Марк 4:1—41

  • ПАДШАҺЛЫГ ҺАГГЫНДА МӘСӘЛЛӘР (1—34)

    • Әкинчи (1—9)

    • Иса нә үчүн мәсәл чәкир (10—12)

    • Әкинчи мәсәлинин изаһы (13—20)

    • Чырағы зәнбил алтына гојмазлар (21—23)

    • Һансы өлчү илә өлчүрсән (24, 25)

    • Јатан әкинчи (26—29)

    • Хардал тохуму (30—32)

    • Мәсәлләрдән истифадә (33, 34)

  • Иса фыртынаны јатырыр (35—41)

4  Иса јенидән дәниз кәнарында вәз етмәјә башлады. Онун јанына чохлу адам јығышды, буна ҝөрә дә о, гајыға миниб саһилдән бир аз араланды. Ҹамаат исә саһилдә дајанмышды.+  Иса мәсәлләр+ чәкәрәк онлара чох шеј өјрәтмәјә башлады. О деди:+  «Гулаг асын. Бир әкинчи тохум сәпмәјә чыхды.+  Тохум сәпәркән тохумлардан бәзиси јол кәнарына дүшдү вә гушлар ҝәлиб онлары дәнләди.  Бәзиси торпағы аз олан дашлыға дүшдү вә торпаг дәрин олмадығындан дәрһал ҹүҹәрди.+  Амма ҝүнәш чыханда солду вә көкү олмадығындан гуруду.  Бәзи тохумлар тиканлыға дүшдү. Тикан коллары бөјүјүб онлары боғду вә онлар бар вермәди.+  Амма бәзиләри мүнбит торпаға дүшдү, ҹүҹәриб бој атды вә бар ҝәтирди. Онлар отузгат, алтмышгат вә јүзгат бар вердиләр».+  Иса әлавә етди: «Гулағы олан гој ешитсин!»+ 10  Иса тәк галанда он ики һәвариси вә әтрафында оланлар чәкдији мәсәлләрлә бағлы ону сорғу-суала тутдулар.+ 11  Иса онлара деди: «Сизә Аллаһын Падшаһлығынын мүгәддәс сиррини+ баша дүшмәк әнамы верилиб, амма галанларына һәр шеј мәсәлләрлә сөјләнилир ки,+ 12  бахсалар да бир шеј ҝөрмәсинләр, ешитсәләр дә, бир шеј анламасынлар, һеч вахт ҝери дөнмәсинләр вә Аллаһ онлары бағышламасын».+ 13  Сонра әлавә етди: «Бу мәсәли баша дүшмүрсүнүзсә, о бириләрини неҹә баша дүшәҹәксиниз? 14  Әкинчи Аллаһын сөзүнү сәпир.+ 15  Бәзи адамларда сөз, санки, јол кәнарында әкилиб. Онлар сөзү ешидәр-ешитмәз Шејтан ҝәлиб+ үрәкләринә сәпилмиш тохуму апарыр.+ 16  Диҝәр адамларда сөз, санки, дашлыгда әкилиб. Онлар сөзү ешидән кими севинҹлә гәбул едирләр.+ 17  Амма көк атмадығындан узун мүддәт дура билмирләр. Аллаһын сөзүнә ҝөрә чәтинлик, тәгиб башлајан кими онлар имандан дөнүрләр. 18  Бәзиләриндә исә тохум, санки, тиканлыға дүшүб. Онлар сөзү ешидир,+ 19  лакин бу зәманәнин гајғылары+, вар-дөвләтин алдадыҹы гүввәси+ вә диҝәр арзулар+ үрәкләринә јол тапыр, сөзү боғур вә сөз бар ҝәтирмир. 20  Нәһајәт, мүнбит торпагда әкиләнләр Аллаһын сөзүнү динләјән, ону сидги-үрәкдән гәбул едән адамлардыр. Белә адамлар отузгат, алтмышгат вә јүзгат бәһрә верирләр».+ 21  Иса сөзүнә давам етди: «Һеч ҝөрмүсүнүз ки, чырағы сәбәтин вә ја чарпајынын алтына гојсунлар? Ону чырагдана гојурлар, елә дејил?+ 22  Бәли, елә бир сирр јохдур ки, әввәл-ахыр үстү ачылмасын, елә бир ҝизли шеј јохдур ки, ашкар олунмасын.+ 23  Гулағы олан гој ешитсин».+ 24  Сонра Иса деди: «Сөзләримә диггәтлә гулаг асын.+ Һансы өлчү илә өлчүрсүнүзсә, о өлчү илә дә сизә өлчәҹәкләр, һәлә үстүнә әлавә дә едәҹәкләр. 25  Кимдә варса, она даһа чох вериләҹәк,+ кимдә јохдурса, әлиндәки дә алынаҹаг».+ 26  Иса давам етди: «Аллаһын Падшаһлығы бир адамын торпаға тохум сәпмәсинә бәнзәјир. 27  О, ҝеҹә јатыр, сәһәр дурур, амма тохум неҹә ҹүҹәрир, неҹә бөјүјүр, о адамын хәбәри олмур. 28  Торпаг өз-өзүнә тәдриҹән бар јетишдирир: әввәлҹә ҝөвдә ҹүҹәрир, сонра сүнбүл әмәлә ҝәлир, нәһајәт, сүнбүлдә дән јетишир. 29  Мәһсул јетишән кими адам орағы ишә салыр, чүнки бичин вахты јетишиб». 30  Иса сөзүнә давам етди: «Аллаһын Падшаһлығыны нәјә бәнзәдәк? Ону һансы мәсәллә изаһ едәк? 31  Падшаһлыг хардал тохумуна бәнзәјир. Әкин вахты тохумлар арасында ән хырдасы одур.+ 32  Амма јерә әкиләндән сонра бөјүјүб бүтүн бостан биткиләри арасында ән јекәси олур вә гол-будаг атыр, ҝөј гушлары да ҝәлиб онун көлҝәсиндә јува салырлар». 33  Иса буна бәнзәр чохлу мәсәл+ чәкир, Аллаһын сөзүнү онлара гавраја билдикләри гәдәр данышырды. 34  Бәли, Иса данышанда һәмишә мәсәл чәкирди, лакин сонра һәр шеји тәкликдә шаҝирдләринә изаһ едирди.+ 35  Һәмин ҝүн ахшам дүшәндә Иса онлара деди: «Ҝәлин о бири саһилә үзәк».+ 36  Онлар ҹамааты јола саландан дәрһал сонра Исаны гајыгла апардылар. Орада башга гајыглар да вар иди.+ 37  Бирдән ҝүҹлү фыртына гопду. Амансыз далғалар гајыға чырпылырды. Гајыг батмаг үзрә иди.+ 38  Иса бу заман гајығын дал тәрәфиндә башыны балыша гојуб јатмышды. Шаҝирдләр ону ојадыб дедиләр: «Устад, мәҝәр сәнин веҹинә дејил ки, биз батырыг?» 39  Иса дуруб күләји рам етди вә дәнизә әмр етди: «Дајан! Сакит ол!»+ Күләк јатды, әтрафа дәрин сүкут чөкдү. 40  О, шаҝирдләрә деди: «Нијә горхдунуз? Һәлә дә иманыныз јохдур?» 41  Онлар бәрк горхмушдулар вә бир-бириләринә дејирдиләр: «Бу кимдир ки, һәтта күләк дә, дәниз дә она итаәт едир?»+

Һашијәләр