Мәтта 21:1—46
21 Онлар Јерусәлимә јахынлашырдылар. Зејтун дағында јерләшән Бејтфәҹијә чатанда Иса ики шаҝирдини габағынҹа ҝөндәриб+
2 онлара тапшырды: «Гаршыдакы кәндә ҝедин. Кәндә ҝирәндә пајаја бағланмыш бир ешшәк вә јанында бир годуг ҝөрәҹәксиниз. Онлары ачыб јаныма ҝәтирин.
3 Ишдир, кимсә сизә бир сөз десә, дејин ки, Ағаја лазымдыр. Онда һәмин адам дәрһал һејванлары сизә верәҹәк».
4 Беләҹә, пејғәмбәр васитәсилә сөјләнилмиш бу сөзләр јеринә јетди:
5 «Сион гызына хәбәр верин: “Бах! Сәнин падшаһын ҝәлир.+ О, һәлимдир,+ ешшәјә, бир јүк һејванынын баласы годуға миниб јанына ҝәлир”».+
6 Шаҝирдләр ҝедиб һәр шеји Исанын тапшырдығы кими етдиләр.+
7 Онлар ешшәји вә годуғу Исанын јанына ҝәтирдиләр. Сонра үст палтарларыны чыхарыб һејванларын белинә гојдулар вә Иса палтарларын үстүндә отурду.+
8 Бир чохлары үст палтарларыны јерә сәрир,+ диҝәрләри ағаҹ будаглары кәсиб јола дүзүрдү.
9 Исанын габағынҹа вә архасынҹа ҝедән адамлар уҹадан дејирдиләр: «Јалварырыг, Давуд Оғлуну гуртар!+ Јеһованын ады илә ҝәләнә ешг олсун!+ Еј ҝөјләрдә јашајан Рәббимиз, јалварырыг, ону гуртар!»+
10 Иса Јерусәлимә ҝирәндә шәһәрдә ҹанланма јаранды. Шәһәр әһли бир-бириндән сорушурду: «Бу кимдир?»
11 Ҹамаат исә онлара дејирди: «Бу, Ҹәлиләнин Насирә шәһәриндән олан Иса пејғәмбәрдир!»+
12 Иса мәбәдә ҝириб орадакы бүтүн алверчиләри вә мүштәриләри говду, пул дәјишәнләрин масаларыны вә ҝөјәрчин сатанларын кәтилләрини чевириб деди:+
13 «Јазылыб: “Мәним евим дуа еви адланаҹаг”.+ Сиз исә ону гулдур јувасына дөндәрмисиниз».+
14 О, мәбәддә оларкән јанына корлар вә топаллар ҝәлди вә Иса онлары сағалтды.
15 Бөјүк каһинләр вә мирзәләр Исанын етдији мөһтәшәм ишләри ҝөрәндә вә мәбәддәки оғланларын «јалварырыг, Давуд Оғлуну гуртар»+ сәдаларыны ешидәндә бәрк һирсләндиләр+ вә
16 Исаја дедиләр: «Бунларын нә дедијини ешидирсән?» Иса ҹаваб верди: «Бәли, ешидирәм. Мәҝәр “Ушагларын вә көрпәләрин дили илә һәмд сәсләндирдин” сөзләрини һеч вахт охумамысыныз?»+
17 Иса онлары гојуб шәһәрдән чыхды, Бејтанијјәјә ҝәлди вә ҝеҹәни орада галды.+
18 Иса сәһәр тездән шәһәрә гајыданда аҹды.+
19 О, јол кәнарында бир әнҹир ағаҹы ҝөрдү вә она јахынлашды. Лакин ағаҹда јарпагдан башга бир шеј тапмады.+ Онда Иса ағаҹа деди: «Гој сәндә һеч вахт мејвә битмәсин».+ Әнҹир ағаҹы дәрһал гуруду.
20 Шаҝирдләр буну ҝөрәндә чох тәәҹҹүбләндиләр вә дедиләр: «Әнҹир ағаҹы бирдән-бирә неҹә гуруду?»+
21 Иса онлара ҹаваб верди: «Буну билин, әҝәр иманыныз варса вә шүбһә етмирсинизсә, сиз нәинки әнҹир ағаҹына етдијими едәҹәксиниз, һәтта бу даға: “Галх, дәнизә атыл”, — дејәҹәксиниз вә о атылаҹаг.+
22 Иманла дуа етсәниз, диләдијиниз һәр шеји алаҹагсыныз».+
23 Иса мәбәдә ҝәлиб вәз едәндә бөјүк каһинләр вә халгын ағсаггаллары јахынлашыб дедиләр: «Де ҝөрәк бунлары нә һагла едирсән? Сәнә ким ихтијар вериб?»+
24 Иса онлара ҹаваб верди: «Мән дә сизә бир суал верәҹәјәм. Әҝәр мәнә ҹаваб версәниз, онда мән дә бу ишләри һансы ихтијарла ҝөрдүјүмү сизә дејәҹәјәм.
25 Дејин ҝөрүм Јәһјаја вәфтиз етмәк ихтијарыны ким вермишди: Аллаһ, јохса инсанлар?» Онлар өз араларында ҝөтүр-гој етмәјә башладылар: «Әҝәр десәк ки, “Аллаһ вермишди”, о гајыдыб дејәҹәк: “Бәс нијә она инанмадыныз?”+
26 “Инсанлар вермишди” дә дејә билмәрик, чүнки ҹамаатдан горхуруг, ахы халг Јәһјаны пејғәмбәр билир».
27 Одур ки, Исаја дедиләр: «Билмирик». Иса да онлара деди: «Мән дә бунлары нә ихтијарла етдијими сизә демәјәҹәјәм.
28 Неҹә фикирләширсиниз? Бир адамын ики өвлады вар иди. Бир ҝүн о, бөјүк оғлуна јахынлашыб деди: “Бала, ҝет бу ҝүн үзүмлүкдә ишлә”.
29 Оғлан ҹаваб верди: “Ҝетмирәм”. Амма сонрадан дедијинә пешман олуб ҝетди.
30 Ата ејни шеји кичик оғлуна да деди. Бу оғул исә белә ҹаваб верди: “Баш үстә, аға, ҝедәрәм”. Амма ҝетмәди.
31 Инди дејин ҝөрүм бу ики оғулдан һансы бири атасынын истәјини јеринә јетирди?» Онлар ҹаваб вердиләр: «Бөјүјү». Иса онлара деди: «Буну билин ки, верҝијығанлар вә фаһишәләр Аллаһын Падшаһлығына сиздән габаг ҝирәҹәкләр.
32 Јәһја ҝәлиб сизә салеһлик јолуну ҝөстәрди, сиз исә она инанмадыныз. Анҹаг верҝијығанлар вә фаһишәләр она инанды.+ Сиз исә бунлары ҝөрә-ҝөрә јенә дә пешман олуб она инанмадыныз.
33 Башга бир мәсәлә гулаг асын: бир торпаг саһиби вар иди. О, үзүм бағы салды,+ әтрафыны чәпәрләди, үзүм сыхмаг үчүн чала газды, бир гүллә тикди+ вә бағы бағбанлара иҹарәјә вериб башга өлкәјә јолланды.+
34 Мәһсулу јығмаг вахты ҝәләндә торпаг саһиби бағын барындан она дүшән пајы алмаг үчүн нөкәрләрини бағбанларын јанына ҝөндәрди.
35 Анҹаг бағбанлар нөкәрләри тутуб бирини дөјдүләр, о бирисини өлдүрдүләр, диҝәрини исә даша басдылар.+
36 Торпаг саһиби икинҹи дәфә онларын јанына әввәлкиндән чох нөкәр ҝөндәрди, амма бағбанлар бунларла да ејни ҹүр рәфтар етдиләр.+
37 Ахырда торпаг саһиби “јәгин оғлума һөрмәтлә јанашарлар” дејиб оғлуну ҝөндәрди.
38 Бағбанлар саһибин оғлуну ҝөрәндә бир-бириләринә дедиләр: “Бу варисдир.+ Ҝәлин ону өлдүрәк, мирас бизим олсун!”
39 Бағбанлар ону тутуб бағдан бајыра атдылар вә өлдүрдүләр.+
40 Сизҹә, бағын саһиби ҝәләндә бағбанлара нә едәҹәк?»
41 Онлар ҹаваб вердиләр: «Бүтүн бу пис әмәлләринә ҝөрә онларын ахыры да пис олаҹаг. Торпаг саһиби үзүм бағыны башга бағбанлара иҹарәјә верәҹәк. Онлар вахтлы-вахтында торпаг саһибинә мәһсулуну верәҹәкләр».
42 Иса онлара деди: «Мәҝәр Мүгәддәс Јазыларда: “Бәнналарын рәдд етдикләри даш күнҹүн әсас дашы олду.+ Буну едән Јеһовадыр, биз буна һејран галмышыг”,+ — сөзләрини һеч охумамысыныз?
43 Буна ҝөрә дә ешидин вә аҝаһ олун, Аллаһын Падшаһлығы сиздән алынаҹаг вә онун бәһрәсини ҝәтирән халга вериләҹәк.
44 Һәмчинин буну да билин ки, бу дашын үстүнә јыхылан һәр кәс тикә-парча олаҹаг.+ Бу даш кимин үстүнә дүшсә, ону тәләф едәҹәк».+
45 Бөјүк каһинләр вә фәрисиләр бу мәсәли ешидәндә баша дүшдүләр ки, Иса онлар һаггында данышыр.+
46 Онлар Исаны тутмаг истәјирдиләр, амма ҹамаатдан горхурдулар, чүнки ҹамаат Исаны пејғәмбәр һесаб едирди.+
