Марк 12:1—44

  • Ҹани бағбанлар һагда мәсәл (1—12)

  • Аллаһ вә падшаһ (13—17)

  • Дирилмә барәдә суал (18—27)

  • Ики ән ваҹиб әмр (28—34)

  • Мәсиһ Давудун оғлудур? (35—37а)

  • Өзүнүзү мирзәләрдән ҝөзләјин (37б—40)

  • Касыб дул гадынын ианәси (41—44)

12  Иса сөзүнә мәсәлләрлә давам етди: «Бир адам үзүм бағы салды.+ Бағы чәпәрләди, үзүм сыхмаг үчүн чала газды, бир гүллә тикди+ вә бағы бағбанлара иҹарәјә вериб башга өлкәјә јолланды.+  Мәһсул јығымы мөвсүмүндә о, өз нөкәрини ҝөндәрди ки, бағбанлар она бағын барындан версинләр.  Бағбанлар исә нөкәри гамарлајыб дөјдүләр вә әлибош ҝери гајтардылар.  Бағын саһиби онларын јанына башга бир нөкәр ҝөндәрди, лакин бағбанлар онун башыны јардылар, ону алчалтдылар.+  О, бир нөкәрини дә ҝөндәрди, бағбанлар ону өлдүрдүләр. Бағ саһиби ора чохлу нөкәр ҝөндәрди, лакин бағбанлар бәзиләрини дөјдүләр, бәзиләрини өлдүрдүләр.  Бағ саһибинин бир севимли оғлу+ вар иди. О: “Оғлума һөрмәтлә јанашарлар”, — дејиб лап ахырда бағбанларын јанына оғлуну ҝөндәрди.  Анҹаг бағбанлар бир-бириләринә дедиләр: “Бу варисдир.+ Ҝәлин ону өлдүрәк, мирас бизим олсун”.  Бағбанлар ону тутуб өлдүрдүләр вә бағдан чөлә атдылар.+  Ҝөрәсән, бағын саһиби нә едәҹәк? О ҝәлиб бағбанлары өлдүрәҹәк, үзүм бағыны исә башгаларына верәҹәк.+ 10  Мәҝәр бу сөзләри охумамысыныз: “Бәнналарын рәдд етдикләри даш күнҹүн әсас дашы олду.+ 11  Буну едән Јеһовадыр, биз буна һејран галмышыг”?»+ 12  Онлар Исанын бу мәсәли онлара аид етдијини баша дүшүб ону тутмаг истәдиләр. Анҹаг халгдан горхурдулар. Буна ҝөрә дә Исадан ајрылыб ҝетдиләр.+ 13  Сонра онлар Исаны сөздә тутмаг үчүн јанына бир нечә фәрисини вә Һиродун ардыҹылыны ҝөндәрдиләр.+ 14  Онлар ҝәлиб дедиләр: «Устад, биз билирик ки, сән дүз адамсан, Аллаһын јолуну һәгигәтә мүвафиг өјрәдирсән, киминсә рәғбәтини газанмаға чалышмырсан, чүнки инсанын һансы тәбәгәдән олмасы сәни марагландырмыр. Сәнҹә, падшаһа* ҹан верҝиси өдәмәк дүзҝүндүр, ја јох? 15  Өдәјәк, јохса өдәмәјәк?» Иса онларын ријакарлығыны дујуб деди: «Мәни нијә сынајырсыныз? Бир динар* ҝәтирин ҝөрүм». 16  Она бир динар вердиләр. Иса сорушду: «Бурада кимин сурәти вә титулу һәкк олунуб?» Онлар ҹаваб вердиләр: «Падшаһын». 17  Онда Иса деди: «Падшаһа мәхсус шејләри падшаһа,+ Аллаһа мәхсус шејләри Аллаһа верин».+ Онлар Исанын сөзләринә мат галдылар. 18  Сонра онун јанына дирилмәјә инанмајан саддукиләр+ ҝәлиб дедиләр:+ 19  «Устад, Муса бизә јазыб ки, әҝәр бир адам өзүндән сонра өвлад гојмајыб өләрсә, гардашы онун дул галмыш арвадыны алмалы вә онун нәслини давам етдирмәлидир.+ 20  Једди гардаш вар иди: бөјүк гардаш евләнди, амма өвлад гојмајыб өлдү. 21  Сонра о гадыны икинҹи гардаш алды. О да өвладсыз өлдү. Үчүнҹүсү дә еләҹә. 22  Једди гардашын һеч бири өзүндән сонра ушаг гојмады. Һамыдан ахырда гадын өлдү. 23  Дириләндән сонра бу гадын һансы гардашын арвады олаҹаг? Ахы једдиси дә ону алмышды». 24  Иса онлара ҹаваб верди: «Сиз нә Мүгәддәс Јазылары билирсиниз, нә дә Аллаһын гүдрәтиндән хәбәриниз вар. Буна ҝөрә дә јанылырсыныз.+ 25  Ахы дириләндән сонра кишиләр евләнмәјәҹәк, гадынлар да әрә ҝетмәјәҹәкләр. Онлар ҝөјдәки мәләкләр кими олаҹаглар.+ 26  О ки галды өлүләрин дирилмәсинә, мәҝәр Мусанын китабында, кол һаггындакы әһвалатда Аллаһын Мусаја: “Мән Ибраһимин Аллаһы, Исһагын Аллаһы вә Јагубун Аллаһыјам”, — дедијини һеч охумамысыныз?+ 27  О, өлүләрин јох, дириләрин Аллаһыдыр. Сиз бәрк јанылырсыныз».+ 28  Орада бу мүбаһисәни ешидән бир мирзә вар иди. Мирзә Исанын онлара јахшы ҹаваб вердијини билдији үчүн ондан сорушду: «Бүтүн әмрләрин арасында ән ваҹиб әмр һансыдыр?»+ 29  Иса ҹаваб верди: «Ән ваҹиб әмр будур: “Динлә, еј Исраил! Аллаһымыз Јеһова тәк олан Јеһовадыр. 30  Аллаһын Јеһованы бүтүн гәлбинлә, бүтүн варлығынла, бүтүн ағлынла вә вар ҝүҹүнлә сев”.+ 31  Икинҹи әмр исә будур: “Башгасыны өзүнү севдијин кими сев”.+ Бунлардан бөјүк әмр јохдур». 32  Мирзә она деди: «Устад, јахшы дедин. Доғру дејирсән ки, “О, тәкдир, Ондан башгасы јохдур”+ 33  вә инсанын Ону бүтүн гәлбилә, бүтүн дүшүнҹәси илә, вар гүввәси илә севмәси, һәмчинин башгасыны өзү кими севмәси бүтүн јандырма гурбанларындан вә башга гурбанлардан гат-гат гијмәтлидир».+ 34  Иса онун ағылла ҹаваб вердијини ҝөрүб деди: «Сән Аллаһын Падшаһлығындан узаг дејилсән». Артыг һеч кәс ҹүрәт едиб она суал вермәди.+ 35  Сонра Иса мәбәддә сөзүнә давам едәрәк бунлары деди: «Нә үчүн мирзәләр дејирләр ки, Мәсиһ Давудун оғлудур?+ 36  Давуд өзү мүгәддәс руһун+ тәсири илә демишди: “Јеһова Ағама деди: “Дүшмәнләрини ајағынын алтына гојанадәк сағымда отур”.+ 37  Әҝәр Давуд ону “Аға” адландырырса, о, Давудун оғлу неҹә ола биләр?»+ Ҹамаат ону бөјүк мәмнунијјәтлә динләјирди. 38  Иса сөзүнә давам етди: «Өзүнүзү мирзәләрдән ҝөзләјин. Онлар узун әбаларда ҝәзмәји, базар мејданларында ҹамаатдан салам алмағы,+ 39  синагогларда габаг ҹәрҝәләрдә, зијафәтләрдә јухары башда отурмағы севирләр.+ 40  Онлар дул гадынларын евләрини талајырлар, өзләрини мөмин ҝөстәрмәк үчүн узун-узады дуа едирләр. Онлара даһа ағыр һөкм кәсиләҹәк». 41  Иса әјләшди. Һәмин јердән хәзинә габлары+ јахшы ҝөрүнүрдү. О, ҹамаатын габлара пул атмағына бахмаға башлады. Варлылар хәзинә габларына чохлу пул атырдылар.+ 42  Бир касыб дул гадын ҝәлиб габа ики хырда пул* салды.+ 43  Иса шаҝирдләрини јанына чағырыб деди: «Буну билин ки, бу касыб дул гадын хәзинә габына һамыдан чох атды.+ 44  чүнки онларын һамысы варларынын артыглығындан ианә вердиләр, бу гадын исә јохсул ола-ола доланмаг үчүн нәји вардыса, һамысыны верди».+

Һашијәләр

Һәрфән: Сезара.
Һәрфән: бир кодранта бәрабәр ики лепта. Б14 әлавәсинә бах.