Мәтта 12:1—50
12 Бир шәнбә ҝүнү Иса зәмиләрин арасындан кечирди. Онун шаҝирдләри аҹ идиләр вә сүнбүлләри дәриб јемәјә башладылар.+
2 Буну ҝөрән фәрисиләр она дедиләр: «Бах, сәнин шаҝирдләрин шәнбә ҝүнү гадаған олунмуш иши ҝөрүрләр».+
3 Иса онлара деди: «Мәҝәр охумамысыныз, Давудла јолдашлары аҹанда Давуд нә етмишди?+
4 Аллаһын евинә ҝирдијини вә јолдашлары илә бирликдә тәгдим чөрәкләрини* једијини мәҝәр билмирсиниз?+ Һалбуки онлар гануна ҝөрә о чөрәкләри јејә билмәздиләр, о чөрәкләри јалныз каһинләр јејә биләрди.+
5 Јахуд Төвратда* охумамысыныз ки, шәнбә ҝүнләри каһинләр мәбәддә шәнбә ҝүнүнү позурлар, амма ҝүнаһкар сајылмырлар?+
6 Буну билин ки, бурада мәбәддән дә бөјүк бир адам дуруб.+
7 Әҝәр сиз “Мән гурбан јох,+ мәрһәмәт истәјирәм”+ сөзләринин мәнасыны баша дүшсәјдиниз, ҝүнаһсыз адамлары мәһкум етмәздиниз.
8 Чүнки инсан Оғлу шәнбәнин ағасыдыр».+
9 Иса орадан чыхыб онларын синагогуна ҝәлди.
10 Орада әли гурумуш бир адам варды.+ Исаны тәгсирләндирмәјә бир бәһанә тапмаг үчүн ондан сорушдулар: «Гануна ҝөрә шәнбә ҝүнү адам сағалтмаг олар?»+
11 Иса онлара ҹаваб верди: «Аранызда елә адам вармы ки, бирҹә гојуну олса вә һәмин гојун шәнбә ҝүнү чалаја дүшсә, ону орадан чыхармасын?+
12 Амма ҝөр инсан гојундан нә гәдәр гијмәтлидир! Бәли, гануна ҝөрә шәнбә ҝүнү саваб иш ҝөрмәк олар».
13 Сонра о, шикәст адама деди: «Әлини узат». О адам әлини узатды вә гурумуш әли о бириси кими сапсағлам олду.
14 Фәрисиләр чыхыб Исаны өлдүрмәк үчүн суи-гәсд һазырладылар.
15 Иса бундан хәбәр тутанда орадан узаглашды. Онун далынҹа чохлу адам ҝетди+ вә Иса онларын һамысыны сағалтды.
16 Сонра онлара бәрк-бәрк тапшырды ки, онун ким олдуғуну һеч кәсә демәсинләр.+
17 Беләҹә, Әшија пејғәмбәр васитәсилә дејилмиш бу сөзләр јеринә јетди:
18 «Будур, Мәним сечдијим, үрәјимҹә олан+ әзиз гулум!+ Мән она мүгәддәс руһуму верәҹәјәм+ вә о, халглара әдаләтин нә олдуғуну изаһ едәҹәк.
19 О мүбаһисә етмәјәҹәк,+ сәсини галдырмајаҹаг, баш күчәләрдә сәси чыхмајаҹаг.
20 Һагг-әдаләти зәфәрә чатдырмајынҹа сынмыш гамышы әзмәјәҹәк,+ көзәрән пилтәни сөндүрмәјәҹәк.
21 Үммәтләр онун адына үмид бағлајаҹаг».+
22 Сонра Исанын јанына ичинә ҹин ҝирмиш кор вә лал бир адам ҝәтирдиләр. Иса ону сағалтды, онун дили вә ҝөзләри ачылды.
23 Ҹамаат бу ишә һејран галыб деди: «Бәлкә, Давуд Оғлу елә будур?»
24 Фәрисиләр исә буну ешидәндә дедиләр: «О, ҹинләри елә ҹинләрин һөкмдары Беелзебубун әли илә говур!»+
25 Онларын фикирләрини билән Иса деди: «Дахилдән парчаланмыш һәр бир падшаһлыг дағылаҹаг вә дахилдән парчаланмыш шәһәр вә ја ев дурмајаҹаг.
26 Ејнилә дә, әҝәр Шејтан Шејтаны говурса, демәли, о, дахилдән парчаланыб. Белә исә, онун падшаһлығы неҹә дураҹаг?
27 Әҝәр мән ҹинләри Беелзебубун әли илә говурамса, ҝөрәсән, сизин шаҝирдләриниз онлары кимин әли илә говурлар? Буна ҝөрә дә сизи онлар мәһкум едәҹәкләр.
28 Јох әҝәр мән ҹинләри Аллаһын руһу илә говурамса, демәли, Аллаһын Падшаһлығы ҝәлиб, сизин исә хәбәриниз јохдур.+
29 Кимсә ҝүҹлү бир адамын евинә неҹә ҝириб вар-дөвләтини талаја биләр? Ҝәрәк әввәлҹә онун әл-голуну бағласын, сонра евини гарәт етсин.
30 Мәним тәрәфимдә олмајан мәним әлејһимәдир вә мәнимлә бир јердә јығмајан дағыдыр.+
31 Буна ҝөрә сизә дејирәм: һәр ҹүр ҝүнаһ вә күфр бағышланаҹаг, анҹаг мүгәддәс руһа гаршы сөјләнилмиш күфр бағышланмајаҹаг.+
32 Мисал үчүн, кимсә инсан Оғлунун әлејһинә бир сөз десә, бағышланаҹаг,+ анҹаг мүгәддәс руһун әлејһинә сөз дејән бағышланмајаҹаг. О, нә бу дөврдә*, нә дә ҝәләҹәк дөврдә әфв олунмајаҹаг.+
33 Јетишдирдијиниз ағаҹ јахшыдырса, мејвәси дә јахшы олаҹаг, јох әҝәр чүрүкдүрсә, мејвәси дә чүрүк олаҹаг. Ағаҹ мејвәсиндән танынар.+
34 Әфи илан балалары,+ сиз пис олдуғунуз һалда, неҹә јахшы шејләр даныша биләрсиниз? Ахы инсан үрәјиндә ашыб-дашан фикирләри дилә ҝәтирир.+
35 Јахшы адам өзүнүн јахшы хәзинәсиндән јахшы шејләр чыхарыр, пис адам исә пис хәзинәсиндән пис шејләр чыхарыр.+
36 Ону билин ки, һәр бир инсан дедији һәр бош сөзә ҝөрә Һөкм ҝүнүндә ҹаваб верәҹәк.+
37 Бәли, инсан сөзләринә ҝөрә ја бәраәт газанаҹаг, ја да мәһкум олунаҹаг».
38 О заман мирзәләрдән вә фәрисиләрдән бәзиләри Исаја деди: «Устад, истәјирик, бизә бир әламәт ҝөстәрәсән».+
39 Иса онлара ҹаваб верди: «Пис вә зинакар нәсил һәмишә әламәт ахтарыр, анҹаг она Јунус пејғәмбәрин әламәтиндән башга әламәт верилмәјәҹәк.+
40 Јунус нәһәнҝ балығын гарнында үч ҝүн, үч ҝеҹә галдығы кими,+ инсан Оғлу да јерин бағрында үч ҝүн, үч ҝеҹә галаҹаг.+
41 Һөкм вахты нејнәвалылар бу нәслин адамлары илә бәрабәр дирилиб онлары мәһкум едәҹәк, чүнки нејнәвалылар Јунусун сөзләрини ешидиб төвбә етдиләр,+ һалбуки бурада Јунусдан даһа бөјүк инсан дуруб.+
42 Һөкм вахты ҹәнуб мәликәси бу нәслин адамлары илә бирликдә дирилиб онлары мәһкум едәҹәк. Чүнки мәликә Сүлејманын һикмәтини динләмәк үчүн дүнјанын о башындан дуруб ҝәлмишди,+ һәрчәнд бурада Сүлејмандан даһа һикмәтлиси дуруб.+
43 Мурдар руһ инсандан чыхандан сонра өзүнә раһат јер тапмаг үчүн гураг јерләри ҝәзиб-долашыр, амма раһат јер тапмыр.+
44 Сонра өз-өзүнә дејир: “Гој чыхдығым евә гајыдым”. Ҝери гајыданда ҝөрүр ки, ора бошдур, силиниб-сүпүрүлүб вә бәрбәзәк ичиндәдир.
45 Сонра ҝедир вә өзүндән гат-гат пис олан башга једди руһ ҝәтирир. Онлар ичәри ҝириб орада јашајырлар. О адамын сону әввәлкиндән даһа бетәр олур.+ Бу пис нәслин дә сону белә олаҹаг».
46 Иса ҹамаатын гаршысында данышаркән анасы вә гардашлары+ ҝәлиб бајырда дурдулар. Онлар Иса илә данышмаг истәјирдиләр.+
47 Бир нәфәр Исаја деди: «Анан вә гардашларын бајырдадырлар, сәнинлә данышмаг истәјирләр».
48 Иса она деди: «Мәним анам вә гардашларым кимдир?»
49 Сонра әлини шаҝирдләринә тәрәф узадыб деди: «Будур мәним анам вә гардашларым!+
50 Ҝөјдәки Атамын ирадәсини јеринә јетирән мәним гардашым, баҹым вә анамдыр».+
