Мәтта 19:1—30

  • Евлилик вә бошанма (1—9)

  • Субајлыг әнамы (10—12)

  • Иса ушаглара хејир-дуа верир (13—15)

  • Варлы ҹаванын суалы (16—24)

  • Падшаһлыг јолунда гурбанлар (25—30)

19  Иса бу сөзләри дејәндән сонра Ҹәлиләдән чыхды вә Иордан чајынын о тајына, Јәһудијјә сәрһәдләринә ҝәлди.+  Онун далынҹа чохлу адам ҝетди. Иса орада хәстәләри сағалтды.  Фәрисиләр Исанын јанына ҝәлдиләр вә ону сынамаг үчүн сорушдулар: «Киши һәр сәбәбә ҝөрә арвадыны бошаја биләр?»+  Иса онлара ҹаваб верди: «Мәҝәр охумамысыныз ки, Јарадан башланғыҹдан онлары киши вә гадын олараг јарадыб+  вә белә дејиб: “Буна ҝөрә дә инсан өз ата-анасыны тәрк едиб арвадына бағланаҹаг вә икиси бир бәдән олаҹаг”?+  Беләликлә, онлар артыг ики јох, бир бәдәндир. Буна ҝөрә дә Аллаһын бир бојундуругда бирләшдирдијини гој һеч кәс ајырмасын».+  Онлар Исаја дедиләр: «Онда Муса нәјә ҝөрә арвада талаг кағызы вермәји бујуруб ону бошамаға изин вермишди?»+  Иса ҹаваб верди: «Муса инадкар олдуғунуза ҝөрә арвадынызы бошамаға изин вермишди,+ һалбуки башланғыҹдан белә олмајыб.+  Билин вә аҝаһ олун, ким арвадыны әхлагсызлыг* етдијинә ҝөрә дејил, башга сәбәбә ҝөрә бошајыб өзҝәси илә евләнирсә, зина едир».+ 10  Шаҝирдләр она дедиләр: «Әҝәр иш беләдирсә, онда евләнмәмәк даһа јахшыдыр ки!» 11  Иса онлара деди: «Буну һәр кәс баҹармаз, буну јалныз илаһи әнамы оланлар баҹарар.+ 12  Бәзиләри бәдәниндә анаданҝәлмә гүсур олдуғу үчүн евләнә билмир, бәзиләрини инсанлар буна јарарсыз етмишләр *, амма еләләри дә вар ки, сәмави Падшаһлыға ҝөрә өзләри евләнмәкдән имтина едирләр *. Бу ҹүр јашамағы баҹаран гој бу ҹүр јашасын».+ 13  Сонра валидејнләр ушагларыны Исанын јанына ҝәтирдиләр. Онлар истәјирдиләр ки, Иса ушаглар үчүн Аллаһдан хејир-дуа диләсин*. Шаҝирдләр исә онлары данладылар.+ 14  Лакин Иса деди: «Гојун ушаглар јаныма ҝәлсин, онлара мане олмајын, чүнки сәмави Падшаһлыг беләләринә мәхсусдур».+ 15  Иса онлара хејир-дуа вериб гуртарандан сонра орадан ҝетди. 16  Бир дәфә бир адам она јахынлашыб деди: «Устад, әбәди һәјаты алмаг үчүн мән һансы јахшы ишләри ҝөрмәлијәм?»+ 17  Иса она деди: «Нәјин јахшы олдуғуну мәндән нијә сорушурсан? Јалныз бир јахшы Варлыг вар*.+ Әҝәр һәјата говушмаг истәјирсәнсә, әмрләрә даима риајәт ет».+ 18  О сорушду: «Һансы әмрләрә?» Иса ҹаваб верди: «Адам өлдүрмә,+ зина етмә,+ оғурлуг етмә,+ јалан шаһидлик етмә,+ 19  атана вә анана һөрмәт ет,+ башгасыны өзүнү севдијин кими сев».+ 20  Ҹаван деди: «Бүтүн бунлара әмәл едирәм. Даһа нә едим?» 21  Иса она деди: «Әҝәр камил бәндә олмаг истәјирсәнсә, ҝет, нәјин варса, һамысыны сат, касыблара пајла. Онда ҝөјдә хәзинән олаҹаг.+ Сонра мәним ардымҹа ҝәл».+ 22  Ҹаван буну ешидәндә кәдәрләниб ҝетди, чүнки чох дөвләтли иди.+ 23  Онда Иса шаҝирдләринә деди: «Бәли, варлы адам үчүн сәмави Падшаһлыға ҝирмәк чох мүшкүл олаҹаг.+ 24  Буну билин ки, дәвәнин ијнә дешијиндән кечмәси варлы адамын Аллаһын Падшаһлығына ҝирмәсиндән даһа асандыр».+ 25  Шаҝирдләр буну ешидәндә бәрк тәәҹҹүбләниб сорушдулар: «Онда ким хилас ола биләр?»+ 26  Иса зәннлә онлара бахыб деди: «Бу, инсан үчүн мүмкүн дејил, амма Аллаһ үчүн һәр шеј мүмкүндүр».+ 27  Бутрус она деди: «Бах, биз һәр шеји гојуб сәнин ардынҹа ҝәлдик. Бунун әвәзиндә нә алаҹағыг?»+ 28  Иса онлара деди: «Әмин олун, һәр шеј јениләшәндә вә инсан Оғлу өз шанлы тахтына отуранда мәним ардымҹа ҝәлән сизләр дә он ики тахтда отуруб Исраилин он ики гәбиләсинә һакимлик едәҹәксиниз.+ 29  Мәним адым уғрунда евләрини, баҹы-гардашыны, атасыны, анасыны, ушагларыны вә торпагларыны гојуб ҝәлән бундан јүзгат артығыны алаҹаг вә әбәди һәјата говушаҹаг.+ 30  Амма биринҹиләрдән бир чоху ахырынҹы, ахырынҹылар исә биринҹи олаҹаг.+

Һашијәләр

Јахуд бәзиләрини инсанлар хәдим етмишләр.
Һәрфән: өзләри өзләрини хәдим едибләр.
Һәрфән: Иса әлләрини онларын үстүнә гојуб дуа етсин.
Јәни нәјин јахшы олдуғуну мүәјјән едән јалныз бир Варлыг вар.