Мәтта 9:1—38

  • Иса ифлиҹ олмуш адамы сағалдыр (1—8)

  • Иса Мәттаны ардынҹа ҝетмәјә чағырыр (9—13)

  • Оруҹ һагда суал (14—17)

  • Јаирин гызы; бир гадын Исанын палтарына тохунур (18—26)

  • Иса лал вә кор адамы сағалдыр (27—34)

  • Мәһсул бол, ишчи исә аздыр (35—38)

9  Онда Иса гајыға миниб о бири саһилә үздү вә өз шәһәринә ҝәлди.+  Ифлиҹ олмуш бир адамы хәрәкдә онун јанына ҝәтирдиләр. Иса о адамларын иманыны ҝөрәндә хәстәјә деди: «Горхма, бала, ҝүнаһларын бағышланды».+  Онда мирзәләрдән бәзиләри үрәкләриндә дедиләр: «Бу лап күфр данышыр ки!»  Онларын нә фикирләшдијини билән Иса деди: «Нијә белә пис шејләр дүшүнүрсүнүз?+  “Ҝүнаһларын бағышланды” демәк асандыр, јохса “ајаға галх, јери”?+  Анҹаг сиз инсан Оғлунун јердә ҝүнаһлары бағышламаға сәлаһијјәти олдуғуну биләсиниз дејә...» Сонра ифлиҹ олмуш адама деди: «Дур, хәрәјини ҝөтүр, евинә ҝет».+  Һәмин адам дуруб евинә ҝетди.  Ҹамаат буну ҝөрәндә горхуја дүшдү вә инсанлара бу ҹүр сәлаһијјәт верән Аллаһы мәдһ етмәјә башлады.  Сонра Иса јолуна давам едәркән верҝи идарәсиндә отурмуш Мәтта адында бир адамы ҝөрдү вә она деди: «Ардымҹа ҝәл». О дуруб Исанын ардынҹа ҝетди.+ 10  Даһа сонра Иса шаҝирдләри илә бәрабәр онун евиндә сүфрә башында әјләшәркән чохлу верҝијыған вә ҝүнаһлы да ҝәлиб онларла сүфрә архасына әјләшди.+ 11  Буну ҝөрән фәрисиләр онун шаҝирдләринә дедиләр: «Нијә сизин устадыныз верҝијығанлар вә ҝүнаһлыларла чөрәк кәсир?»+ 12  Иса буну ешидиб деди: «Һәкимә сағлам адамлар јох, хәстәләр мөһтаҹдыр.+ 13  Ҝедин, “Мән гурбан јох, мәрһәмәт истәјирәм” сөзләринин мәнасыны өјрәнин.+ Чүнки мән салеһләри јох, ҝүнаһлы адамлары чағырмаға ҝәлмишәм». 14  Сонра Јәһјанын шаҝирдләри онун јанына ҝәлиб дедиләр: «Нә үчүн биз дә, фәрисиләр дә оруҹ тутуруг, амма сәнин шаҝирдләрин тутмур?»+ 15  Иса ҹаваб верди: «Бәј достлары илә оланда һеч достлар јас тутар?+ Лакин ҝүн ҝәләҹәк, бәји араларындан ҝөтүрәҹәкләр,+ бах онда онлар оруҹ тутаҹаглар. 16  Һеч кәс көһнә палтара тәзә парчадан* јамаг тикмәз, чүнки јамаг јығыланда јыртылмыш јер даһа да корланар.+ 17  Һәмчинин тәзә шәрабы көһнә тулуглара төкмәзләр, јохса тулуг јыртылар, шәраб да ахыб төкүләр вә тулуг јарарсыз һала дүшәр. Тәзә шәрабы тәзә тулуглара төкәрләр, онда нә шәраб, нә дә тулуг зај олмаз». 18  Иса бунлары данышаркән бир синагог рәиси она јахынлашды вә тәзим едиб деди: «Гызым, јәгин ки, артыг өлүб, амма сән ҝәлиб әлини онун үстүнә гојсан, о һәјата гајыдар».+ 19  Иса шаҝирдләри илә бирҝә дуруб онунла ҝетди. 20  Дүз он ики ил иди ки, ганахмадан әзијјәт чәкән+ бир гадын архадан јахынлашыб Исанын палтарынын сачағына тохунду,+ 21  чүнки үрәјиндә дејирди: «Әҝәр онун палтарына тохунсам, сағалаҹағам». 22  Иса чөнүб гадыны ҝөрдү вә деди: «Горхма, баҹым*, иманын сәни сағалтды».+ Гадын о андаҹа сағалды.+ 23  Иса синагог рәисинин евинә ҝәләндә неј чаланлары вә ора-бура вурнухан ҹамааты ҝөрүб+ 24  деди: «Чыхын бурадан, гыз өлмәјиб, јатыр».+ Онда ҹамаат Исаја ҝүлдү. 25  Адамлары бајыра чыхартдылар вә Иса дәрһал ичәри ҝирди. О, гызын әлиндән тутду+ вә гыз галхды.+ 26  Әлбәттә ки, бу хәбәр бүтүн о әразијә јајылды. 27  Иса орадан чыхыб јолла ҝедәркән ики кор+ онун далынҹа ҝедиб гышгыра-гышгыра: «Давуд Оғлу, бизә рәһмин ҝәлсин!» — дејирди. 28  Иса евә ҝирәндән сонра корлар онун јанына ҝәлдиләр. Иса онлардан сорушду: «Инанырсыныз ки, мән буну едә биләрәм?»+ Онлар ҹаваб вердиләр: «Бәли, Аға, инанырыг». 29  Иса онларын ҝөзләринә тохунду+ вә деди: «Гој инандығыныз кими олсун». 30  Онларын ҝөзләри ачылды. Иса онлара бәрк-бәрк тапшырды: «Бахын һа, буну һеч кәсә данышмајын!»+ 31  Онлар исә чыхыб о јерин бүтүн сакинләринә Иса һаггында данышдылар. 32  Онлар чыханда Исанын јанына ичинә ҹин ҝирмиш бир лал адам ҝәтирдиләр.+ 33  Иса ҹини говандан сонра бу адамын дили ачылды.+ Ҹамаат һејрәт ичиндә деди: «Индијәҹән Исраилдә белә шеј олмајыб».+ 34  Фәрисиләр исә дедиләр: «Бу адам ҹинләрин һөкмдарынын әли илә ҹин говур».+ 35  Сонра Иса шәһәрләри вә кәндләри бир-бир ҝәзмәјә башлады. О, синагогларда вәз едир, Падшаһлыг һаггында мүждәни тәблиғ едир, һәр ҹүр хәстәлији вә нахошлуғу сағалдырды.+ 36  Иса ҹамааты ҝөрәндә онларын һалына аҹыды,+ чүнки бу адамлар чобансыз гојунлар кими јазыг вә дағыныг идиләр.+ 37  Онда Иса шаҝирдләринә деди: «Бәли, мәһсул бол, бичинчи исә аздыр.+ 38  Буна ҝөрә дә бичин Саһибинә јалварын ки, мәһсулу јығмаға бичинчи ҝөндәрсин».+

Һашијәләр

Јәни јујулмамыш парчадан.
Һәрфән: гызым.