Лука 5:1—39
5 Бир дәфә Иса Ҝеннесарет ҝөлүнүн*+ саһилиндә дуруб Аллаһын сөзүнү халга өјрәдирди. Ҹамаат гулаг асыр вә ҝет-ҝедә ону сыхышдырырды.
2 Иса ҝөлүн гырағында ики гајыг ҝөрдү. Балыгчылар гајыглардан дүшүб торларыны јујурдулар.+
3 О, гајыглардан биринә минди. Бу гајығын саһиби Шимон иди. Иса ондан хаһиш етди ки, гајығы саһилдән бир аз араласын. Сонра гајыгда әјләшиб ҹамаатын гаршысында вәз етмәјә башлады.
4 Иса сөзүнү битирәндә Шимона деди: «Гајығы дәрин бир јерә сүрүб торлары суја атын».
5 Шимон исә деди: «Мүәллим, бүтүн ҝеҹәни әлләшмишик, амма бир шеј тутмамышыг.+ Инди ки сән дејирсән, баш үстә, торлары атарам».
6 Онлар белә етдикдә о гәдәр балыг тутдулар ки, торлары јыртылмаға башлады.+
7 Онлар о бири гајыгдакы јолдашларыны ишарә илә көмәјә чағырдылар. Јолдашлары јахынлашыб һәр ики гајығы балыгла долдурдулар. Гајыглар о гәдәр долду ки, ағырлыгдан батмаға башлады.
8 Буну ҝөрән Шимон Бутрус Исанын ајагларына јыхылыб деди: «Аға, мән ҝүнаһлы адамам, сәнә лајиг дејиләм».
9 Чүнки бир белә балыг тутдугларына ҝөрә ону вә јанындакылары һејрәт бүрүмүшдү.
10 Шимонла бәрабәр ишләјән Зәбәдинин оғланлары+ Јагуб вә Јәһја да һејрәт ичиндә идиләр. Амма Иса Шимона деди: «Горхма! Индән белә адам овлајаҹагсан».+
11 Онлар гајыглары саһилә чыхартдылар вә һәр шеји гојуб Исанын ардынҹа ҝетдиләр.+
12 Бир дәфә дә Иса бир шәһәрдә оланда башдан-ајағадәк ҹүзам ичиндә олан бир адамла растлашды. Һәмин адам Исаны ҝөрәндә онун гаршысында үзүгојлу јыхылыб јалвармаға башлады: «Аға, әҝәр истәсән, мәни тәмизләјә биләрсән».+
13 Иса әлини узадыб она тохунду вә деди: «Истәјирәм. Тәмизлән». Һәмин андаҹа о адамын ҹүзамы кечди.+
14 Иса она тапшырды ки, бу барәдә һеч кимә данышмасын. Она деди: «Анҹаг ҝет, өзүнү каһинә ҝөстәр вә онлара шәһадәт олсун дејә,+ Мусанын әмр етдији кими,+ тәмизләндијин үчүн гурбан ҝәтир».
15 Лакин Исанын сорағы даһа чох јајылырды, ону динләмәк вә азар-безардан шәфа тапмаг үчүн онун јанына издиһамлар ҝәлирди.+
16 Иса дуа етмәк үчүн тез-тез чөллүјә ҝедирди.
17 Ҝүнләрин бир ҝүнү Иса вәз едирди. Јерусәлимдән, Ҹәлиләнин вә Јәһудијјәнин бүтүн кәндләриндән ҝәлмиш фәрисиләр вә Ганун мүәллимләри дә орада әјләшмишдиләр. Јеһова она инсанлара шәфа вермәк ҝүҹү вермишди.+
18 Һәмин вахт бир нечә адам ифлиҹ олмуш бир хәстәни хәрәкдә ора ҝәтирди вә ону ичәри салыб Исанын гаршысына гојмаг истәди.+
19 Лакин басабас олдуғундан ичәри ҝирә билмәдиләр, она ҝөрә дә дама чыхыб кирәмитләри галдырдылар вә хәстәни хәрәкдәҹә тавандан ашағы салладыб Исанын гаршысындакы адамларын арасына гојдулар.
20 Онларын иманыны ҝөрән Иса хәстәјә деди: «Гардаш, ҝүнаһларын бағышланды».+
21 Мирзәләр вә фәрисиләр исә дүшүнмәјә башладылар: «Бу кимдир ки, белә күфр данышыр? Аллаһдан башга ким ҝүнаһ бағышлаја биләр?»+
22 Иса онларын фикирләрини баша дүшүб деди: «Үрәјиниздә нә фикирләширсиниз?
23 “Ҝүнаһларын бағышланды” демәк асандыр, јохса “ајаға галх, јери”?
24 Анҹаг сиз инсан Оғлунун јердә ҝүнаһлары бағышламаға сәлаһијјәти олдуғуну биләсиниз дејә...» Ифлиҹ олмуш адама деди: «Дур, хәрәји ҝөтүр, евинә ҝет».+
25 Һәмин адам дәрһал ајаға галхды вә хәрәји ҝөтүрүб Аллаһа алгыш охуја-охуја евинә јолланды.
26 Һамыны һејрәт бүрүдү вә онлар Аллаһы мәдһ етмәјә башладылар. Онлар һејрәт ичиндә: «Биз һәлә белә мөһтәшәм шеј ҝөрмәмишик!» — дејирдиләр.
27 Бундан сонра Иса чөлә чыхыб Лави адлы бир верҝијығаны ҝөрдү. О, верҝи идарәсиндә отурмушду. Иса она деди: «Ардымҹа ҝәл».+
28 О, һәр шеји гојуб ајаға галхды вә Исанын ардынҹа ҝетди.
29 Лави өз евиндә Иса үчүн бөјүк зијафәт гурду. Сүфрә архасында онларла бирликдә чохлу верҝијыған вә башга адамлар да вар иди.+
30 Фәрисиләр вә онларын мирзәләри Исанын шаҝирдләринә дејинмәјә башладылар: «Нијә сиз верҝијығанларла, ҝүнаһлыларла јејиб-ичирсиниз?»+
31 Иса онлара ҹаваб верди: «Һәкимә сағлам адамлар јох, хәстәләр мөһтаҹдыр.+
32 Мән салеһләри јох, ҝүнаһлылары төвбәјә чағырмаға ҝәлмишәм».+
33 Онлар Исаја дедиләр: «Јәһјанын вә фәрисиләрин шаҝирдләри тез-тез оруҹ тутур, һәрарәтлә дуалар едир, сәнинкиләр исә јејиб-ичир».+
34 Иса онлара деди: «Бәј јанларында оларкән мәҝәр онун достларыны оруҹ тутмаға мәҹбур етмәк олар?
35 Амма ҝүн ҝәләҹәк, бәји+ араларындан ҝөтүрәҹәкләр, бах о ҝүнләрдә онлар оруҹ тутаҹаглар».+
36 Сонра Иса онлара бир мисал чәкди: «Һеч ким тәзә палтардан кәсиб көһнә палтара јамаг тикмир, белә етсә, тәзә јамаг гопар. Тәзә палтардан кәсилмиш јамаг көһнә палтара јарамыр.+
37 Һәмчинин һеч ким тәзә шәрабы көһнә тулуглара төкмүр. Белә етсә, тәзә шәраб көһнә тулуглары јыртыб јерә төкүләр, тулуглар да јарарсыз олар.
38 Тәзә шәраб тәзә тулуглара төкүлмәлидир.
39 Көһнә шәрабы ичән тәзә шәраб истәмәз. “Көһнә шәраб јахшыдыр”, — дејәр».
Һашијәләр
^ Ҹәлилә дәнизи.
