Мәтта 16:1—28

  • Исадан әламәт истәјирләр (1—4)

  • Фәрисиләрин вә саддукиләрин мајасы (5—12)

  • Падшаһлығын ачарлары (13—20)

    • Јығынҹағын тәмәли (18)

  • Иса өз өлүмүнү хәбәр верир (21—23)

  • Әсил шаҝирдлик (24—28)

16  Орада фәрисиләр вә саддукиләр Исанын јанына ҝәлиб ону сынамаг мәгсәдилә ҝөјдән бир әламәт ҝөстәрмәсини истәдиләр.+  Иса онлара ҹаваб верди: «Ахшам дүшәндә дејирсиниз: “Һава јахшы олаҹаг, чүнки ҝөјүн үзү гыпгырмызыдыр”,  сүбһ чағы исә дејирсиниз: “Һәрчәнд ҝөј гызарыб, лакин тутгун олдуғундан бу ҝүн һава сојуг вә јағмурлу олаҹаг”. Ҝөј үзүнүн ҝөрүнүшүнү јозмағы баҹарырсыныз, амма дөврләрин әламәтләрини јоза билмирсиниз!  Пис вә хәјанәткар* нәсил даима әламәт ахтарыр, лакин она Јунусун әламәтиндән+ башга әламәт ҝөстәрилмәјәҹәк».+ Сонра Иса онларын јанындан чыхыб ҝетди.  Бу вахт онун шаҝирдләри о бири саһилә кечдиләр, амма өзләри илә чөрәк ҝөтүрмәји унутдулар.+  Иса онлара деди: «Бахын һа, өзүнүзү фәрисиләрин вә саддукиләрин мајасындан ҝөзләјин».+  Онлар өз араларында данышыб дејирдиләр: «Чөрәк ҝөтүрмәмишик».  Буну билән Иса деди: «Еј аз иманлылар, нијә “чөрәјимиз јохдур” дејирсиниз?  Мәҝәр һәлә дә баша дүшмәмисиниз? Јохса беш мин адамын ҹәми беш чөрәклә неҹә дојдуғу вә артыг галмыш тикәләрдән нечә сәбәт јығдығыныз јадыныздан чыхыб?+ 10  Јахуд дөрд мин адамын једди чөрәклә дојдуғуну вә нечә сәбәт јығдығынызы унутмусунуз?+ 11  Мәҝәр баша дүшмүрсүнүз ки, мән сизинлә чөрәк барәсиндә данышмырам? Дедијим одур ки, өзүнүзү фәрисиләрин вә саддукиләрин мајасындан ҝөзләјин».+ 12  Онда шаҝирдләр анладылар ки, Иса чөрәк мајасындан јох, фәрисиләрин вә саддукиләрин тәлимләриндән узаг дурмаг барәдә данышыр. 13  Иса Филипи Гејсәријјәси әтрафына ҝәлдикдә шаҝирдләриндән сорушду: «Ҹамаат нә дејир? Инсан Оғлу кимдир?»+ 14  Онлар дедиләр: «Кимиси дејир, Вәфтизчи Јәһјадыр,+ кимиси дејир, Илјасдыр.+ Кимиси дә Әрәмја вә ја пејғәмбәрләрдән биридир дејир». 15  Иса онлардан сорушду: «Бәс сизҹә, мән кимәм?» 16  Шимон Бутрус ҹаваб верди: «Сән Мәсиһсән,+ вар олан Аллаһын Оғлусан».+ 17  Иса она деди: «Јунус оғлу Шимон, сән хошбәхт адамсан! Чүнки буну сәнә инсан јох, ҝөјдәки Атам әјан едиб.+ 18  Буну да сәнә дејирәм: сән Бутруссан.+ Мән јығынҹағымы бу гајанын үзәриндә+ тикәҹәјәм вә Мәзар* она галиб ҝәлә билмәјәҹәк. 19  Мән сәнә сәмави Падшаһлығын ачарларыны верәҹәјәм. Јердә бағладығын һәр шеј артыг ҝөјдә бағланмыш олаҹаг, јердә ачдығын һәр шеј артыг ҝөјдә ачылмыш олаҹаг». 20  Сонра Иса шаҝирдләрә бәрк-бәрк тапшырды ки, онун Мәсиһ олдуғуну һеч кәсә демәсинләр.+ 21  О вахтдан етибарән, Иса Јерусәлимә ҝедәҹәјини, ағсаггаллар, бөјүк каһинләр вә мирзәләр тәрәфиндән әзаб чәкәҹәјини, өлдүрүләҹәјини вә үчүнҹү ҝүндә дириләҹәјини шаҝирдләринә баша салмаға башлады.+ 22  Онда Бутрус Исаны гыраға чәкиб мәзәммәт етди: «Өзүнә јазығын ҝәлсин, Аға! Белә шеј һеч вахт ола билмәз!»+ 23  Иса архасыны Бутруса чевириб деди: «Чәкил габағымдан, Шејтан! Сән мәнә мане олурсан. Чүнки сәнин ағлындакы Аллаһын фикирләри дејил, инсан фикирләридир».+ 24  Сонра Иса шаҝирдләринә деди: «Ким ардымҹа ҝәлмәк истәјирсә, гој өзүнү инкар етсин, ишҝәнҹә дирәјини* ҝөтүрүб даима ардымҹа ҝәлсин.+ 25  Һәјатыны хилас етмәк истәјән ону итирәҹәк, амма һәјатыны мәним уғрумда итирән ону газанаҹаг.+ 26  Инсан бүтүн дүнјаја саһиб оларса, амма һәјатыны итирәрсә, бунун она нә фајдасы?+ Јахуд инсан өз һәјатыны гуртармаг үчүн әвәзиндә нә верә биләр?+ 27  Инсан Оғлу мәләкләри илә бирҝә Атасынын ҹалалында ҝәләҹәк вә о заман һәр кәсә әмәлләринә ҝөрә верәҹәк.+ 28  Ешидин вә аҝаһ олун, бурада дуранлардан бәзиләри инсан Оғлунун өз Падшаһлығында ҝәлдијини ҝөрмәјинҹә әсла өлмәјәҹәк».+

Һашијәләр

Јахуд зинакар.
Јун. һадес. Лүғәтә бах.