чобанлар варды, онлар чөлдә галыб ҝеҹәләр сүрүләринин кешијини чәкирдиләр.  Бирдән Јеһованын мәләји онларын гаршысында пејда олду вә Јеһованын ҹалалы онларын әтрафына нур әләди. Чобанлары горху бүрүдү. 10  Мәләк онлара деди: «Горхмајын! Мән сизә бүтүн инсанлара бәхтијарлыг бәхш едәҹәк мүждәни чатдырмаға ҝәлмишәм. 11  Бу ҝүн Давудун шәһәриндә+ сизин үчүн хиласкар,+ Аға Мәсиһ доғулуб.+ 12  Сизә нишан верирәм: ахурун ичиндә, бәләкдә бир көрпә тапаҹагсыныз». 13  Гәфләтән бу мәләјин јанында сајсыз-һесабсыз мәләкләр*+ ҝөрүндү. Онлар Аллаһы мәдһ едәрәк дејирдиләр: 14  «Ҝөјләрдәки Аллаһымыза алгыш олсун! Јердә Онун бәјәндији инсанлара сүлһ нәсиб олсун!» 15  Мәләкләр ҝөјә галхандан сонра чобанлар бир-биринә дедиләр: «Ҝәлин елә бу саат дуруб Бејтләһмә ҝедәк вә Јеһованын бизә билдирдији бу һадисәни ҝөзүмүзлә ҝөрәк». 16  Онлар дәрһал јола дүшдүләр, ҝәлиб Мәрјәми, Јусифи вә ахурда јатан көрпәни тапдылар. 17  Буну ҝөрәндә мәләјин бу ушаг һаггында сөјләдикләрини онлара данышдылар. 18  Чобанларын дедикләрини ешидәнләр мат-мәәттәл галдылар. 19  Мәрјәм исә ешитдикләрини үрәјиндә сахлајыр, онларын мәнасы үзәриндә дүшүнүрдү.+ 20  Сонра чобанлар ҝөрүб-ешитдикләри һәр шеј үчүн Аллаһа һәмд-сәна едә-едә ҝери гајытдылар. Һәр шеј онлара дејилдији кими иди. 21  Сәккизинҹи ҝүн көрпәни сүннәт етмәк+ вахты ҝәләндә онун адыны Иса гојдулар. Бу ады һамилә галмаздан әввәл Мәрјәмә мәләк сөјләмишди.+ 22  Мусанын Ганунуна әсасән,+ пак олмаг вахтлары јетишәндә ушағы Јеһоваја тәгдим* етмәк үчүн Јерусәлимә ҝәтирдиләр. 23  Чүнки Јеһованын ганунунда «илк доғулан оғлан ушағы Јеһоваја мәхсусдур*»+ дејилмишдир. 24  Онлар һәмчинин Јеһованын Ганунундакы «бир ҹүт гумру гушу, ја да ики бала ҝөјәрчин ҝәтирин»+ бујруғуна әсасән гурбан ҝәтирдиләр. 25  Јерусәлимдә Шәмун адлы салеһ вә мөмин бир киши варды. О, Исраилин тәсәлли тапаҹағы ҝүнләри ҝөзләјирди+ вә мүгәддәс руһ онун үзәриндә иди. 26  Аллаһ мүгәддәс руһ васитәсилә она билдирмишди ки, о, Јеһованын Мәсиһини ҝөрмәјинҹә өлмәјәҹәк. 27  Шәмун мүгәддәс руһун тәсири илә мәбәдә ҝәлди. Елә бу вахт Јусиф вә Мәрјәм дә Ганунун тәләбини иҹра етмәк үчүн көрпә Исаны мәбәдә ҝәтирмишдиләр.+ 28  Шәмун көрпәни гуҹағына алыб Аллаһа алгыш етди: 29  «Ја Күлли-Ихтијар Аллаһ! Дедијин кими, инди гулун гәбрә архајын ҝедә биләр,+ 30  чүнки хилас јолуну өз ҝөзләримлә ҝөрдүм,+ 31  о јолу ки Сән бүтүн халгларын өнүндә һазырладын.+ 32  О, халгларын+ ҝөзүндәки дувағы галдыран ишыгдыр,+ халгын Исраилин шәрәфидир». 33  Ушағын атасы илә анасы онун һаггында дејиләнләрә тәәҹҹүбләнирдиләр. 34  Шәмун онлара хејир-дуа вериб ушағын анасы Мәрјәмә деди: «Бах, о, Исраилдә бир чохларынын јыхылмасы+ вә јенидән галхмасы үчүндүр.+ О, бир нишанәдир, она һәгарәтлә јанашаҹаглар.+ 35  (Сәнинсә бағрыны, санки, гылынҹ јараҹаг.)+ Бунунла бир чохларынын үрәјинин дүшүнҹәләри үзә чыхаҹаг». 36  Ашир гәбиләсиндән олан Фәнуилин гызы пејғәмбәр Һәннә дә орада иди. (Артыг аһыл јашына чатмыш бу гадын әрә ҝедиб әри илә ҹәми једди ил јашамыш 37  вә сонра дул галмышды. Инди онун сәксән дөрд јашы варды.) О, һәмишә мәбәддә олурду, оруҹ тутуб дуа едир, ҝеҹә-ҝүндүз ибадәт едирди. 38  Бу вахт бу гадын онлара јахынлашыб Аллаһа шүкүр етмәјә вә Јерусәлимин гуртулушуну ҝөзләјәнләрә ушаг һаггында данышмаға башлады.+ 39  Јусиф вә Мәрјәм Јеһованын ганунунун тәләб етдији һәр шеји иҹра етдикдән сонра+ Ҹәлиләјә, өз шәһәрләри Насирәјә гајытдылар.+ 40  Ушаг исә јаваш-јаваш бөјүјүр, ҝүҹләнир вә һикмәтлә долурду. Аллаһын лүтфү дә онунла иди.+ 41  Онун валидејнләри һәр ил Јерусәлимә Пасха бајрамына+ ҝедирдиләр. 42  Исанын он ики јашы оланда валидејнләри, һәмишәки кими, ора бајрама ҝетдиләр.+ 43  Амма гајыданбаш Иса Јерусәлимдә галды, валидејнләринин исә бундан хәбәри јох иди. 44  Валидејнләри онун јол јолдашларынын арасында олдуғуну дүшүнүб бир ҝүн јол ҝетдиләр, сонра ону гоһумларын вә таныш-билишин арасында ахтармаға башладылар. 45  Ону тапмајанда Јерусәлимә гајыдыб орада ахтардылар. 46  Нәһајәт, үч ҝүндән сонра ону мәбәддә тапдылар. О, мүәллимләрин арасында отуруб онлара гулаг асыр вә суал верирди. 47  Исаны динләјәнләрин һамысы онун зәкасына вә ҹавабларына валеһ олурду.+ 48  Валидејнләри ону ҝөрәндә мат-мәәттәл галдылар. Анасы она деди: «Оғлум, сән нијә белә еләдин? Атанла мән сәни чох ахтардыг, сәни тапана гәдәр үрәјимизи једик». 49  Амма Иса онлара деди: «Мәни нијә ахтарырдыныз? Мәҝәр билмирдиниз ки, мән Атамын евиндә олмалыјам?»+ 50  Онларса Исанын нәдән данышдығыны баша дүшмәдиләр. 51  Иса валидејнләри илә бирликдә Насирәјә ҝәлди. О, бундан сонра да валидејнләринин сөзүндән чыхмады.+ Анасы бүтүн бу сөзләри үрәјиндә горујуб сахлајырды.+ 52  Иса бөјүјүр, һикмәтлә долур, Аллаһын вә инсанларын һүсн-рәғбәтини газанырды.

Һашијәләр

Јахуд бүтүн јер үзүндә.
Һәрфән: бөјүк ҝөјләр ордусу.
Јахуд Јеһоваја ушағын фидјәсини өдәмәк үчүн. Сј 18:15, 16 ајәләринә бах.
Һәрфән: Јеһова үчүн мүгәддәсдир.